แคทรีน่ากับสึนามิ
คอลัมน์/ชุมชน
ผมเดินทางมาที่อเมริกาหนึ่งอาทิตย์ พอดีกับน้ำท่วมใหญ่ที่เมืองนิวออร์ลีน รัฐลุยเซียน่า เนื่องจากพายุเฮอริเคน "แคทรีน่า"
ขณะนี้มีการอพยพประชาชนออกจากเมืองนิวออร์ลีน เนื่องจากเมืองนี้อยู่ในระดับต่ำกว่าน้ำทะเล เฉลี่ยประมาณ ๑๐ ฟุต เมื่อเกิดพายุใหญ่เขื่อนกั้นน้ำระหว่าง แม่น้ำมิสซิปซิปี้ และทะเลสาบ น้ำก็เลยไหลท่วมเมืองพังเสียหายกว่าจะซ่อมแซมได้ต้องใช้เวลานาน
ขณะนี้ก็ได้ทำการใช้กระสอบทรายขนาดยักษ์ ต้องใช้เฮลิคอปเตอร์ขน เพื่อซ่อมเขื่อนที่พังชั่วคราว และระดมสูบน้ำออกจากเมือง หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา สูบน้ำได้เพียง ๔๐ เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ มีการวิเคราะห์กันว่าความเสียหายมีถึงสองล้านล้านบาท เพราะเมืองนี้อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเล และพายุได้ทำความเสียหายแก่เมืองอย่างมหาศาล ถ้าซ่อมเสร็จ มีโอกาสที่พายุลูกใหม่จะมาทำลายได้อีก เฉพาะครั้งนี้ต้องใช้เวลาซ่อมแซมเป็นแรมปี
เปรียบเทียบการให้ความช่วยเหลือจากรัฐของอเมริกากับไทย ในช่วงวิกฤติแล้ว ของไทยเราทำได้ดีกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการตัดสินใจบริหารวิกฤติของท่านนายกทักษิณ ชินวัตร ต้องถือว่าบริหารวิกฤติได้รวดเร็วยิ่งนัก
การส่งรองนายกฯ มารับผิดชอบในพื้นที่แต่ละจังหวัด ทำตั้งแต่วันที่สองหลังเกิดสึนามิ แต่ของอเมริกา เขาเพิ่งโดยการส่งรองประธานาธิบดีลงไปดูแล หลังการเกิดน้ำท่วมมาหนึ่งสัปดาห์ จนเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์กันว่า ท่านประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู บุช ทำงานล่าช้า ไม่ทันต่อเหตุการณ์ จนทำให้ท่านประธานาธิบดีต้องบินลงพื้นที่อย่างต่อเนื่อง
ปัญหาที่เกิดขึ้นในขณะนี้ก็คือ ปัญหาการตัดสินใจในการแก้ไขวิกฤต เพราะความเสียหายเกิดขึ้นเกินกว่าที่เมืองนิวออร์ลีน หรือรัฐลุยเซียน่าจะแก้ไขได้เอง ต้องใช้งบประมาณนับล้านล้านบาทเพื่อซ่อมแซม และต้องใช้คน ใช้เครื่องมือจากรัฐอื่นๆ เพื่อระดมความช่วยเหลือ
ผมมาอยู่ที่นี่หนึ่งอาทิตย์ ได้เห็นการทำงานของอาสาสมัคร เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัย คล้ายๆ กับตอนเราเกิดสึนามิ ที่นิวออร์ลีนขณะนี้ ยังมีน้ำท่วมถึง ๖๐ เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ ประชาชนต้องรออาหารและน้ำ การช่วยเหลือยากกว่าช่วงเราเกิดสึนามิ เพราะของเราคลื่นสึนามิมาแล้วก็หยุดไม่มีน้ำท่วมใหญ่หลังพายุ แต่มีจำนวนผู้เสียชีวิตนับหมื่นคนในพื้นที่เช่นเดียวกัน
ที่สึนามิมีข่าวไปทั่วโลกก็เพราะมีนักท่องเที่ยวหลายชาติมาที่นี่ และไม่มีใครคาดคิดว่าสึนามิจะเกิด และไม่ได้เตรียมตัว ยอดผู้เสียชีวิตทั้งหมดทั่วโลก ตั้งแต่อินโดนิเซีย ศรีลังกา ไทย ประมาณ ๓๐๐,๐๐๐ คน
ถ้าเปรียบเทียบระหว่างแคทรีน่ากับสึนามิในรอบที่ผ่านมา ถือว่าสึนามิสร้างความเสียหายมากกว่าเราจึงได้เห็นการระดมความช่วยเหลือจากทั่วโลกมากกว่า
ผมได้เห็นการระดมความช่วยเหลือจากทั้งสองเหตุการณ์ต้องเรียนว่า ของเราทำได้มากกว่าดีกว่ามาก ซึ่งต้องขอบคุณน้ำใจคนไทยที่ทำตัวอย่างที่ดีไปทั่วโลก การระดมความช่วยเหลือทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เต็มใจ และทำอย่างพร้อมเพรียงกัน
เราทำได้ดีจนเป็นตัวอย่าง เป็นแบบให้รู้ว่าเราเกิดวิกฤติจริงทั่วโลกก็เลยเห็นใจ ขอเรียนว่าที่เราจะฟื้นได้เร็วก็เพราะความพร้อมเพียง ความสามัคคี เมื่อเกิดวิกฤติ ถ้ามัวเกี่ยงกัน มัวเถียงกันว่าเป็นหน้าที่ของใครแล้ว คนที่ได้รับกรรมคือประชาชนนั้นเอง
ผมมาเห็นการเกี่ยงกันระหว่างรัฐบาลกลาง กับการปกครองส่วนท้องถิ่น เห็นนายกเทศมนตรี เห็นผู้ว่าการรัฐ เห็นประธานาธิบดีต้องมาถกเถียงปัญหากันว่าใครจะต้องรับผิดชอบ เป็นความผิดของใคร เห็นแล้วก็เลยขอชมทุกฝ่ายของเราในช่วงเกิดวิกฤติว่า เราไม่ได้เห็นว่าเป็นหน้าที่ของใคร ไม่ถือเป็นความผิดของใคร รู้อย่างเดียวว่าทำอย่างไรที่จะทำให้ผู้ประสบภัยได้รับความช่วยเหลืออย่างไร ทำอย่างไรให้นักท่องเที่ยวเดินทางกลับอย่างปลอดภัย ให้ทั้งที่พัก อาหาร การรักษาพยาบาล เพื่อความประทับใจ
ผมเชื่อว่าปลายปีนี้การท่องเที่ยวของไทยจะกลับมา เพราะน้ำใจที่เราได้แสดงจากใจมาโดยตลอดนี้เอง
ขอเพียงเราได้รักษา ขนบธรรมเนียม ประเพณีที่ดีงามของไทย "เป็นธรรมเนียมไทยแท้แต่โบราณ ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ" การท่องเที่ยวของเราไปอีกไกลครับ