จากพายุดินโคลน(thank you อากู๋)

ถึงตอนนี้ ก็เป็นเรื่องควรแสดงความยินดีแล้วว่า ในที่สุด GMM ก็ยอมลดสัดส่วนการถือหุ้นลง เปิดทางให้ มติชน ดูแล ‘บ้านเกิด’ ต่อไป

แม้จะมีคำกล่าวก่อนหน้านั้นว่า ไม่มีการแทรกแซงโดยเด็ดขาด แต่นะ – อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ :-)   ว่าแล้ว กระแส ‘ไม่เชื่อ’ ก็นำพามติชนทะลุขึ้นฝั่งโดยปลอดภัย ในเบื้องลึกเบื้องหลัง พายุอาจยังอยู่ ซ่อนตัวในเค้าเมฆไกลโพ้น หรือโลกนี้ ถึงที่สุดก็เป็นสีเทา แต่อย่างน้อยที่สุด หลายๆ คนคงอบอุ่นใจเมื่อเห็นกระแสของ มหาชน ที่โอบอุ้ม มติชน เป็นมติของผองชน ในระบอบประชาธิปไตย (ที่ไม่ได้ดีที่สุด แต่ก็ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้ ขณะนี้)

ฉันเอง ติดตามข่าวและสถานการณ์มาหลายวัน แม้เป็นเพียงนักเขียนกระจ้อยร่อยคนหนึ่ง ในชายคามติชนสุดสัปดาห์ ไม่มีหุ้นในมือกับเขา บนพื้นที่เคียงข้างคุณนิวัติ กองเพียร (เอ่อ บังเอิญได้ใกล้เขาบ่อย) ผู้อ่านลุ้นกันแทบทุกเล่ม ว่าจะได้พบ ‘สุดคะเน’ หรือ‘หวนคะนึง’ ของฉันไหม ฉันก็ลุ้นไปเหมือนกันว่าจะได้ชมนมของตัวเองหรือเปล่า

เราต่างมอบความไว้วางใจให้กับบรรณาธิการบริหาร ที่จะจัดสรรพื้นที่ให้เรา

และเราก็ไม่เคยผิดหวังเสมอมา ในประเทศที่เรื่องคนรักเพศเดียวกันยังเป็นประเด็นอ่อนไหว ในบางแง่มุม ยังสุ่มเสี่ยงต่อการ ‘เซ็นเซอร์’ หรือถูกกล่าวหาว่า เราต่างหากที่มีอคติกับคนรักต่างเพศ (อันนี้ไม่มุกนะคะ :-))

มติชนสุดสัปดาห์ ยังแบ่งปันหน้ากระดาษให้เราสม่ำเสมอ (มีหายไปบ้าง บางวาระ) ไม่เคยแม้จะชี้แนะว่า อย่าเขียนอย่างโน้น อย่าเขียนอย่างนี้ ทุกบรรทัดที่ไหลผ่านจากฉันออกไป ผู้อ่านทุกคนได้รับอย่างครบถ้วนบริบูรณ์ (ปรู๊ฟผิดนิดหน่อย คิกๆ)

ครั้งหนึ่ง เมื่อผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง บอกกับฉันว่า

 "ดีแล้ว เขียนงานตามกระแสแบบนี้แหละ หนังสือเขาต้องการ"

ฉันจึงได้แต่อมยิ้ม ไม่ได้ตอบท่านประการใดว่า

"เปล่าหรอก ฉันไม่ได้เขียนตามกระแสใดๆ นอกจากกระแสอาณาจักรใจ ที่มองเห็นในบางประเด็น เท่าที่จะพอมีสติปัญญาเรียบเรียงออกมา แม้หลายคนจะมองว่า มติชนสุดฯ นั้น ให้พื้นที่กับความหวือหวาอยู่ดี แต่ฉันก็แน่ใจว่า ความหวือหวาอันเดียวกันนี้ หลายที่อาจไม่กล้าจะเล่นกับมัน...กระมัง"

ขออภัยค่ะ :-) ฟังเหมือนโฆษณาส่วนตัว แต่ฉันอยากบอกจริงๆ ว่า เราอาจจะมองไม่เห็นคุณค่าของ ‘เสรีภาพ’ จนกว่าจะ เคยสูญเสียมันไป แล้วได้มันมา

ก่อนหน้าจะเขียนในมติชนสุดสัปดาห์ ฉันเคยพยายามที่จะนำเสนอเรื่องราวของคนรักเพศเดียวกันในมุมต่างๆ และใคร่ครวญถึงสื่อหลายๆ เล่ม ที่น่าจะเป็นเพื่อนกับเรา ให้พื้นที่แก่เรา แต่กวาดตามองไป พินิจ ใคร่ครวญ ยังไม่ต้องลงสนาม ก็รู้ว่ายากเพียงไร

