เด็ก เหยื่อทางเพศ

สังคมไทยในปัจจุบัน เด็กถูกนำมาใช้เป็นเหยื่อในการกระทำผิดทางเพศหลายรูปแบบ เช่น ถูกข่มขืน ถูกกระทำอนาจาร ถูกลักพา ถูกล่อลวง ชักจูงเข้ามา และบังคับให้อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีทางเลือก เช่น การเข้าสู่ธุรกิจการบริการทางเพศ การขายลูกให้ไปทำงานค้าประเวณี หรือการขายให้แต่งงานกับชายคนใดคนหนึ่งเป็นการชั่วคราว การนำเด็กมาใช้ในการผลิตสื่อลามก การจัดการท่องเที่ยวทางเพศเพื่อมีเพศสัมพันธ์กับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี เป็นต้น

ปัญหาที่รุนแรงในสังคมไทย คือปัญหาการค้าเด็กและปัญหาการค้าประเวณีเด็ก มีสถานที่ค้าประเวณีอยู่มากมาย ทั้งที่แอบแฝงและเปิดเผยอย่างเย้ยกฎบ้านกฎเมือง หลายแห่งมีการใช้เด็กให้บริการทางเพศ รวมถึงมีการนำเด็กต่างชาติเข้ามาให้บริการ โดยเฉพาะเด็กต่างชาติที่ไม่มีหลักฐานมาแสดงตน จะถูกสอนให้บอกว่าตนเองอายุมากกว่า 18 ปีเพื่อหลีกเลี่ยงกฎหมาย เด็กไทยบางส่วนเองก็โดนเช่นเดียวกัน โดนหลอกไปค้ากามแถวมาเลเซีย สิงคโปร์ และประเทศอื่น ๆ ที่ไกลออกไป รวมไปถึงการดัดแปลงเรือให้เป็นสถานที่ค้าประเวณีด้วย

ไม่ว่าจะอย่างไร เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีก็ไม่ควรที่จะค้าประเวณีด้วยประการทั้งปวง เพราะเด็กยังไม่มีวุฒิภาวะพอที่จะเข้าใจถึงผลกระทบต่อชีวิตในระยะยาว ตามกฎหมาย กรณีเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีไม่อาจจะยอมความทางคดีกันได้ ซึ่งคือที่มาของการต้องให้บอกว่าอายุมากกว่า 18 ปี

ประเทศไทยมี พ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ.2539 และ พ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการค้าหญิงและเด็ก พ.ศ.2540 เพื่อเสริมประมวลกฎหมายอาญา แต่ทว่าการบังคับใช้ทั้งกฎหมายอาญา และ พ.ร.บ.ทั้งสองฉบับนั้นไม่ประสบความสำเร็จ และไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควรจะเป็น หนำซ้ำกลับเป็นการทำให้ปัญหาการละเมิดสิทธิเด็กด้านนี้รุนแรงขึ้น เนื่องจากการปราบปรามผู้กระทำผิดต้องอาศัยผู้เสียหายเป็นพยาน แต่พยานผู้เสียหายต้องเจอกับปัญหาการถูกขู่คุกคามจากผู้ต้องหา และประสบกับปัญหาต่าง ๆ จากกระบวนการยุติธรรมที่ล่าช้าเป็นเต่าล้านปี อีกทั้งยังต้องอับอายกับการตกเป็นข่าวโดยสื่อมวลชนที่ไม่มีความรับผิดชอบ เพียงแค่ต้องการจะขายข่าว โดยไม่คำนึงถึงผลในระยะยาวของชีวิตบุคคลนั้น ๆ

ปัญหาของสื่อมวลชนเป็นหนึ่งในสาเหตุใหญ่ ๆ ที่ทำให้ผู้เสียหายจำนวนมากตัดสินใจไม่ไปเป็นพยาน ทำให้ไม่มีการดำเนินคดีกับผู้กระทำความผิด ผู้กระทำความผิดเห็นว่าเป็นคดีที่มีความเสี่ยงน้อย เพราะว่าหากกระทำความผิดแล้วเหยื่อมักจะไม่ค่อยไปแจ้งความ รวมถึงถ้าเหยื่อเป็นเด็กและเป็นบุคคลใกล้ชิด ผู้กระทำความผิดก็มักจะข่มขู่ และกระทำการอย่างต่อเนื่อง ซึ่งจากการกระทำดังกล่าวผู้กระทำความผิดส่วนใหญ่มักหาประโยชน์จากเหยื่อได้มาก

