ลมเหนือ

 
หม่นมัวดวงดาวลับลา
แผ่วลมเหนือมาไกลๆ
ยังพรมแต่ความหนาวถึงใน…
ดวงใจที่อ่อนล้า

ทุกครั้งที่ความมืดคลาย
หมายถึงวันที่ดีกว่า…
คือโอกาสชีวิตให้เราฟันฝ่า
ขอบฟ้ามีตะวัน..

แต่ยังคงคิดถึงใคร
ที่เคยซึ้งใจ และผูกพัน
เวลาแห่งความรักแสนสั้น…
คืนวันที่อ่อนไหว…

* คิดเสียว่ามันจบแล้ว
ค้นหาในแนวทางใหม่..
จะเป็นอยู่อย่างนี้ทั้งปีหรือไร…
สิ่งไหนคือสิ่งหวัง…

หมู่ดาวแพรวพราว พริ้งพราย..
แผ่วลมเหนือกรายมาอีกครั้ง
ดวงใจเปี่ยมด้วยแรงพลัง..
จะยังยืนหยัดท้า…

ทุกครั้งที่ความมืดคลาย
หมายถึงวันที่ดีกว่า…
คือโอกาสชีวิตให้เราฟันฝ่า
ขอบฟ้ามีตะวัน…
                                       จรัล มโนเพ็ชร