ใช่มีดาวดวงเดียว

เด็กใหม่ในเมือง

ในขณะที่ผมกำลังนั่งคิดหาเรื่องที่จะเขียนอยู่ จู่ๆผมก็คิดถึง "การเลิกราของคู่รัก" ขึ้นมาซะอย่างนั้น

เหตุที่ทำให้ผมคิดถึงเรื่องนี้ ก็เพราะว่ารอบข้างตัวผมในตอนนี้ ต่างก็พบกับการเลิกรากันอยู่หลายคู่ และที่สำคัญนั้นเกือบทั้งหมดต่างเป็นการเลิกราที่มักจะมีความเสียใจและน้ำตาของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง (หรือไม่ก็ทั้งสองฝ่าย จนชักจะสงสัยว่าถ้าเลิกแล้วเสียใจทั้งคู่แล้วมันจะเลิกกันไปทำไมวะ ;-))

ทำให้ผมชักจะสงสัยว่า จริงๆ แล้วการเลิกรามันต้องจบด้วยความเศร้าเพียงอย่างเดียวจริงๆ หรือเปล่า ประกอบกับความที่ผมต้องรีบส่งเรื่องลงในชุมชนเสียที ผมเลยลองค้นหิ้งเทปที่บ้านดู เผื่อว่าผมจะพบการล่ำลาที่จบอย่างสวยงามบ้าง

แล้วผมก็ไปเจออัลบั้ม "เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว" อัลบั้มชุดแรกและชุดเดียวที่ฉัตรชัย ดุริยประณีตและเกียรติศักดิ์ เวทีวุฒาจารย์ อดีตสมาชิกวงดนตรี "เฉลียง"ทำงานร่วมกัน ซึ่งก็ต้องนับว่าอัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มเพลงป๊อบที่น่าสนใจและน่าเสียดายที่ไม่มีการสานต่อโปรเจ็กต์นี้ต่อ

ผมหยิบหน้าบีของอัลบั้มที่ว่าใส่ลงในเครื่องเล่นเทป แล้วกด Play… เสียเพลง "ดาวดวงใหม่" (คำร้อง: ฉัตรชัย ดุริยประณีต, ทำนอง: สุรโชค ศาสตราภัย, เรียบเรียง: ภิทรู พลชนะ) ดังขึ้น

ทำไมต้องแยกกัน ใครเป็นคนร้าย
ได้ยินคำถามนี้มากมาย
ออกจากปากใครพูดไป ก็คงเป็นฝ่ายดี
อยู่ที่ใคร คนไหนให้คำตอบ

ทำไมไม่เหมือนเดิม มันมีเหตุผล
อยู่ที่เราทั้งสองนั้นคือคน
ต่างก็วนเวียนว่ายไป ตามใจตามจุดหมาย
แต่วันนี้มีจุดหมายคนละทาง

สุดขอบฟ้า สุดทางแล้ว ที่ดาวนี้
แต่ใช่มีดาวดวงเดียว
จากกันไกลเพื่อไปค้นและตามหา
ดาวไหนที่เราถูกใจ

ในใจเราสองคนยังผูกพัน
ก็ยังมีคำว่ารักและหวังดี
กลับไปมองความสัมพันธ์เดิมๆ แต่ก่อนนี้
ความรู้สึกคิดถึงยังมีอยู่...

เรามักจะรู้สึกถึงความรักในช่วงเวลาที่มันยังอยู่กับเรา แต่เมื่อมันจากเราไป กลับกลายเป็นเรื่องเศร้าที่เราไม่สามารถรักษาให้คงอยู่ในปัจจุบันได้ โดยที่เราลืมไปว่า จริงๆ แล้วความสุขของอดีตก็ยังอยู่ในใจของเรา พร้อมๆ กับความผิดพลาดที่ทำให้มันหายไปก็คงอยู่ในสมอง ในฐานะที่มันเป็นบทเรียนเพื่อไม่ให้มันเกิดซ้ำขึ้นอีก

หากจะใช้เวลาเศร้ากับมัน ก็ขอให้มันเป็นแค่ช่วงเวลาหนึ่งก็พอ แล้วเก็บมันไว้เศร้ากับเรื่องเศร้าๆ อีกมากบนโลกใบนี้ เพราะเรายังมีอะไรอีกมากมายนอกเหนือจากความรักที่เราต้องสนใจมัน

อย่าให้ความรักเป็นแค่เรื่องเดียวบนโลกของคุณเลยครับ :-)