อนิจจัง ทุกขัง อะนัตตา : ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มิใช่ตัวตนของเราจริง

๑

"แต่งตัวจะไปไหนแต่เช้า"
"ไปวัดชลประทานรังสฤษดิ์จ้า"
"แต่งตัวดูไม่ออกเลยนะว่าจะไปวัด ถ้าเป็นคนแถวบ้านเราที่ศรี (สะ) เกษ นุ่งผ้าถุงมีผ้าสไบพาดบ่าผืนหนึ่ง เห็นแล้วไม่ต้องถาม...ใช่เลย...ไปวัด"

น้าสะใภ้ผู้มาเยือนจากต่างจังหวัดถามขึ้น เมื่อเห็นผู้เขียนสวมกางเกงยีนส์เสื้อยืด เตรียมตัวไปวัดใกล้บ้าน ซึ่งทุก ๆ วันอาทิตย์ตั้งแต่เวลาประมาณ ๙ โมงเช้าถึงเที่ยง จะมีการทำวัตรเช้า ฟังธรรม ใส่บาตรและรับศีล ๕

สิ่งที่อยากเขียนมาจากหัวข้อธรรมะที่พระท่านเทศน์ให้ฟังเรื่องอนิจจัง ความไม่เที่ยงของสรรพสิ่ง ซึ่งตัวอย่างที่ท่านยกมาเปรียบเทียบให้เห็นได้แก่ การพิจารณาการเปลี่ยนแปลงของร่างกายมนุษย์ ตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาจนถึงเชิงตะกอนว่า "ต่อให้เราไม่ทำอะไรกับชีวิต จะศึกษาหรือไม่ศึกษาธรรมะ สังขารร่างกายของเราก็เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา"

๒

"เมื่อก่อนตาผมก็ยังดี ๆ มองเห็นทุกอย่างปกติ จนกระทั่งวันหนึ่งในขณะที่ผมเรียนอยู่ชั้น ม. ๔ ผมปวดหัวมาก ๆ และเมื่อผมมองไปที่นาฬิกาหน้าชั้นเรียน ผมไม่สามารถมองเห็นตัวเลขที่หน้าปัด แม่พาผมไปหาหมอ หมอบอกว่า ประสาทตาผมเสื่อม ถ้าทำใจสบาย ๆ ไม่เครียดก็จะทำให้มองเห็นแบบลางเลือน ยิ่งเครียดยิ่งจะทำให้มองไม่เห็น ผมรักษาอยู่เกือบปีแต่ก็ไม่เหมือนเดิม จึงต้องลาออกจากโรงเรียน จากนั้นมาชีวิตผมก็เปลี่ยนไป… ทุกวันนี้ผมยังอยู่กับความกังวลว่าประสาทตาจะเสื่อมลงไปอีก แล้วจะทำให้ผมตาบอด" ประจักษ์ ชายหนุ่มวัย ๓๒ ปี ชาวอำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งเป็นหมอนวดคนหนึ่งในศูนย์สมรรถภาพคนตาบอด ซึ่งตั้งอยู่ซอยฝั่งตรงข้ามเยื้องๆ กับวัดชลประทานรังสฤษดิ์ ถนนติวานนท์ อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี

"ตอนผมอายุ ๒๔ ปี ผมขับรถยนต์ไปแล้วเกิดอุบัติเหตุ ฟื้นมาอีกทีกลายเป็นว่า ตาบอดมองอะไรไม่เห็น ผมทำใจยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ ๓ ปีเต็ม ๆ กับการปล่อยให้ชีวิตในแต่ละวันหมดไปกับการดื่มเหล้าหัวราน้ำ แฟนก็ทิ้งไป พ่อแม่เขาไม่กล้าพูดอะไรเพราะกลัวว่าผมจะเสียใจ จนกระทั่ง ผมได้ติดตามญาติไปวัดแห่งหนึ่งแล้วตัดสินใจบวชอยู่ ๓ เดือน เมื่อสึกออกมาจึงค่อยๆ ปรับตัวปรับใจ และเริ่มตั้งเป้าหมายของชีวิต" อภิชาติ ชายหนุ่มวัย ๓๕ ผู้ตั้งใจว่าเมื่อเรียนจบเดือนมีนาคมนี้แล้ว จะกลับไปเปิดร้านนวดกับเพื่อนที่จังหวัดอุดรธานีบ้านเกิด

๓

ในขณะที่ฟังเรื่องราวชีวิตของสองหนุ่มที่ผลัดกันเล่าเรื่องราวในอดีต ระหว่างที่อภิชาติกำลังนวดฝ่าเท้าให้ผู้เขียนและประจักษ์กำลังนวดตัวให้กับแขกเตียงข้าง ๆ ติดกัน เมื่อการสนทนาสิ้นสุด ความคิดของผู้เขียนย้อนนึกถึงตอนท้ายธรรมะที่ได้ฟังในเช้าวันอาทิตย์...

"อาตมาคิดว่า โลกก็มีการเปลี่ยนแปลงไม่เที่ยง เช่น เหตุการณ์คลื่นซูนามิถล่มฝั่งทะเลอันดามันจนทำให้มีผู้เสียชีวิตหลายแสนคน การศึกษาธรรมะ ด้วยการทำความเข้าใจสิ่งที่ใกล้ตัวเรามากที่สุด คือการติดตามดูความละเอียดของลมหายใจเข้าออก หรือมีสติระลึกถึงความตายบ่อยๆ จะทำให้ชีวิตเราไม่ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น เราจะได้เท่าทันและตั้งตัวยอมรับได้ว่า ชีวิตเป็นเช่นนี้เอง...เกิดขึ้น เป็นอยู่และดับไป"

หากท่านผู้อ่านสนใจที่จะไปนวดแผนโบราณตามแบบฉบับไทยตั้งเดิมที่ส่งเสริมอาชีพหมอนวดตาบอด สามารถโทรศัพท์ติดต่อที่หมายเลข ๐ - ๒๕๘๓ - ๗๓๒๗, ๐ - ๒๕๘๓ - ๒๕๓๓ ซึ่งเปิดบริการตั้งแต่เวลาเจ็ดโมงเช้าถึงหกโมงเย็นทุกวัน...