คณะแสงดาวศรัทธามั่น ตอน ตายายร้องว่า เอาป่าช้าคืนมา

"พวกเราทั้งกลัว ทั้งเกลียด แฉมเอาเปรียบ ขู่เขา และหาว่าเราโง่ สกปรก" 

หนุ่มมอแกลนพูดอย่างดุดัน หลังจากเราอยู่ร่วมกันมาหลายวัน กินข้าวปลาด้วยกันมาหลายมื้อ ความรื่นเริงผ่านไปหลายค่ำคืน  

"ถูกว่าเป็นคนด้อยพัฒนา โง่ และสกปรก รู้สึกเป็นปมด้อย ต่ำต้อย จนอยากให้ตัวเองหายไปเลย"

 "อยากให้พวกแฉมหายสาบสูญไปเลย บางครั้งก็อยากฆ่าพวกแฉมให้ตาย"  หนุ่มมอแกลนอีกคนเกรี้ยวกราดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ คงเพราะความโกรธแค้นความน้อยใจประเดประดังเข้ามา เหมือนได้ระบายให้ฟัง

 "เมื่อก่อนพอพวกแฉมมา ต้องรีบเข้าบ้าน เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ออกมา พวกแฉมจะขู่ว่า เราไม่ใช่คนไทยจะให้ทางการมาจัดการ มาจับเรา"

"ขนาดนั้นเลย"

"จริง ๆ จี้เหอ พวกเราก็กลัวแฉม มันอีเอาไอไหรเราให้หมด" เขาหันมาพูดภาษาใต้กับฉัน ก่อนหันไปทางอ้ายแสงดาวต่อ

"ว่าไปแล้วพวกเราก็โง่จริง ๆ แหละ เขามาบอกว่าเป็นที่ของเขาเราก็ไม่กล้า" ชายหนุ่มหมายถึงที่รกร้างที่เราเดินผ่านไปเมื่อเช้า ซึ่งเป็นที่เขาเคยปลูกผักไว้กิน

ฉันบอกพวกเขาว่าที่แบบนี้ไม่น่าจะมีใครสามารถครอบครองได้นะ

"ถึงรู้ว่า ไม่ได้สิทธิ์จริงแต่ใครเล่าจะกล้า" เขาว่า

หนุ่มอีกคนเล่าว่า พ่อเขาถูกโกงไปดื้อ ๆ เพราะมีคนเอาของมาขายและบอกว่า ไม่ต้องเอาตังค์ เอาของไปก่อน อยู่มาไม่นานก็บอกว่าที่เอาของไปนั้น เขาจะเอาที่ดินแทน 

"เป็นธรรมดาน้องเอ่ย บ้านไหนก็เหมือนกัน เป็นกลโกงที่เรารู้ไม่เท่าทันเขา"

เขาเล่าว่า แฉมเอาป่าช้าของเขาไป ที่เขาฝังตายาย วันหนึ่งพวกแฉมบอกว่าเป็นของเขาแล้ว

ป่าช้าที่เขาชี้ให้ดูเมื่อวานตอนที่เราออกเรือไปทะเล  ป่าช้าเก่าของพวกเขาอยู่ริมทะเล  บนพื้นที่สูงน้ำขึ้นไปไม่ถึง  ป่าช้านั้นถูกแฉมมาจับจองเอาเป็นเจ้าของโดยไม่กลัวอะไรเลย

"ไปบอกพวกมันว่า ผีตายายเราอยู่ที่นี่ ผีตายายเราแรงนะ" ฉันเสนอแนะ

"ไปบอกมันแล้วจีเหอ พูดแบบจีว่านี่แหละ  มันบอกว่าไม่กลัว ผีตายายไหน ๆ ก็ไม่กลัว"

โอ…เจ้าแฉมร้ายกาจจริง เอาแม้กระทั่งป่าช้า

ยามนี้ฉันรู้สึกอยากจะบอกพวกเขาว่า ฉันเป็นมนุษย์ต่างดาวมาจากดาวอื่น

ฉันคิดว่าแฉมรู้ว่า ที่ดินบริเวณที่เป็นป่าช้าชาวมอแกลน เป็นที่สาธารณะ แฉมเห็นว่าสวย เหมาะสมที่จะสร้างบ้านพักตากอากาศ หรือเขาอาจจะรู้มาแล้วว่า ต่อไปจะมีถนนตัดผ่าน ไว้สร้างโรงแรมสร้างรีสอร์ท หรือไว้ขายให้กลุ่มทุน หมู่บ้านชายทะเลหลายต่อหลายแห่งมีปัญหาเพราะมีถนนตัดผ่าน ด้านหน้าติดถนน ด้านหลังเป็นทะเล ทำเลทองเช่นนี้มีหลายแห่ง แฉมรู้ดีว่า ไม่ควรเป็นที่อยู่ของชาวเล

คำเรียกขานชาวเลชาวน้ำเป็นการดูถูกดูหมิ่นกัน  เมื่อถามว่าอยากให้เรียกว่าอะไร

"มอแกลน"  เขาตอบ

หมายเหตุ 

แฉม หมายถึง คนไทย มอแกลนเรียกพวกคนไทยว่า พวกแฉม

มอแกนหรือยิปซีทะเล คือพวกที่เร่ร่อนอยู่ในทะเลหรือยังอยู่กับทะเล เช่น มอแกนหมู่เกาะสุรินทร์

มอแกลน คือพวกที่อยู่บนบก ตั้งรกรากอย่างถาวร หรือเรียกว่าสิงห์บก ดังนั้นที่บ้านทับปลา จังหวัดพังงา จึงเรียกว่า มอแกลน