เขียนถึงเธอ…"รอยีมะ"

เขียนถึงเธอ…"รอยีมะ"
อัครชัย อาสาฯ 4 ภาค

    นึกถึงเพื่อน "รอยีมะ" เพลงสุดท้าย                    ยินข่าวร้ายลาร้าง กลางวสันต์
    อยากให้เหมือนเพื่อนยังอยู่ทุกคืนวัน                   ฤดูกาลก็แสนสั้นไม่ทันการณ์

    เย็นฝนพรำย่ำค่ำเย็นฉ่ำฝน                             เสียงปืนดัง หัวใจหล่น ฝนโปรยผ่าน
    "รอยีมะ" จากเพื่อนไป ชั่วกัปกาล                      ฝากรอยยิ้ม วิญญาณทุกยามยล

    เหลือเพียงภาพละครแห่งชีวิต                         บนเวทีความคิดอันเข้มข้น
    "ดั่งสายลม ผ่านลานป่า"น้ำตาริน                      ดั่งใบไม้พลัดถิ่น ผ่านตะวัน

    ดาวกระพริบระยิบพรายในคืนหม่น                   ชีวิตเพื่อนหลุดพ้นสู่สรวงสวรรค์
    ฝากรอยยิ้มพริ้มพรายไม่ลืมกัน                        จะจดจำคืนวันอันเนิ่นนาน

    หลับเถิดเพื่อน นอนหลับให้สนิท                       เหล่ามวลมิตรจะเห่กล่อมเพลงขับขาน
    เพลงอาสาจะดังก้องกังวาน                            ร่วมสืบทอดความฝันใฝ่ไม่รั้งรอ

    เคยรวมเพื่อนอาสาพร้อมหน้าเพื่อน                    เคยย้ำเตือนอุดมการณ์ให้สานต่อ
    ไม่ลืมเลือน รอยีมะ ยิ่งถักทอ                            เปล่งประกายเกิดก่อ ดั่งเดือนเพ็ญ

    หมื่นล้านดวง พันดาว บนราวฟ้า                       เพียงส่องแสง เจิดจ้า ให้แลเห็น
    ไหนเลยจะเทียบเทียมที่เธอเป็น                         ที่เธอกรำลำเค็ญ…เธอทุ่มเท

    เพลงฝัน คนกล้า ผู้สามารถ                             เพลงสิ้น สายขาด คนกล่อมเห่
    ใบไม้ ปั่นป่วน พลอยรวนเร                             ต้นไม้ ว้าเหว่ คงอาลัย…

    ฟ้าเอ๋ยฟ้า มีตา สักว่าตา                                แต่ก็หา มีแวว สักนิดไม่
    มาด่วนพราก คนดี ได้อย่างไร?                       ปล่อยข้างหลังข่มใจ…เมื่อเธอลา

    ไม่มีแล้ว "รอยีมะ" ในวันนี้                            เพื่อนพ้องน้องพี่ไม่เห็นหน้า
    เดินทางลัด ตัดรอน ไม่ย้อนมา                        เหลือเพียงเพื่อน"อาสาฯ" น้ำตาริน.

*** "รอยีมะ" เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่เป็นอาสาพัฒนาองค์กรชุมชน จ.ยะลา ถูกคนร้ายยิงเสียชีวิต ขณะปฏิบัติหน้าที่งานพัฒนา ยามเย็นย่ำวันที่ 14 มิถุนายน 2547 ที่ศาลาประชาคมยะลา