ความสุข

                             1

เจ้าละอ่อนน้อยเอย          ลมรำเพยโบกพัด

เส้นผมปัดเคลียแก้ม          แต้มใบหน้าอ่อนเยาว์

นั่งบนขั้นบันได                 แววตาใสหม่นเศร้า

สวมเสื้อผ้าเก่าเก่า             เปื้อนฝุ่นหมองมอมแมม

มือน้อยน้อยเท้าคาง          น้ำมูกใสป้ายแก้ม

ดั่งดอกไม้แรกแย้ม           เปื้อนน้ำค้างยามอรุณ

ลมเอยพัดหนาว                เสื้อผ้าเจ้าคงไม่อุ่น

มีแต่รอยปะชุน                 ทั้งเก่าทั้งบาง

เจ้าคอยใครกันหนอ        คอยพ่อกลับจากไร่

สัญญาจะพาไป                เดินเล่นในทุ่งกว้าง

อยากจะไปจ่อมเบ็ด           เด็ดดอกหญ้าข้างทาง

จับแมงปอปีกบาง              ผูกด้ายแล้วให้บิน

เจ้าคอยใครกันหนา           แม่ไปนายังไม่กลับ

ตะวันก็จวนลับ                  นกการอนกลับถิ่น

หูเจ้าก็แว่วยิน                   แต่เสียงน้องร้องไห้

รีบไกวเปลเห่กล่อม           เปลี่ยนผ้าอ้อมผืนใหม่

น้ำตาน้องยังไหล              เมื่อไรแม่จะมา

แม่สั่งให้ดูน้อง                  รักน้องเถิดหนา

โอละเห่เอละช้า                น้องคงหิวนม

                              3

เจ้าละอ่อนน้อยเอย          ลมรำเพยพลิ้วไหว

พัดกลีบดอกไม้                ปลิวมาแซมเส้นผม

มือน้อยน้อยปัดไล่            เจ้าแก้มใส ตาคม

นึกอยากฝากสายลม          วานบอกพ่อแม่มา

อยากจะไปวิ่งเล่น              ตะกี้เพื่อนมาหา

อยากกินข้าวกับปลา          อยากวาดรูปเสียจัง

เสียงฝีเท้าทุกครั้ง              เจ้าชะแง้แลคอย