ปัญหานี้น่าจะทวีความรุนแรงยิ่ง ๆ ขึ้นไปอีกในอนาคตอันใกล้นี้แน่นอน ถ้าหากไม่มีการจัดการปราบปรามและแก้ไขโดยเร่งด่วน ซึ่งต้องอาศัยการทำงานอย่างบูรณาการอย่างมาก เพราะปัญหาเชื่อมโยงกันหลายส่วน ทั้งประเด็นสังคม วัฒนธรรม สิทธิ ฯลฯ การทำงานปราบปรามและแก้ไขปัญหาจึงต้องดำเนินไปพร้อม ๆ กันอย่างเป็นระบบ รอบคอบ และอย่างเร่งด่วนอย่างที่ได้บอกไปแล้ว

คดีข่มขืนบางกรณีที่ผู้กระทำความผิดเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งมีโอกาสหลบหนีคดีได้ง่ายกว่า ทำให้ต้องมีการร้องเรียนกันระหว่างประเทศ ซึ่งก็พบว่าคดีมีโอกาสหลุดมาก ดังนั้น อย่าให้มันเกิดขึ้นเลยจะดี ระวังไว้เป็นดี

นอกจากนี้ มีประเด็นที่เกี่ยวข้องกับสื่อลามกที่เกี่ยวข้องกับเด็ก ซึ่งก็ไม่มีกฎหมายบทไหน ตัวใด บอกไว้ว่า เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีจะมาทำได้ ในประเด็นนี้ ก่อนอื่นคงต้องมาคุยกันถึงค่านิยมในสังคมไทย เรื่องโคแก่กินหญ้าอ่อนอะไรนั่นให้มันหมด ๆไปจากสังคมไทย อย่างไรก็ดี ควรต้องช่วยกันดูแลสอดส่องลูกหลานให้ดีเถอะครับ

ภาพจากการแสดงประกอบการประชาสัมพันธ์โทรศัพท์มือถือยี่ห้อหนึ่ง
ในห้างสรรพสินค้าชั้นนำกลางกรุง ย่านลาดพร้าว

อีกทั้งในบางกรณี การนำเรื่องของเพศมาเป็นจุดขายของสินค้า ดังภาพประกอบด้านบน นี่เป็นส่วนหนึ่งที่อาจจะแสดงให้เห็นว่าสังคมไทยเริ่มยอมรับกับการนำเรื่องเพศมาดึงดูดการขายสินค้าแล้วอย่างนั้นหรือ หากมองในมุมของสิทธิสตรีก็คงต้องว่ากันไป แม้ว่าอายุของนางแบบ นายแบบจะเกิน 18 ปีแล้วแต่ก็ยังไม่เหมาะสมอยู่ดี และยิ่งถ้าหากมีการนำเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีมาทำแบบนี้ละก็ ไอเป็นเสียง คุก คุก คุก ได้เลยครับ

สื่อสาธารณะ สื่อมวลชน ผู้จัดงานตามสถานที่สาธารณะต่าง ๆ ท่านจึงควรสำเหนียกไว้ด้วยว่า เด็ก ไม่ใช่เครื่องมือที่ท่านจะหาผลประโยชน์ด้วยไม่ว่าจะด้วยเรื่องใด ทั้งเรื่องส่วนตัวและปัญหาที่เด็กได้รับ ควรมีการนำเสนอที่สื่อต้องคำนึงถึงชีวิตความเป็นส่วนตัวของคนคนนั้นด้วย รวมถึงท่านเจ้าของธุรกิจผู้ประกอบการที่ต้องการนำเสนอถึงความทันสมัย ความล้ำยุคของเทคโนโลยี ไฉนท่านจึงใช้ประเด็นทางเพศเพื่อนำเสนอสินค้าของท่านล่ะ มันอาจจะเป็นชนวนให้เกิดปัญหาในสังคมตามมาอีกก็เป็นได้

ส่วนตัวผมเองก็หายไปเสียนานครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ หากมีท่านใดที่ได้แวะเวียนเข้ามาอ่านงานเขียนของผมบ้างก็ต้องขอรายงานว่าผมไปอยู่ที่พังงามาครับ ไปทำศูนย์เยาวชนที่นั่น ด้วยความหวังที่ว่า เยาวชนจะเป็นพลังในการร่วมกันแก้ไขปัญหาของสังคมร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นปัญหาที่เกิดจากธรรมชาติ หรือปัญหาที่เกิดขึ้นในใจของตนเอง ใครว่าเยาวชนเป็นคนรุ่นใหม่ไฟเลว

สิ่งที่เยาวชนจะร่วมกันเพื่อที่จะพัฒนาบ้านนี้เมืองนี้ได้ คงหนีไม่พ้นการที่พวกเราจะร่วมกันพัฒนาตนเอง ให้เป็นคนดีของครอบครัว ชุมชนและประเทศชาติ หวังว่าเยาวชนรุ่นใหม่จะร่วมกัน ส่งต่อความรักความห่วงใยกับเพื่อนมนุษย์รอบข้าง ช่วยกันดูแลเพื่อนฝูงด้วยนะครับ อย่าให้ตกเป็นเหยื่อของขบวนการค้ามนุษย์พวกนี้เลย