You I love (you) .....องค์ความรู้ของความรัก
คอลัมน์/ชุมชน
เมื่อไม่นานมานี้เอง ฉันได้มีโอกาสไป (ขวนขวาย ดั้นด้น เสาะแสวงหา และหาทาง) ดูหนังฟอร์มเล็ก (แต่ใจใหญ่) สัญชาติรัสเซียอยู่เรื่องหนึ่ง ที่วงเล็บพรรณนาโวหารไว้ซะยากลำบากนั่นเรื่องจริงนะคะ ....หนังบุคลิกไม่น่าทำเงินส่วนใหญ่ก็มักจะเจอปรากฏการณ์ไม่รอดพ้นเงื้อมมือเหตุผลทางธุรกิจและกำไรอยู่เสมอๆ ซึ่งมันมีผลลัพธ์ออกมาเป็นจำนวนโรงที่หนังเข้าฉาย (ในกรณีนี้มีโรงเดียวไม่เอี่ยวกับใคร ไม่รู้จักเลย หายากอีกต่างหาก..) และจำนวนรอบการฉายที่ได้รับการจัดสรรเวลา (นาน ๆมาที)แต่โชคดียังเป็นของโลก ที่คุณค่าของบางสิ่งบางอย่างมีเส้นทางการเดินเป็นคนละสายกับราคาตั๋วเงินในระบบธุรกิจ คำชื่นชม "Fantastic!" ที่หนึ่งในคณะกรรมการตัดสินรางวัลจากเทศกาลภาพยนตร์เบอร์ลินท่านหนึ่งได้ให้ไว้กับหนังเรื่องนี้ เป็นเรื่องจริงโดยไม่มีข้อกังขาเป็นเอกฉันท์ค่ะ...
You I Love เป็นหนังเกี่ยวกับประเด็นความรักและความสัมพันธ์ที่มีคำโปรยบนโปสการ์ดโฆษณาว่า "หนังเกย์สุดร้อนแรงที่ลือลั่นทั่วเทศกาลภาพยนตร์เบอร์ลิน" อันที่จริงฉันไม่ค่อยเห็นด้วยกับข้อความนี้สักเท่าไหร่ อยากจะใช้คำว่า Bisexsual แทนคำว่าเกย์มากกว่า ใช้ไปตามลักษณะตัวละครหลักในความรักของเรื่องน่ะค่ะ แต่ในทางความลื่นไหลทางภาษาคำว่า "เกย์" มันก็ยังดูเพราะและเป็นสัญลักษณ์ที่ครอบคลุมเนื้อความได้มากและรวดเร็วกว่า.....เลยไม่ว่าอะไร... หนังเรื่องนี้มีจุดเริ่มต้นอยู่ที่ชายหนุ่มนักโฆษณาผู้มีบุคลิก หน้าตา ท่าทาง และฐานะ เป็นพิมพ์นิยมของผู้หญิงยุคนี้คนหนึ่ง เขาไปพบรักกับผู้ประกาศสาวสวยในวันหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูลงตัวและไปได้ดี จนกระทั่งชายหนุ่มคนเดิมได้บังเอิญไปพบกับเกย์ผู้มีสถานะทางสังคมต่ำต้อย ไม่มีความรู้ ไม่มีที่อยู่ ออกจากบ้านมาแบบจนๆ ไม่มีอะไรเลย มีดีอยู่ 2 อย่างตรงหน้าตาดึงดูดใจ กับนิสัยแปลกๆน่าเรียนรู้ พ่อหนุ่มนักโฆษณาของเราเลยเริ่มมีปัญหากับตัวเอง แฟนสาวคนเดิมก็ (คิดว่า) ยังรัก แฟน(เกย์) คนใหม่ก็สุดแสนจะถูกใจ ฟังดูจัดการยาก แล้วไหนจะมีเรื่องครอบครัวหัวโบราณของทางหนุ่มเกย์เข้ามาวุ่นวาย ประเด็นของเรื่องราวเลยกระจัดกระจายอยู่เต็มหนัง หนังเรื่องนี้ ภาพสวย บทดี เนื้อเรื่องสนุก อารมณ์ขันเยอะ แต่ต้องบอกไว้ก่อนนะคะว่า คงดูว่าสนุก ว่าสวยงามกันอยู่เฉพาะกลุ่มเท่านั้นเอง หนังไม่มีลักษณะของรสนิยมมหาชนเลยแม้แต่น้อย อีกเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจคือหนังทิ้งประเด็นที่น่าคิด (เล่นๆ) แบบไม่ต้องเครียดมากมายเอาไว้ด้วย เพื่อนดูหนังคนหนึ่งเก้าอี้ติดกันของฉัน สนใจประเด็นความรักในเชิงไร้เพศทำนองว่า.....