Skip to main content

อุดมคติ

คอลัมน์/ชุมชน

อุดมคติเป็นแค่ความคิด มิใช่ของจริง และบรรดาสิ่งทั้งมวลอันดำรงอยู่ภายในปริมณฑลของความคิดซึ่งเข้าถึงได้ด้วยความคิดนั้น เป็นสิ่งที่อยู่แยกต่างหากจากชีวิต หาใช่ของจริงไม่


ภายในเส้นทางของความรู้สึกเท่านั้น ที่มนุษย์อาจดุ่มเดินไปอย่างกลมกลืนและสอดคล้อง เมื่อมนุษย์ได้เรียนรู้ที่จะสดับฟังเสียงเรียกร้องภายในหัวใจของตนเอง และติดตามมันไปอย่างสัตย์ซื่อ กระแสเสียงภายในนั้นจะยิ่งชัดเจนขึ้นทุกขณะ และผลก็คือวิถีชีวิตที่ตอบสนองตนเองอย่างแท้จริง เป็นชีวิตที่เต็มเปี่ยมอิ่มเอมและมีความสุข ความเต็มและความสุขนั้นเองที่จะหลั่งล้นออกมาสู่ผู้คนรอบ ๆ ข้าง หนักแน่น จริงแท้ และเต็มไปด้วยพลังอำนาจอย่างคาดไม่ถึง


อุดมคตินั้นเรียกร้องต้องการและเต็มไปด้วยคำประณาม เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ทว่าความรู้สึกซึมซาบและนุ่มนวลโน้มน้าว ปราศจากคำประณามว่ากล่าวใด ๆ อุดมคติเหมือนเขื่อนที่กักกั้นกระแสความต้องการที่แท้จริงภายใน ความรู้สึกเหมือนสายธารที่หลากไหลอย่างอิสระ อุดมคติคือความตายซาก ความรู้สึกคือชีวิต และชีวิตที่ยิ่งเต็มเปี่ยม อุดมคติอาจเสแสร้งและสวมหน้ากากเพียงเพื่อการยอมรับและคำสรรเสริญของโลก ความรู้สึกจริงแท้ และไม่สนใจใยดีกับการยอมรับใด ๆ


ทว่า หนทางความรู้สึกนี้ แม้เป็นสิ่งที่อยู่แนบชิดติดตน และเป็นสิ่งที่อยู่ในหัวใจแล้วด้วยซ้ำ ทว่ากลับเป็นสิ่งที่ต้องการความกล้าหาญอย่างยิ่งที่จะยอมรับ และติดตามไป ด้วยการยอมรับในตนเองนี้ ย่อมเผยให้เห็นความอ่อนแอ และความน่าเกลียดภายในทุกประการที่คนผู้หนึ่งมีอยู่