เพราะคุณอาจไม่โชคดีอย่าง "หมวย"

นับตั้งแต่เป็นผู้ดูแลสวนแห่งนี้มา จำได้ว่ายังไม่เคยพูดถึงหนังสือที่มักถูกตีตราว่า "นิยายน้ำเน่า" เลย ทั้งที่ผู้เขียนก็นิยมชมชอบอ่านหนังสือแนวนี้อยู่พอสมควร เพราะเมื่ออ่านครั้งใดก็จะจินตนาการว่าตัวเองเป็นตัวละครตัวใดตัวหนึ่งในเรื่องที่อ่านเสมอ (แน่นอนค่ะว่าต้องเป็นนางเอก มิใช่นางอิจฉา) ทำให้รู้สึกเพลิดเพลินไปกับการอ่าน  จนบางครั้งก็ลืมนึกไปว่า "นิยายน้ำเน่า" ที่อยู่ในมือก็ให้ข้อคิดดีๆ ไม่ต่างกับหนังสือแนวอื่นเหมือนกัน

ภาพจาก http://www.jamsai.com/

เหมือนเรื่อง "รักครั้งใหม่กับหัวใจดวงเดิม" ของ นภชล จากสำนักพิมพ์แจ่มใส  ที่ผู้เขียนกำลังจะเล่าให้คุณ ๆ ฟังในย่อหน้าต่อไปนี่แหละค่ะ

เรื่องนี้เป็นแนวรักสามเส้า  เริ่มจาก "หมวย"  นางเอกของเรื่องซึ่งเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังรายการโทรทัศน์เกิดมีชายหนุ่มที่แสนดีคนหนึ่งนามว่า "พี่กัน" มาหลงรัก ทั้งๆ ที่เธอเองก็มี "น่าน" นักร้องชื่อดังเป็นคนรักอยู่แล้ว แต่น่านก็เข้าข่ายคนรักที่ยอดแย่ ไม่ค่อยใส่ใจความรู้สึกของหมวย ซ้ำยังมีข่าว (คาว) กับผู้หญิงไม่เว้นแต่ละวัน  เมื่อเป็นเช่นนี้นานเข้า ประกอบกับพี่กันคอยเอาใจใส่ดูแลเธออย่างเสมอ  หมวย จึงตัดสินใจเลิกคบกับน่าน และให้โอกาสพี่กันดูแลหัวใจของเธอ

เรื่องราวทำท่าจะลงเอยด้วยดี ถ้าพี่กันไม่เกิดอาการหึงหวง  หวาดระแวงว่าหมวยจะกลับไปคบกับน่านอีก  วันหนึ่งหลังจากได้ฟังเพื่อนร่วมงานเล่าว่า เห็นน่านกอดหมวยที่ชายทะเล  พี่กันดื่มเหล้าแก้กลุ้มเสียจนเมามาย ต้องให้หมวยขับรถพาไปส่งบ้าน และที่นี่เองที่เขาใช้คำว่า "หวาดระแวง หึงหวง และเมา" เป็นเหตุผลของกระทำการที่อาจเรียกได้ว่า "ข่มขืน" ผู้หญิงที่เขาพร่ำบอกอยู่เสมอว่ารักที่สุดในชีวิต

เมื่ออ่านถึงตรงนี้ ผู้เขียนนึกย้อนกลับไปยังสมัยเรียนที่อาจารย์ท่านหนึ่งถามนักศึกษาทั้งห้องว่า "คุณจะตัดสินใจทำแท้งกรณีใดบ้าง"  ซึ่งคำตอบลำดับต้นๆ ของนักศึกษาหญิงในชั้นคือ  "เมื่อถูกข่มขืน"   แต่เมื่ออาจารย์ถามย้อนกลับมาประโยคหนึ่งว่า "ระหว่างการถูกข่มขืนกับการมีเพศสัมพันธ์กับแฟนอย่างไหนมีเปอร์เซ็นต์มากกว่ากัน"  ทำให้ผู้เขียนและเพื่อนๆ อึ้งกันไปพักใหญ่

ข่าวคราวตามวิทยุ โทรทัศน์หรือหน้าหนังสือพิมพ์ที่มักมีให้เห็นเสมอว่า "แม่ใจยักษ์ทิ้งลูก  สาวใจแตกทำแท้งตกเลือดตาย ฯลฯ"   ล้วนสะท้อนให้เห็นว่าการตั้งครรภ์จากการมีเพศสัมพันธ์กับแฟนเป็นสาเหตุให้ผู้หญิงทำแท้งมากกว่าการถูกข่มขืน  คิดง่ายๆ ว่าจำนวนครั้งต่อหนึ่งปี ที่คู่รักจะมีเพศสัมพันธ์กันเทียบกับจำนวนครั้งที่หญิงหนึ่งคนจะถูกข่มขืน อย่างไหนมีโอกาสเกิดขึ้นมากกว่า

โอกาสการตั้งครรภ์ของทั้งสองกรณีจึงต่างกัน จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมเราจึงมักจะได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับ "แม่ใจยักษ์" เสมอ

 "หมวย"  อาจเป็นผู้หญิงโชคดีที่ไม่ตั้งครรภ์จากการมีความสัมพันธ์กับ "พี่กัน" ในครั้งนั้น แถมพี่กันยังตามงอนง้อ สำนึกผิด ขอเธอแต่งงาน ไม่ใช่เพราะรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นแต่เพื่อแสดงว่าเขารักเธออย่างสุดหัวใจต่างหาก

แต่จะมีผู้หญิงสักกี่คนที่โชคดีอย่างหมวย แล้วถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นกับคุณล่ะ หรือแม้ว่าการมีความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับคนรักเกิดจากความเต็มใจ  แล้วใครจะรับรองได้ว่าอนาคตคุณกับเขาจะต้องเป็นคู่ตุนาหงันกัน

ผู้เขียนไม่ได้บอกว่าให้ "รักนวลสงวนตัว" หรือ "อยู่ก่อนแต่ง" เพราะนั่นเป็นทัศนคติ เป็นการตัดสินใจ ในการดำเนินชีวิตของแต่ละคน เพียงแต่จะทำอย่างไรให้ผู้ที่เลือกการ "อยู่ก่อนแต่ง" ปลอดภัยจากโรคติดต่อจากการมีเพศสัมพันธ์ รวมถึงหลีกเลี่ยงการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ได้ เพราะบางครั้งคนรักที่คุณเคยไว้ใจหวังฝากชีวิตไว้ด้วยนั้น อาจทำลายชีวิตคุณก็ได้

คราวต่อไป (ถ้ามีโอกาส) สวนหนังสือแห่งนี้คงต้องแนะนำตำราเพศศึกษากับเขาบ้าง เพื่อแนะวิธีป้องกันให้สาวๆ  พ้นจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์  แต่เอ...สาวๆ ที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์จนต้องหาทางออกด้วยการทำแท้งก็เคยเรียนวิชาเพศศึกษามาแล้วไม่ใช่หรือ

เห็นทีว่าตำราเพศศึกษาที่เรียน ๆ กันมา คงมีคำตอบเรื่องเพศเพียงบางคำถามเสียแล้ว