รักเธอที่ตัวตนนะ เธอจะเป็นผู้หญิง ผู้ชาย มันเรื่องบังเอิญหรอก ... ของกลุ่มคนที่ได้รับการเรียกขานว่า Bisexsual มากเป็นพิเศษ เพื่อนมีมุมมองมานำเสนออยู่ 2 ด้าน อย่างแรก มองว่า...ความรักแบบนี้มันช่างโรแมนติคเสียจริง ไร้กฎเกณฑ์และค่านิยมเรื่องเพศมาขวางกั้น และอย่างที่สอง...พฤติกรรมที่ว่ามันหาความโรแมนติคไม่ได้เลยแม้แต่น้อย....เพศยังไม่เลือกให้ชัดเจนแบบนี้จึงน่าจะเป็นเรื่องของรสนิยมที่อุดมไปด้วยตัณหาราคะมากกว่า เรื่องของความสัมพันธ์บนโลกใบนี้ เป็นเรื่องติดอันดับการตัดสินถูกผิดยากที่สุดเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว จึงไม่แปลกอะไรที่ฉัน..เพื่อน..หรือใครๆอาจจะไม่สามารถตัดสินหรือเลือกมุมมองข้อไหนมาเป็นตัวของตัวเองได้ (ตามประสาคนพยายามใจกว้างน่ะค่ะ) สงสัยจะต้องปล่อยให้เป็นเรื่องเฉพาะตัวกว่านั้น เรื่องน่าสนใจอีกเรื่องหนึ่งมีอยู่ว่า..ในขณะที่เพื่อนเจ้าของมุมมองตรงกันข้ามกันของฉัน กำลังอธิบายขยายความคิดของเธออยู่ ใครอีกคนหนึ่งกลับมองว่า การมานั่งคิดสงสัย ตั้งคำถามและพยายามหาคำตอบให้กับเรื่องแบบนี้มันเสียเวลาเปล่า ไม่ได้เพิ่มองค์ความรู้อะไรให้กับตัวเราหรือโลกใบนี้เลย ความสัมพันธ์ก็เป็นเรื่องที่เราเห็นๆกันอยู่ ไม่จำเป็นต้องให้ความสำคัญมาก แต่ฉันแอบเถียงอยู่ในใจ (เพราะไม่มีโอกาสพูดว่า..สำคัญสิ..ทำไมจะไม่สำคัญ มันเป็นองค์ความรู้ของความรักยังไงล่ะ การตั้งคำถามก็ยิ่งสำคัญขึ้นไปใหญ่..เพราะ"องค์ความรู้ไม่ได้มาจากการที่เราเห็นแต่จะต้องได้มาจากการตั้งคำถาม"(หน้า ๕๗) กิจกรรมทางความรักไม่ได้สำคัญน้อยไปกว่ากิจกรรมทางเศรษฐกิจ หรือเรื่องสาระเยอะเรื่องอื่นๆหรอกค่ะ..ไม่เชื่อตั้งคำถามดูสิ แล้วสังคมจะตอบคุณเอง ...
วนัสนันท์ สะสม (ต่าย)
ต่าย - วนัสนันท์ สะสม สาวที่เพิ่งก้าวจากรั้วโรงเรียนมัธยมเข้าสู่รั้วพ่อขุน ที่มักจะบอกกับเราว่าเธอเป็นสาวหวาน แต่เราคิดว่าหากเธอจะหวาน ก็คงหวานแบบกาแฟที่ชงด้วยกาแฟ ๒ ช้อน ครีม ๑ ช้อน และน้ำตาล ๒ ช้อน แต่ที่แน่ๆ เรารู้สึกว่าตัวอักษรของเธอนั้นพัฒนาไกลเกินอายุเหลือเกิน ถ้าเปรียบ "คลื่นลูกใหม่ ปลายปากกา" เป็นทีมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดแล้ว ต่ายก็คงไม่พ้นที่จะเป็นเวย์น รูนี่ย์ของทีมเราแน่ๆ J