ยุทธศาสตร์พิพากษา โดย หมวย

จะว่าไปข้อดีข้อหนึ่งของ " ทักษิณ ชินวัตร" นายกรัฐมนตรีก็คือ การยึดมั่นใน (บาง) นโยบายที่เคยสัญญาไว้กับประชาชน (ในช่วงเลือกตั้ง) อย่างยิ่งยวด ทั้งยังตะบี้ตะบัน ดำเนินการตามนโยบายนั้นๆ ให้สำเร็จโดยไวอีกด้วย

นโยบายที่จะขอยกมาเป็นตัวอย่างเพื่อให้เห็นความตั้งใจจริงในการทำงานของรัฐบาลชุดนี้ก็คือ นโยบายในการบริหารประเทศด้านเศรษฐกิจและสังคม โดยเห็นได้ชัดจากคำกล่าวของ " ทักษิณ" ที่ว่า ๔ ปีข้างหน้าคนจนจะหมดไป ซึ่งการทำให้คนจนหมดไปนั้นทำได้หลายวิธี เช่น การกระจายโอกาสทางการศึกษาหรือการให้คนจนเข้ามามีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายและทิศทางในการบริหารประเทศ ฯลฯ

อย่างไรก็ตาม " ซีอีโอ" อย่าง " ทักษิณ" ซึ่งคงพิจารณาทุกๆวิธีที่มีในโลก นี้อย่างถี่ถ้วนแล้วจึงเลือกให้รัฐบาลในปี ๒๕๔๘ ยังคงเดินตามรอยเท้าของรัฐบาลปี ๒๔๘๙ ที่มี พล.ร.ต. ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ เป็นนายก ซึ่งปีนั้นเป็นปีที่ รัฐบาลเริ่มจงใจในการใช้ยุทธศาสตร์การพัฒนาที่ไม่สมดุลนั้นลงโทษภาคเกษตรกรรมแล้วให้ประโยชน์กับภาคอุตสาหกรรม(หน้า ๔๓) เป็นครั้งแรก

จุดน่าสนใจอยู่ตรงที่ผ่านมาแล้วกว่า ๕๙ ปี รัฐบาลที่เรียกตัวเองว่า " คิดใหม่ทำใหม่" ก็ยังคงดำเนินการแก้ปัญหาความยากจนโดยใช้วิธีการเก่าๆ โดยไม่ตระหนักว่า ๕๙ ปีที่ผ่านไป ปัญหาความยากจนก็ยังคงเป็นปัญหาใหญ่ของคนไทยอยู่เช่นเดิม

หรือรัฐบาลจะมองออกแล้วว่า เส้นด้ายแห่งความไม่สมดุลที่คนจนถูกบังคับให้เกาะเกี่ยวอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้นั้นกำลังจะขาดผึงลงเพื่อส่งพวกเขาลงสู่ห้วงเหวแห่งกัลปวสานในไม่ช้า

หมวย – จรรยา เจริญอภิวันท์ สาวจากรั้วแม่โดม ที่เธอบอกว่าขาของเธอเหยียบอยู่บนโลกสองใบ ข้างหนึ่งอยู่ในโลกของทุนนิยม อีกโลกหนึ่งคือโลกแห่งความเห็นอกเห็นใจกัน ลองดูงานที่ออกมาจากโลกสองใบสองเธอกัน...