"บางคน"...ที่เป็นยิ่งกว่าคนพิเศษ

เคยรู้สึกไหมว่า..."บางคน" ก็เป็นห่วงเป็นใยและดีกับเรายิ่งกว่าญาติหรือคนในครอบครัวเสียอีก ทั้ง ๆ ที่คน ๆ นั้นไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับเราทางสายเลือด

และไม่ใช่คนที่เราเรียกว่า "แฟน"

ยิ่งบางเวลาที่เรารู้สึกเครียด กลุ้มใจ มีปัญหาที่ไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้ "บางคน" ที่ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่ญาติ และไม่ใช่คนในครอบครัวนั้นกลับเข้าใจปัญหาและพร้อมที่จะช่วยเหลือเราทุกอย่าง

ฉันเคยเจอ "บางคน" อย่างที่ว่าไว้ข้างต้นเหมือนกับที่ผู้คนในเควง-อีบุรี หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในเกาหลีใต้ได้เจอ "บางคน" ที่เต็มใจยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือและแก้ไขปัญหาอันหนักหน่วงของพวกเขา

ใช่แล้ว! ฉันกำลังพูดถึง "ยองโฮ" ครูสอนยูโดจากหนังสือ "เด็ก ๆ แห่งหมู่บ้านเควง-อีบุรี" ของ คิม จุง มี ซึ่งแปลเป็นภาษาไทยโดย อุไรวรรณ จิตเป็นธม คิม ที่อุทิศตัวเองเพื่อช่วยเหลือเด็ก ๆ ที่มีปัญหาแห่งหมู่บ้านเควง-อีบุรี ซึ่งจะว่าไปแล้วหมู่บ้านแห่งนี้ก็ไม่มีอะไรแตกต่างไปจากชุมชนแออัดที่เราสามารถพบเห็นได้ในสังคมไทย

หมู่บ้านที่มักถูกใคร ๆ แปะยี่ห้อว่า ยากจน ผู้คนไร้คุณภาพ ไม่มีการศึกษาและเป็นแหล่งแพร่พันธุ์ (ขอใช้คำนี้) ของปัญหายาเสพติด

ครูยองโฮก็เป็นสมาชิกหมู่บ้านนี้ แต่เขาไม่ได้มีคุณสมบัติตามที่ใคร ๆ แปะยี่ห้อไว้ให้หรอกนะ ตรงข้ามเขาเป็นผู้มีการศึกษา ไม่ติดยา และไม่ได้ยากจนข้นแค้น

ความจริง ครูยองโฮน่าจะใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติสุขเพราะไม่ต้องดิ้นรนมากนัก เนื่องจากมีเงินเก็บที่พร้อมจะนำไปลงทุนทำมาหากิน แต่เขากลับนำเงินก้อนนี้ไปช่วยเหลือเด็ก ๆ ที่มีปัญหา เป็นต้นว่านำเงินไปเป็นทุนการศึกษาให้ ทงซู และ มยอง-ฮวัน วัยรุ่นในหมู่บ้านที่อยู่ในสภาพ "บ้านแตก" และดมกาว ทั้งยังตั้งตัวเป็น "ขาใหญ่" รีดไถเงินเด็กที่เล็กกว่า

แต่เพราะเงินก้อนนี้ของครูยองโฮ ทำให้ทงซูและมยอง-ฮวันได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ พวกเขาได้กลับไปเรียนวิชาชีพตามที่อยากเรียน และได้ทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างเรียนเพื่อแบ่งเบาภาระของยองโฮ เรียกว่าชีวิตของพวกเขาพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือทีเดียว

ไม่เพียงแต่เด็ก ๆ เท่านั้นที่ได้ชีวิตใหม่จากยองโฮ แม้แต่ผู้ใหญ่อย่างครู มยอง-ฮี ก็ได้ปรับเปลี่ยนแนวคิด มุมมองที่มีต่อหมู่บ้านเควง-อีบุรีซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอเสียใหม่ จากที่เคยมองว่าหมู่บ้านนี้มีแต่สิ่งเลวร้าย ถ้ามีโอกาสเธอจะย้ายออกไปอยู่ที่อื่นทันที

แต่จดหมายของครูยองโฮเพียงไม่กี่บรรทัดก็ทำให้มยอง-ฮีได้คิดว่าเธอควรจะอุทิศตัวเพื่อช่วยเหลือผู้คนในหมู่บ้านนี้

ไม่มีใครรู้ว่าทำไมยองโฮถึงเลือกที่จะเป็นและเลือกที่จะทำเช่นนั้น เพราะถ้าจะว่าไปแล้วก็ไม่ใช่หน้าที่ที่เขาต้องรับผิดชอบ ที่สำคัญไม่มีใครบังคับให้เขาทำ

ถึงแม้จะมีแต่ยองโฮที่รู้ว่าเขาทำสิ่งนั้นไปเพื่ออะไร แต่ที่แน่ ๆ ถ้าไม่มีคนอย่างยองโฮ ทงซู และมยอง-ฮวัน ก็อาจจะยังดมกาวและพัฒนาการตนเองเป็นมาเฟียคุมซอย ครูมยอง-ฮีก็คงทำเรื่องขอย้ายไปสอนในโรงเรียนที่เจริญกว่า

สรุปแล้ว แม้จะไม่รู้เหตุผลในการกระทำของยองโฮ แต่สิ่งที่เราสามารถรับรู้ได้ก็คือการกระทำของเขาเป็นประโยชน์ต่อหมู่บ้านเควง-อีบุรี

เช่นกัน...ฉันเองก็ไม่รู้ว่า "บางคน" ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย เข้าใจ และพร้อมจะช่วยเหลือทั้งที่เขาก็ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่ญาติ และไม่ใช่คนในครอบครัวของฉันนั้น แท้จริงแล้วเขาทำไปเพื่ออะไร

บางทีอาจเป็นเพราะความผูกพันที่เรามีต่อกัน ความที่เป็นคน "คอเดียว" กัน มีนิสัยบางอย่างที่คล้ายกัน สามารถสื่อสารกันได้โดยไม่ต้องใช้คำพูด ก็อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาดีต่อฉันเช่นนั้น

"บางคน"... คนนั้นอาจเป็นเพื่อนที่คบหากันมาหลายปี

"บางคน"... คนนั้นอาจเป็นครู-อาจารย์ที่อยากเห็นเราประสบความสำเร็จในชีวิต หรือ

"บางคน"... ที่ว่าอาจเป็นเพียงเพื่อนร่วมงานที่เพิ่งจะรู้จักกันไม่กี่วัน

แล้วคุณล่ะ...เจอบางคนที่ว่าหรือยัง?