Skip to main content

คนกับน้ำ (น้ำท่วมเชียงใหม่ - 14 สิงหาคม 2548)

คอลัมน์/ชุมชน


ออกจากบ้านราวๆ ก่อนเที่ยง คิดว่าจะออกไปหาข้าวกิน และแวะไปเยี่ยมพี่สาวเจียงใหม่ ซึ่งข่าวว่าน้ำท่วมบ้านไปบ้างเล็กน้อย คาดไม่ถึง ไปถึงเห็นน้ำเอ่อท่วมถนน ตลอดเส้นวังสิงห์คำ มีบางช่วงเท่านั้นที่ยังแห้งสนิท



 


รถเริ่มขับสวนกันเข้าออก ฝ่าน้ำ และผู้คนขนข้าวของขึ้นที่สูง เสียงพ่อแม่บางคนกังวลว่า "คืนนี้จะเอาลูกไปไว้ที่ไหน"


 


มีคนบอกว่า น้ำท่วมครั้งนี้ หนักสุดในรอบ 30 ปี แต่บางคนก็แย้งว่าสองสามปีก่อนนี้ก็มีท่วมหนักเช่นกัน อย่างไรก็ดี ราวๆ 6 โมงเย็น มีโทรศัพท์จากเพื่อนขอให้ช่วยเช็คข่าว เพราะมีการบอกต่อๆ กันว่า จะมีการระบายน้ำจากเขื่อนอีกครั้งในคืนที่ 14 นี้ ชาวบ้านริมน้ำปิงวิตกกังวลถ้วนหน้า


 


แต่เมื่อตรวจดูข่าวทั้งทางอินเตอร์เน็ต, วิทยุ และโทรทัศน์ ก็พบข่าวนายกรัฐมนตรีกำลังบินด่วนลงพื้นที่ และให้สัมภาษณ์ คาดระดับน้ำจะสูงสุดในเวลา 02.00 น. คืนนี้ ขณะที่รายงานข่าวสถานีโทรทัศน์ช่วงเวลาเดียวกันบอกว่า น้ำจะลดลงประมาณ 4 ทุ่มเป็นต้นไป ข่าวขัดแย้งและสับสนทำให้ผู้คนสับสนกันอีก (ถ้วนหน้า)


 


ภาพทั้งหมดนี้ เก็บเริ่มต้นจากถนนวังสิงห์คำ และผ่านสะพาน (จำชื่อไม่ได้) ที่มีชาวบ้านจำนวนมากออกมายืนดูน้ำกันอย่างตื่นตาตื่นใจ รายงานทางวิทยุแจ้งเพิ่มเติมว่า ในเขตที่น้ำไม่ท่วม รถกำลังติดเป็นอย่างมาก เนื่องจากคนนำรถหลบน้ำขึ้นมาจอดบนไหล่ทาง และออกมาดูเหตุการณ์น้ำท่วม (!)


 


ฉันเป็นคนกลัวน้ำ เนื่องจากครึ่งชีวิตที่ผ่านมา เมื่ออยู่บ้านริมคลอง เราต้องพบกับเหตุการณ์น้ำท่วมก่อนใครๆ! ครั้นไปอยู่เมืองฟ้าอมร ก็เจอกับฝนตกรถติดและแน่นอน น้ำท่วม!


 


ฉันเคยตกจากสะพานที่ข้ามน้ำ เพื่อเดินเข้าห้องเช่า ลงไปในคูที่ไม่สูงเท่าใดนัก แต่ต้องระวังอาหารในถุงก๊อบแก๊บที่ซื้อเข้ามาด้วยอย่างสุดความสามารถ (อย่าคิดว่าจะมีอะไรกินอีก จนกว่าน้ำจะลดและเดินออกไปได้) เคยต้องรอเป็นวันๆ ให้น้ำลด จะรู้ว่าอะไรคือทางเดิน อะไรไม่ใช่ทางเดิน แถมครั้งหนึ่ง เกือบถูกจับเป็นตัวประกัน (คิดว่านะ มันอาจเป็นไปได้) วันที่น้ำท่วมหนัก มีเสียงโผงผางๆ ตูมๆ ตู้มๆ น้องสาวบอกว่า


 


"พี่! สงสัยจะเป็นจระเข้!"


 


ทันทีทันใด ชายแปลกหน้าคนหนึ่งก็โผล่พรวดมายังหน้าห้องเช่าบนชั้นสอง ห้องในสุด น้องสาวตาเหลือก ฉันอ้าปากค้าง เร็วเท่าความคิด เราผลักประตูกระแทกชายคนนั้นโครม!!! เขากระเด็นออกไป และถลาเข้ามาทางหน้าต่าง โชคดีมีทั้งมุ้งลวดและบานเกล็ด ยังจำแววตานั้นไม่ลืม มันแข็งกร้าว โกรธแค้น ชิงชัง (ทั้งๆ ที่เราไม่รู้จักกันเสียหน่อย)


 


และอีกทันใด ชายฉกรรจ์สองสามคนก็ย่ำน้ำตามขึ้นมา อีกตูมๆ ตู้มๆ พวกเขารุมเข้าล็อกชายคนนั้นไว้ ซ้อมหรือเปล่าไม่ทราบ เสียงดิ้นรนและด่าทอ ไม่รู้ใครด่าใคร แล้วก็ตูมๆ ตู้มๆ หายไปกับน้ำที่ยังเจิ่งนอง ภายหลัง ชาวบ้านแถบนั้นบอกว่า ชายคนนั้นไปแอบดูผู้หญิงผลัดผ้า! จึงถูกญาติพี่น้องของหญิงสาวไล่ประชาทัณฑ์


 


น้องสาวถามว่า


"ถ้าเขาเข้ามาในห้องของเรา จะเป็นยังไง"


"นั่นสินะ"


ฉันตอบ


 


คิดไม่ออกจริงๆ เราจะถูกเขาจับเป็นตัวประกัน หรือจะมีการชกต่อยต่อสู้ หรือ.......คิดไม่ออก รู้แต่เพียงว่า เหตุการณ์น้ำท่วมที่เชียงใหม่วันนี้ ที่บ้านของฉันในอดีต หรือที่กรุงเทพฯ ช่วงเคยผ่านมา


 


"น้ำ" อาจไม่ใช่สิ่งที่ใครต่อใครหวาดกลัวนักหนา "คน" กับ "สถานการณ์" ต่างหากที่สร้างความกังวล สับสน หวาดระแวง


 


ทั้งสิ่งที่คนกระทำกับคน คนกระทำกับน้ำ และน้ำอันไหลบ่ามาเนื่องจากคน...


 


"คน" ที่จัดการกับน้ำ.


 


 


----------------------------------------------------------------------------------------


 










































































































































































































 



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ภาพเพิ่มเติมดูได้ที่นี่..


รายงานชุดพิเศษ : ประมวลภาพน้ำท่วมใหญ่เชียงใหม่