Skip to main content

ความรู้ใหม่เมื่อผมได้กลับไปเรียน ป. 3 อีกครั้ง ตอน 9

คอลัมน์/ชุมชน










กิตติ วงส์พิเชษฐ เพื่อนชาวประชาไท มาร่วมเล่าประสบการณ์ที่น่าสนใจในช่วงชีวิตหนึ่งที่มีโอกาสได้กลับไปเรียนประถมอีกครั้ง ..



 


กิตติ วงส์พิเชษฐ


ความปลอดภัยของนักเรียน


เมื่อพูดถึงระเบียบวินัยของนักเรียน ทำให้ผมนึกไปถึงเรื่องความปลอดภัยที่ได้ระบุไว้ในพันธกิจและความเชื่อของโรงเรียนนี้ด้วย


ในภาพรวม ผมคิดว่าการที่ทางโรงเรียนวางกฎระเบียบไว้มากมายนั้น นอกจากจะเป็นการสร้างวินัยให้กับนักเรียนแล้ว ยังเป็นการป้องกันภยันตรายต่าง ๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นกับตัวนักเรียน ตามประสาคนอเมริกันที่เห็นว่าชีวิตตัวเองมีค่ามาก และทางโรงเรียนคงอาจจะกลัวถูกผู้ปกครองฟ้องเรียกร้องค่าเสียหาย หากลูกหลานเขาได้รับอันตราย เท่าที่ได้ยินมา คนอเมริกันเป็นลูกคุณช่างฟ้องจริง ๆ เพราะถ้าชนะคดี เขาว่าก็มีแต่รวยกับรวย


นอกจากนี้ ยังอาจจะเป็นการล้อมคอกหลังวัวหาย จากเหตุการณ์ 9/11 ก็ได้ รวมทั้งในกรณีที่มีนักเรียนบางแห่งเอาปืนไปยิงกราดในโรงเรียน หากนักเรียนมีระเบียบวินัยดี ก็สามารถควบคุมและจัดการเหตุการณ์ได้ง่ายขึ้นมาก


เนื่องจากอาคารเรียนเป็นแบบปิดตามลักษณะอาคารในเขตหนาว เพื่อเก็บความร้อนไว้ภายใน การจะเข้าไปจึงต้องเข้าทางประตูหน้าของอาคาร และผ่านห้องธุรการ บุคคลภายนอกต้องลงชื่อในแฟ้มเยี่ยม และรับสติกเกอร์ " ผู้มาเยี่ยม" ติดหน้าอกไว้ตลอดเวลาที่อยู่ในโรงเรียน


ภายในห้องเรียนมีเครื่องมือสื่อสารหลายอย่าง ตั้งแต่โทรศัพท์พร้อมอินเตอร์คอม ไปจนถึงวิทยุสื่อสาร ในส่วนวิทยุนี้ มิสซิสรูกส์จะถือติดตัวไปด้วยเวลาออกไปนอกอาคาร นอกจากนี้ เธอยังใช้โทรศัพท์มือถือในบางครั้ง บางครั้งจริง ๆ ครับ และเท่าที่เห็น คนเมืองนี้ไม่คลั่งโทรศัพท์มือถือครับ


หากมีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้น นักเรียนจะรู้ได้อย่างไร?


เขาสอนไว้และมีโปสเตอร์เขียนติดไว้ข้างฝาห้องเรียนครับ บอกว่าหากไฟไหม้ สัญญาณจะดังแบบไหน หากเป็นพายุทอร์นาโด สัญญาณจะเป็นจังหวะอะไร รวมไปถึงเมื่อมีคนบุกรุก และการขู่วางระเบิด เพื่อให้นักเรียนรู้จักและรู้ว่าควรทำตัวอย่างไร


ผมนึกภาพออกเลยครับ ในกรณีที่มีสัญญาณไฟไหม้ นักเรียนทุกคนต้องรีบเข้าแถวรออยู่ในห้อง เมื่ออาจารย์ให้สัญญาณเดิน ก็ให้รีบเดินไปตามทางที่อาจารย์ชี้ เพื่อออกจากตัวอาคารไปรวมกลุ่มกันที่สนาม รับรองครับ ว่าจะไม่มีเสียงคุยกัน แต่ถ้าเสียงหวีดร้องละก็ ผมไม่รับรอง


ในเรื่องความปลอดภัยที่โรงเรียนนี้ ในภาพรวม จะเห็นได้ว่าไม่มีช่วงเวลาที่นักเรียนจะอยู่นอกสายตาอาจารย์หรือเจ้าหน้าที่เลย นับตั้งแต่ย่างเท้าขึ้นรถโรงเรียนหรือลงจากรถผู้ปกครองในตอนเช้าตรู่ จนถึงย่างเท้าลงจากรถโรงเรียนหรือขึ้นรถผู้ปกครองในตอนบ่ายแก่ ๆ ดังนั้น โอกาสที่นักเรียนจะประสบอุบัติเหตุหรือมีปัญหาในช่วงที่อยู่โรงเรียนจึงน่าจะน้อยกว่าช่วงที่อยู่บ้าน


นอกจากมาตรการรักษาความปลอดภัยข้างต้นแล้ว ในเรื่องปลีกย่อย เช่น ความสะอาด ก่อนออกไปกินอาหารเที่ยง มิสซิสรูกส์จะยืนกดฝาขวดเจลฆ่าเชื้อโรคใส่ฝ่ามือนักเรียนคนละหยดใหญ่ เพื่อลูบทำความสะอาดทั่วฝ่ามือ แต่นักเรียนบางคนก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องเชื้อโรคนัก เพราะยังก้มลงผูกเชือกรองเท้าที่ระพื้น หรือเอามือระข้างฝาเป็นประจำ