ครั้งหนึ่ง ฉันและเพื่อนๆ ถึงกับพยายามทำสื่อแบบที่เรียกกันว่า อัลเทอร์เนทีฟแม็กกาซีน หรือสื่อทางเลือก เป็นนิตยสารฉบับเล็กๆ ที่มุ่งหวังจะเข้าหาเพื่อนผู้มีชะตาเดียวกัน พิมพ์ก็แล้ว ทำมือก็แล้ว หมดเงิน หมดใจกันไปหลายรอบ คำตอบสุดท้ายที่น็อกเราตั้งแต่ยกแรกถึงยกสุดท้ายคือ ร้านไม่รับวาง

ในจุดหนึ่ง การ ‘ไม่รับวาง’ เป็นอิฐก้อนมหึมา ไม่เพียงจะก่อตัวสูงลิ่ว ยังปลิวมาให้ โอ้ย! เจ็บ! โอ้ย! เจ็บ! สุดจะฝ่าฟัน

แม้เราจะเพียรพยายามสื่อสารว่า เป็นมิตรกันหน่อยเถอะนะ เราก็เป็นมนุษย์ เหมือนคุณเป็นมนุษย์ แค่บางรสนิยมแตกต่าง (แต่กันเราออกจากหลายๆ ประการ ที่ควรจะได้ จะมี เหมือนใครต่อใคร) อย่าเห็นเราเป็นผู้ผิดปกติ เราสบายดี แต่เราไม่สบายใจ กรุณาอย่าคิดว่ารสนิยมทางเพศเป็นโรคติดต่อ เราไม่ได้ต้องการให้ทุกคนมาเป็น LGBT และนี่ไม่ใช่กรรม เป็นเพียงวิถีชีวิตอีกแบบหนึ่งเท่านั้น ผู้หญิงแทงเด็ก อย่าเพิ่งพาดหัวว่าทอมนรก (อ้าว!)

ค่ะ ในที่สุด เราก็ต้องยอมรับว่า มีคนจำนวนไม่น้อย ไม่กล้า ที่จะเป็นมิตรกับเรา มีหนามกุหลาบอยู่ตรงนั้นตรงนี้ เต็มไปหมด บางเสียงบอกกับเราว่า ในเมื่อสังคมไม่ยอมรับ ควรอยู่เงียบๆ ต่อไป

ความเงียบ ไม่ใช่เรื่องเดียวกับสันติภาพ ฉันใคร่ครวญกับมันอย่างนั้น

การบอกใครสักคนว่า เธอจงอยู่ข้างหลัง ห้ามออกสิทธิ ออกเสียง ห้ามทำอย่างโน้น ห้ามทำอย่างนี้ เพราะไม่มีที่ให้แก่เธอ การเคลื่อนไหวแต่น้อยของเธอ เป็นกระดุจการกระพือปีกของผีเสื้อ กระพริบที่นี่ เกิดพายุที่โน่น เรามองไม่เห็นการเชื่อมโยงอันละเอียดอ่อนนี้

แต่เธอเป็นภัย

หรือเธอไม่ถึงกับเป็นภัย แต่จะทำให้ลูกฉัน หลานฉัน คนในครอบครัวของฉัน ได้รับตัวอย่างไม่พึงประสงค์

เธอจงถอยไป

เป็นความเจ็บปวดอันประมาณไม่ได้ ของคนที่ถูกสั่งให้ยืนในมุมมืด ทั้งทางตรง ทางอ้อม โดยกลวิธีนานาประการ

ฉันเชื่อว่า ใครก็ตามแต่จะไม่เข้าใจความรู้สึกนี้ จนกว่าจะประสบด้วยตนเอง

แต่ด้วยเหตุนี้ คุณไม่จำเป็นต้องเป็นคนรักเพศเดียวกัน เพียงคุณเป็นคนๆ หนึ่ง ที่ต้องการสิทธิ เสรีภาพ คุณเจ็บ บอกได้ว่าเจ็บ คุณขาด บอกได้ว่าขาด คุณถูกกระทำ คุณพูดได้ว่าถูกกระทำ ไม่ใช่คุณถูกกระทำ แต่มีเสียงบอกคุณว่า

 "SMS เยียวยาจิตใจ 6 บาทเท่านั้น, ทุกข์ใจ กด1 ดีขึ้นแล้ว กด 2 ถ้ายังไม่หาย โหลดริงโทนเพลงใหม่ล่าสุด พิเศษเสียงเรียกเข้ากล่อมเกลาสติสัมปชัญญะ อนาคตจะไม่มีที่ทำกินแล้วไปดูคอนเสิร์ตเถิด วันพระไม่ได้มีหนเดียว" (อ้าว!)

