โซระสู้สู้ สู้ตาย!

จิรกาล

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับกฎเกณฑ์ที่ยากจะยอมรับได้ คุณจะทำอย่างไร

คุณจะทำอย่างโซระใน "คนเล็กทะยานฟ้า" ไหม

"คนเล็กทะยานฟ้า" โดยสำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ เป็นเรื่องราวของ "โซระ" เด็กผู้ชายตัวเล็กที่เลือกเข้าชมรมบาสของโรงเรียนเพื่อจะได้เล่นบาสอย่างเต็มที่ เขามีรองเท้าบาสที่แม่มอบให้ เป็น "ปีก" คู่กายที่จะพาเขาทะยานขึ้นฟ้าไปพร้อมกับลูกบาสในมือ

แต่แล้วเขาก็ได้พบความจริงที่ว่า ชมรมบาสแห่งนี้เป็นเพียงที่รวมตัวกันของเด็กนักเรียนที่ไม่อยากทำกิจกรรมชมรมตามที่โรงเรียนออกกฎให้เข้าร่วมเท่านั้น

ไม่มีใครคิดจะเล่นบาสอย่างจริงจัง พวกนั้นเข้าชมรมบาสกันแต่เพียงในนาม ใช้ห้องชมรมเป็นที่กบดานและแอบดูนักเรียนในชมรมบาสหญิงห้องข้างๆ เปลี่ยนเสื้อผ้า

ครั้งแรก โซระถูกขังไว้ในห้องชมรม ซ้ำยังถูกห้ามไม่ให้เล่นบาสก่อนได้รับอนุญาต หากไม่เชื่อฟัง พวกนักเรียนเกเรจะเอารองเท้าของเขาไปทิ้ง

แต่โซระก็รอดมาได้ (เพราะอะไร หาอ่านได้ในเล่มค่ะ)

ครั้งที่สอง หัวโจกคนหนึ่งของกลุ่มบอกเขาว่า "นกน่ะ ถึงแม้จะมีปีก แต่ถ้าไม่มีท้องฟ้าก็บินไม่ได้"

ใช่แล้วค่ะ โซระถูกยื่นคำขาดให้ออกจากชมรม เพราะชมรมนี้ไม่มีใครคิดจะเล่นบาส ถ้าเขาอยู่ก็จะเกะกะคนอื่นเปล่าๆ

หากใครสักคนเจอกฎห้ามไม่ให้ทำสิ่งที่อยากทำอย่างที่โซระเจอ จะทำอย่างไร 

บางคนอาจยอมรับกฎนั้น เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องยุ่งยากตามมา ยอมถอนตัวออกจากชมรมไปเสีย แล้วหากีฬาชนิดอื่นเล่นแทน

แต่โซระไม่...

เขาตั้งเงื่อนไขเดิมพันกับเหล่านักเรียนนักเลงว่า จะแข่งบาส 5 ต่อ 1 กับพวกเขา หากเขาแพ้ จะยอมออกจากชมรม แต่หากชนะ ก็จะขออยู่ในชมรมต่อไป เพื่อหาที่ทางให้กับปีกของเขาได้ออกบิน เพราะความใฝ่ฝันของเขาก็คือ การได้เล่นบาส นี่นา

กฎเป็นสิ่งสมมติที่คนสร้างขึ้นเพื่อให้เกิดความเป็นระเบียบในการอยู่ร่วมกัน

กฎบางกฎเราอาจยอมรับได้

แต่หากกฎใดสร้างความเดือดร้อนให้กับเรา เราก็ควรจะหันหน้าสู้กับกฎนั้น

มีกฎได้ ก็ยกเลิกกฎได้

เขาตั้งกฎได้ เราก็ตั้งกฎได้

หากมันไม่ถูกต้อง เราควรตั้งเงื่อนไขกฎเกณฑ์ขึ้นบ้าง เพื่อสู้กับสิ่งชั่วร้ายเหล่านั้น

ไม่เช่นนั้นแล้ว สังคมก็จะมีแต่คนเอาเปรียบ คอยหาผลประโยชน์จากผู้ที่นิ่งเฉยตลอดไป

ขอสนับสนุนการกระทำของโซระค่ะ