u33 7 September 2005 คอลัมน์/ชุมชน กวีประชาไท ภาพโดย การะเกต์ สีดามีเจ้าของแต่ข้าปองจึงขอฝันใครๆ ช่างหัวมันจะทำฝัน..นั้นให้จริงผิดไหม .. ข้าไม่รู้ที่เป็นอยู่ รักมันสิงขอนางมาแอบอิงใครติติง...มันเตรียมตายต้องนางอาจร้อนรุ่มดั่งไฟสุมมิรู้หายบ้านเมืองอาจวอดวายอาจมีชาย..ตามฆ่าฟันมาเลย อุปสรรคข้าจะรัก มิแปรผันแค่รบ...ตายจบกันดีกว่าวัน ไม่มีนางพระรามไม่ขามฤทธิ์แม้นมีสิทธิ อย่าคิดขวางเทวาแต่ใดปางอย่ามาวาง ท่าข่มเกรงแม้นรู้ นางมิรักกรรมประจักษ์..คล้ายข่มเหง ...แต่...ผิดหรือข้าบรรเลงเพลงกระทำ ตามจิตใจสงคราม รักหรือช้ำยุติธรรม..ทุกวิสัยแย่งชิงหรือจริงใจใครชนะ...จะได้มารชา