ไม่ต้องจินตนาการถึงว่า ถ้ารัฐ หรือผู้ใด องค์กร บริษัท บรรษัท บุคคลผู้มีสถานะพิเศษใดๆ เขามีอำนาจที่จะปิดหู ปิดตา ควบคุมให้เราจำนน

ใช่ แต่บอกเราว่า ไม่ใช่, ไม่ใช่ แต่บอกเราว่า แม่นแล้ว มีอะไรไม่ชอบมาพากล ก็เปิดคาราโอเกะกล่อมเสีย ถามว่า เราต้องการชีวิตอย่างนั้นหรือไม่

ฉันไมได้คิดว่า สื่อเป็นกลางอย่างแท้จริง ยังยืนยันความเชื่อนี้ มีมุมมืดและอีกด้านของดาบ (สันคมเปี๊ยบเสียด้วย) หนังสือพิมพ์แต่ละฉบับ ก็ยังอยู่ในกลไกตลาด ว่ายวนในสังคมนิยมทุน (เขียนถูกแล้วนะคะ) มีหนามกุหลาบอีกเช่นกันแทรกอยู่ตามหน้ากระดาษ พลาดพลั้งก็เจ็บแปล๊บๆ เสมอมา

แต่ตราบใดที่เรายังมีสื่อบางฉบับ ให้พื้นที่กับนักคิด นักเขียน นักข่าว แม้แต่ประชาชนทั่วไป ไม่เซ็นเซอร์เราทุกสิ่งทุกอย่าง ยังมีทัศนะแตกต่างปรากฏบนพื้นที่เดียวกัน (หลับตาสักวินาที ลองคิดว่า คุณจะดื่มด่ำกับเพลงของ (เติมเอาเอง) ในตึกของ (คนที่คุณก็รู้ว่าใคร) ได้มากน้อยแค่ไหน) ยิ่งกับสื่อที่เคยมีบทเรียนเรื่องเสรีภาพ อิสรภาพ รู้ว่ามันมีค่าเท่าใด เคยได้ เคยเสีย เคยต่อสู้ฝ่าฟันเลือดตาแทบกระเด็น ถึงจุดหนึ่ง เงิน ย่อมไม่ควรใช่คำตอบสุดท้าย

อำนาจอาจเป็นของร้อน อยู่ในมือผู้ใด ก็อันตรายครือกัน แต่ในโลกขมุกขมัวใบนี้ ถ้าประชาชน ยังมีสิทธิที่จะเข้าถึงอำนาจเฉกเช่นเดียวกัน เธอมี ฉันก็มี ไฟกองเดียวกันนี้ แทนที่จะปล่อยให้ลุกโพลงหรือเผาไหม้ สร้างความพินาศวอดวายตามแรงส่งจากมือไม่กี่มือ (หรือให้ความอบอุ่นแก่คนกระจุกเดียว)

ยังมีมืออีกหลายมือ ช่วยกันตะล่อมและแจกจ่ายดวงไฟ ให้กลายเป็นเทียนนับแสนนับล้านเล่ม ส่องทางกันและกัน ส่องผ่านไปยังมุมมืดอีกแสนล้านมุม บางสะเก็ดที่ปลิวไป ยังอาจจุดตะเกียงที่เรามองไม่เห็น จุดกระทั่งหัวใจบางดวงซึ่งชืดชามืดดำ ให้กลับอบอุ่น สว่างไสว เป็นเพื่อนกันในยามทุกข์มืดมน

ส่องแม้คนที่เดินบนหอคอยสูงลิ่ว เตือนเขาว่า ระวังภัยธรรมชาติ (ฮา)

นี่หรือมิใช่ เหตุผลที่เราจึงควรลุกขึ้นมา (และได้ลุกขึ้นมา) ร่วม มติ มหา ชน เปล่งเสียงและส่องไฟ ส่งแรงสะเทือนอันเล็กน้อยจากปลายปีกผีเสื้อกระจิ๋วหลิว แปลงสัญญาณผ่านคลื่น ทะลุข้อจำกัดไปยังตึกซีมิคและ(อาจแวะ) ทำเนียบรัฐบาล

ว่าอาทิตย์นี้ มีพายุก่อตัวจากดินโคลน ยังไม่ขยับไปไหน

แต่ประมาทไม่ได้เด้อค่า  :-)

............

ปล 1. ชมภาพเชียงใหม่ ในวันฝนตก แดดออก และน้ำท่วม (บางมุม) นะคะ

ปล 2. อยากรู้ความหมาย LGBT เชิญที่ www.sapaan.org  ค่ะ

ปล 3. มติชนสุดสัปดาห์ฉบับนี้มีนมของฉันตามเคย เชิญทัศนา

และ ปล สุดท้าย ขอบคุณอากู๋มากค่ะ ที่ทำให้เราได้พบ เพื่อน เป็นจำนวนมากในอาทิตย์ที่ผ่านมานี้

.....................................................................................................................................