ความมั่งคั่ง

ความมั่งคั่งเป็นอาชญากรรมโดยตัวของมันเอง จึงไม่มีเหตุผลใดที่มนุษย์จะมั่งคั่ง นอกจากเพื่อหลั่งล้นออกไปสู่ผู้อื่น นอกจากเพื่อเอื้อเฟื้อแบ่งปันร่วมกับสรรพสิ่ง

ในถุงก้อนเมฆนั้นเมื่ออัดแน่นเต็มไปด้วยน้ำ ก็จะตกลงมาเป็นฝน เมื่อผืนแผ่นดินโลกเต็มเปี่ยมไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ มันก็จะเป็นแดนเกิดและหล่อเลี้ยงพืชพันธุ์ไม้ เช่นกันเมื่อพืชพรรณอวบอ้วนสมบูรณ์ ก็จะให้กำเนิดแก่ดอกผล เป็นอาหารแก่สรรพชีวิต เฉกเช่นแสงตะวันไม่เคยตระหนี่ และน้ำในลำธารไม่เคยหวงแหนตัวเอง

วิถีทางของธรรมชาติคือกระบวนการให้และรับ เมื่อใดที่ได้รับและสั่งสมจนมาถึงจุดจุดหนึ่ง มันก็จะเริ่มหลั่งล้นปลดปล่อยออกมา ด้วยอาการอย่างใดอย่างหนึ่ง

ดังนั้นเองความมั่งคั่งหรืออีกนัยหนึ่งคือการสั่งสมมากจนเกินการ จึงเป็นสิ่งที่ขัดกับวิถีของธรรมชาติโดยสิ้นเชิง

ความมั่งคั่งเป็นอาชญากรรมโดยตัวของมันเอง แม้จะได้มาโดยอาการอันสุจริต ด้วยว่าความมั่งคั่งและการสั่งสมนั้นจะทำลาย กลืนกินผู้ครอบครองมันลงอย่างช้า ๆ ภายใน และอย่างละเอียดอ่อนเกินกว่าที่จะแลเห็น