หน้ากาก

ย่อมมีสักวันที่ความรู้สึกของคุณจะดิ่งลึกซึมซาบ แผ่ซ่านเข้าสู่ภายในเพื่อทำความรู้จักกับตัวเอง เพื่อค้นหาใบหน้าที่แท้จริงของตน

เพราะที่แล้วมาตัวเราที่เรารู้จักเป็นแต่เพียงภาพลวง เป็นหน้ากาก และสถานภาพทางสังคมอันฉาบฉวยเท่านั้น และการรับรู้ของเราก็เป็นเพียงแต่สัมผัสอันหยาบกระด้าง เป็นเพียงมุมมองอย่างจำกัดคับแคบซึ่งเป็นผลพวงของอารยธรรมสมัยใหม่ มันถูกจำกัดอยู่เพียงในปริมณฑลของโลกและวัตถุธรรมเท่านั้น หาได้ละเอียดลึกลงสู่นามธรรมซึ่งตาแลไม่เห็น

แต่ถ้าเมื่อใดที่ใจคุณละเอียดพอ เมื่อใดที่กระแสความรู้สึกละเอียดอ่อนนุ่มเนิบ คุณก็จะเริ่มหลุดออกจากกรอบเดิม เริ่มแลเห็นโลกและชีวิตด้วยอาการอย่างใหม่ คุณจะเริ่มเห็นหน้ากากและความไร้สาระของบทบาทลวง ๆ ที่คุณเล่นอยู่

และเมื่อนั้นคุณจะเริ่มรู้สึกอยากทำความรู้จักกับตัวตนแท้ ๆ ซึ่งไม่ได้เล่นละครและสวมบทบาท
และจริงยิ่งขึ้นไปกว่านั้นจนถึงรากเหง้าของภาวะการดำรงอยู่