จิตใจแห่งศาสตร์ จิตใจแห่งศิลป์
12 July 2005
คอลัมน์/ชุมชน
ตใจแห่งศาสตร์แหงนมองดวงดาวในฟากฟ้ากว้าง พลางครุ่นคำนึงว่ามีดวงดาวมากน้อยเพียงใด จิตใจแห่งศิลป์ เฝ้ามองดวงดาวและตกอยู่ในภวังค์แห่งความงาม จิตใจแห่งศาสตร์แยกแยะ จัดหมวดหมู่ ตั้งชื่อ สงสัยใคร่รู้ และไต่ถาม จิตใจแห่งศิลป์เพียงตื่นตะลึงอยู่ในความงามอันลี้ลับ และดิ่งลงสู่ภวังค์แห่งนามธรรมความหมายของชีวิตและสรรพสิ่ง |
เมื่อชีวิตแรกแย้มออกในสีเขียวของใบไม้อ่อน เมื่อสายลมโบกพัดอยู่เหนือทุ่งหญ้า และเมื่อเมฆเลื่อมพรายสลับสีอยู่ในแสงสนธยา ดื่มด่ำอยู่ในความลี้ลับซึ่งไร้ถ้อยคำกล่าวขาน ไม่ถามไถ่นาม ไม่รู้ชื่อเรียก ทว่าข้ามผ่านสะพานซึ่งทอดสู่กาลเวลาอมตะ ในวินาทีอันศักดิ์สิทธิ์ซึ่งไปพ้นสมมติ |
จิตใจเช่นนี้เฉกเช่นกวี และด้วยเหตุที่บทกวีมิได้บอกกล่าวหรืออธิบายถึงสิ่งใด หากคือร่องรอยของสีสันบนริ้วเมฆ คือระลอกบนผิวน้ำ ซึ่งกระตุ้นให้เข้าสู่ประสบการณ์ตรงของสัมผัสรับรู้ที่อยู่เหนือโลก |