Skip to main content

การรอคอย

คอลัมน์/ชุมชน







 


 


ฉันยังจำผู้ชายคนนั้นได้ดี


หน้าตาแบบเดียวกับที่ติดในคัทเอาท์ใบใหญ่ข้างรถกระบะ


เขาแวะเวียนมาเกือบทุกวันในช่วงหนึ่ง


ยิ้มอ่อนน้อม พูดจาฉะฉาน


แววตามีไมตรี และมีความเป็นกันเองอย่างไม่น่าเชื่อ


 


"มาอยู่นานหรือยังครับ ที่นี่"


"ไม่นานค่ะ ไม่ถึงปี"


เขาเริ่มต้นเล่าให้ฟังว่า เขาเองก็เป็นคนแถวนี้


เห็นการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างของหมู่บ้าน เห็นการเป็นไปของผู้คน


เข้าใจลึกซึ้งถึงปัญหาชาวบ้าน


และตบท้ายบทสนทนาด้วยประโยคที่ว่า


 


"เคยมีใครมาขอ...หรือยังครับ"


"ขอ…อะไรคะ"


ฉันยิ้มโดยไม่ตั้งใจ  นึกไปถึงการแต่งงาน


"เอ่อ หมายถึงขอคะแนนน่ะครับ"


"อ๋อ ยังนี่คะ ไม่มี"


ฉันคงเริ่มทำหน้าแปลกๆ  เขาสะดุดไปแล้วไม่ได้พูดอะไรอีก


ล่ำลาพร้อมยกมือไหว้ จากนั้นก็ก้าวไปยืนคุยกับชาวบ้านหลังอื่น


 


ฉันเพิ่งรู้ไม่นานหลังจากนั้น


คำว่า "ขอคะแนน" ในที่นี้ก็คือการ "ซื้อเสียง" นั่นเอง


ส่วนการซื้อเสียงจะเสนอซื้อเท่าไหร่ หรือมีเงื่อนไขยังไงบ้าง ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนัก


แต่ถ้านึกแบบให้ตัวเองมีอำนาจหน่อย ถ้าเขามา "ขอ" เราก็น่าจะมีสิทธิต่อรอง


แบบนี้ถ้าขอกันทั้งหมู่บ้าน สินสอดที่ว่าก็น่าจะรวมกันได้เยอะพอควรอยู่


นึกเล่นๆ ว่า ถ้าไหนๆ ชาวบ้านก็ถูกขอเสียงแล้ว เอาเสียงคนทั้งหมู่บ้านมารวมกันเป็นคะแนนก้อนใหญ่


ก็น่าจะรวมตัวต่อรอง เพื่อขออะไรที่ใหญ่ๆ หรือมีประโยชน์ ได้เหมือนกัน


 


........................


เวลาเหล่านั้นผ่านไปแล้ว


ป้ายโฆษณาผู้หาเสียง อบต. ใดใดในหมู่บ้าน ถูกเก็บไปแล้ว


มีบ้างก็เพียงบางเบอร์ ผู้หาเสียงปล่อยให้ป้ายที่ติดบนเสาไฟละลายไปกับสายฝน


รถโฆษณาไม่มาให้ได้ยินอีก


หรือบางทีเขาอาจไม่อยากรบกวนจิตใจ


 


"นี่ๆๆ  พรุ่งนี้ อบต.เขาจะเอาถังขยะใหม่มาแจกล่ะ"


เสียงข้างบ้านเอ่ยตะโกนบอกกัน


หลังจากนั้นฉันก็ได้ถังขยะสีเขียวมาอีก 1 ใบ


เป็นสัญลักษณ์แทนใจว่าเราได้สมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบลคนใหม่แล้ว


 


"แล้วเรื่องที่เขาให้สัญญาว่าจะแยกหมู่บ้านเราออกไปล่ะ"


"อืม ใช่ ที่จะเสนอให้หมู่บ้านจัดสรรได้รับประโยชน์และการจัดการแบบเดียวกับหมู่บ้านทั่วไปน่ะ"


"สงสัยเขากำลังทำเรื่องอยู่มั๊ง"


"ดีนะ จะได้ไม่ต้องเสียเงินค่าส่วนกลางแพงๆ  แบบนี้อีก ทั้งที่โครงการก็ยุบไป ไม่มีคนดูแล"


"เห็นว่าเขาจะมาติดไฟฟ้าใหม่ด้วย ให้สว่างกว่าเดิม"


"แล้วมันจะขัดกับนโยบายประหยัดไฟไหม"


"ที่เขาจะทำศูนย์พัฒนาเด็กนั่นสำคัญกว่านะ"


"อืม ก็ต้องรอกันต่อไป เขาคงทำเรื่องอยู่"


 


ฉันแว่วฟังเสียงคนคุยกัน


พร้อมปฏิทินที่เพิ่งเปลี่ยนหน้าไป


ชาวบ้านให้เวลากับคนอื่นเสมอ แม้จะต้องรอคอย


รอคอยอย่างมีความหวัง


ความหวังที่ขับเคลื่อนไป


....ว่าคงมาถึง.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------