จากคัทลียาถึงสปัน

แรกเริ่มเดิมที ผมรับฟังข่าวนี้ด้วยความรู้สึกเฉยๆ  เพราะเรื่องการปฏิสนธิของใครสักคนนั้น ถ้าเขาคนนั้นไม่ใช่ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงที่เราจะต้องไปร่วมแสดงความยินดีกับเขา/เธอนั้น การไปยุ่งกับเรื่องพรรค์นี้จะเข้าข่าย "ยุ่งเรื่องชาวบ้าน" ยังไงพิกล

แต่ไอ้เจ้าความรู้สึก "เฉยๆ" มันชักจะกลายเป็นความรู้สึกที่ "ไม่เฉย" ก็ตรงที่ว่าสื่อก็ยังคงพูดถึงกรณีนี้อย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย จนความรู้สึกเฉยๆ ชักจะกลายเป็นความเห็นอกเห็นใจเสียแล้ว

ผมมองว่าไอ้เรื่องที่ใครจะไปท้องกับใครนั้น ถ้าเราไม่ได้เข้าไปมีส่วนร่วมในการผลิตครั้งนั้น J หรือถ้าเขามีคนรับผิดชอบชีวิตของลูกเล็กๆ ในครรภ์อยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นที่เราจะต้องไปจ้องตาเขม็งใส่เขาเลย...ปล่อยให้เขาได้เตรียมตัวเป็นพ่อ – แม่ที่ดี จะดีกว่าล่ะกระมัง

แต่บังเอิญ...ที่คนๆ นั้นดันเป็นคนที่สังคมส่องแสงสปอตไลท์เข้าหาอย่างคุณแหม่มเสียได้ ชีวิตที่น่าจะได้สงบสุขก็เลยกลับเป็นอย่างที่เราเห็น

จริงอยู่ครับ ที่เธอตัดสินใจประกาศเรื่องของเธอด้วยตัวเอง แต่หลังจากการประกาศ เราก็ควรให้เกียรติเธอที่เธอออกมาพูดในสิ่งที่เธอเคยปิดบังเอาไว้  (ซึ่งผมก็เชื่อว่าเธอคงมีเหตุผลบางอย่างที่เธอจำเป็นต้องปกปิดเมื่อก่อนหน้านี้ล่ะกระมัง) แม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอจะทำให้ภาพของเจ้าหญิงบนจอทีวีของคุณแหม่มจางหายไป แต่เราก็น่าจะเข้าใจได้แล้ว ว่าแม้เจ้าหญิงจะดูสง่างามอย่างไร ก็ยังเป็นมนุษย์ที่มีผิดพลาดกันได้...จริงไหมครับ

พูดถึงเรื่องของคุณแหม่มปั๊บ  ผมก็นึกถึงเพลงที่ชื่อว่า "สปัน" ของวงดนตรี "ครับ" ขึ้นมาในทันที...

วงดนตรี "ครับ" เป็นวงดนตรีแนวบริท-ป๊อบ (ดนตรีอัลเทอร์เนทีฟแบบฝั่งอังกฤษ ที่เน้นท่วงทำนองไพเราะและเสียงกีตาร์ลอยๆ ฟุ้งๆ ไม่เน้นความดิบอย่างดนตรีฝั่งอเมริกัน อย่างวงดังๆ ที่นักฟังเพลงไทยรู้จักก็เช่น Oasis, Blur, Suede และอื่นๆ) ที่เกิดขึ้นรุ่นราวคราวเดียวกับผู้บุกเบิกวงการอัลเทอร์เนทีฟ (แบบไทยๆ) อย่างโมเดิร์นด็อก

แต่ความสำเร็จที่ได้นั้นต่างกันราวฟ้ากับดิน แต่ถึงกระนั้นสมาชิกของวง "ครับ" ก็มีบทบาทต่อวงการดนตรีในเวลาต่อมา ทั้งคุณอู-วาสิต มุกดาวิจิตรซึ่งปัจจุบันเป็นสมาชิกของ Day Tripper และคุณรุ่งโรจน์ อุปถัมภ์โพธิวัฒน์ ซึ่งปัจจุบันเป็นหัวเรือคนสำคัญของค่ายเพลง Smallroom ฯลฯ นอกจากนี้อัลบั้มชุดแรก และชุดเดียวของทางวง (อัลบั้ม View) ก็กลายเป็นงานที่นักฟังเพลงรุ่นต่อๆ มาสนใจในความ "มาก่อนกาล" ของดนตรีในอัลบั้มนั้น ที่จนบัดนี้ก็ยังคงความเท่ห์อย่างไม่เสื่อมคลาย

เพลง "สปัน" นั้น ทางวงเขียนเพลงนี้ให้กับคุณสปัน เสลาคุณ – อดีตนางแบบยอดนิยมที่ถูกมรสุมข่าวลือว่าเธอเป็นเอดส์ จนทำให้เธอต้องหลบลี้หนีหายไปจากวงการจนปัจจุบัน

เขียนถึงเพลงนี้แล้ว ถ้าไม่พูดถึงเพลงนี้เลยก็คงกระไรอยู่ครับ...

"ไม่มีคน เข้าใจ

ไม่มีใคร ชื่นชม

คนทั่วไป ซ้ำเติม

เธอก็เลย เสียใจ

เธออยู่ใน สังคม

เธออดทน เหลือเกิน

คนอย่างเธอ สมควร

เดินต่อไป ให้ตรง

ก้าวเดินผ่าน สิ่งที่เป็นอยู่

แต่สังคมกลับ ซ้ำเติมทุกสิ่ง

เลวร้าย ร้าย ร้าย ร้าย…."

 

กรณีของคุณสปันกับคุณแหม่ม อาจมีความแตกต่างกันในเรื่องของรายละเอียดของเหตุการณ์ 
แต่ทั้งคู่ต่างตกเป็นเหยื่อของสื่อเหมือนกัน ซึ่งในกรณีของคุณแหม่มอาจจะเลวร้ายเสียยิ่งกว่า
ตรงที่เรื่องเกิดขึ้นในยุคที่มีสื่ออินเตอร์เน็ตเป็นเหมือนน้ำป่าที่พัดพาเอาการถ่มถุยอารมณ์อย่างขาดสติ
เข้าถาโถมอย่างไม่รู้จักหยุดจักหย่อน
 
ผมไม่ได้กล่าวว่าคุณแหม่มไม่ผิดนะครับ หากแต่ผมรู้สึกว่าเธอก็ได้รับบทเรียนแห่งความผิดพลาดเพียงพอแล้ว
 
จะกระทืบทั้งเธอและลูกให้เหลวล่มจมดินเลยเหรอครับ...