ค ว า ม ห วั ง

ค ว า ม ห วั ง

อย่าเบือนหนีคนดี
แม้ความรักเลือนเหือดหาย
ด้วยไฟเผาผลาญกันดาร
ลมหายใจฉันยังแว่วเสียงน้ำพุแห่งความหวัง
รินเรื่อยไหลอาบมือเด็กน้อย
ยามร้องโหยหิวอกอุ่น
จากดวงตาชายหนุ่ม

อย่าเสียใจคนดี
แม้ความรักเลือนเหือดหาย
ด้วยยะเยือกเย็นโลหิต
ลมหายใจฉันยังแว่วเสียงน้ำพุแห่งความหวัง
รดหยดร่างหญิงชรากรีดผวา
ยามสูดควันเทาปล่องปลายปืน
จากดวงตาเด็กน้อย

อย่าขึ้งขมคนดี
แม้ความรักเลือนเหือดหาย
ด้วยถมจมดินอำนาจ
ลมหายใจฉันยังแว่วเสียงน้ำพุแห่งความหวัง
เซ็นซ่านซัดกระทบใบหน้าทมิฬ
ยามกังวานกรงขังเสรีภาพสั่นสะท้าน
จากดวงตาหญิงสาว

ได้ ยิ น ไ ห ม ค น ดี
เสียงกระซิบจากผู้สูดลมหายใจแห่งความหวัง

หิ่งห้อย