เพื่อชีวิตแห่งกาลปัจจุบัน (๑) อพาร์ตเมนต์คุณป้า : กวี ประชดประชัน และร็อกแอนด์โรล...

เดือนตุลามาถึงอีกวาระแล้วครับ...

เมื่อถึงเดือนนี้ทีไร บรรยากาศแห่งการรำลึกถึงเหตุการณ์สำคัญทางการเมืองก็กลับมาทุกครั้ง พร้อมๆ กับเสียงเพลงเพื่อชีวิต ที่มักจะดังเป็นฉากหลังของการรำลึกที่ว่านั้นเสมอๆ

พูดถึงเพลงเพื่อชีวิตแล้ว ก็ทำให้ผมคิดถึงบทความประเดิมส่วนของ Weekly Music Preview ในครั้งที่แล้วที่ผมพูดถึงงานของ Ebola ว่ามีเนื้อหาเป็นที่สามารถเรียกได้ว่าเป็น "เพลงเพื่อชีวิต" หากเราไม่ได้ไปใส่ใจถึงรูปลักษณ์ รวมถึงลักษณะดนตรีที่ต้องเป็นสามช่าหรืออะคูสติกเหงาๆ อยู่ร่ำไป

ประกอบกับความเชื่อของตัวเอง ที่เชื่อว่าเพลงในแต่ละยุคสมัยจะสามารถเล่าเรื่องในยุคสมัยที่เพลงเหล่านั้นก่อกำเนิดได้ดีที่สุด หรือถ้าพูดกันง่ายๆ ก็คือผมไม่ใคร่เชื่อว่าเพลงเพื่อชีวิตในอดีตจะสามารถบอกเล่าเรื่องราวสังคมปัจจุบันได้อย่างสมบูรณ์เท่ากับเพลงในสมัยปัจจุบัน

ไอ้สิ่งทั้งหลายทั้งปวงนี่แหละ ทำให้เด็กใหม่ฯ เกิดความรู้สึกสนุกขึ้นมาเสียแล้วละครับ...

ไอ้ความสนุกที่ว่า ก็คือความคิดว่า...ถ้าเราลองมองดูดนตรีในสายที่ไม่มีใครที่ไหนเรียกมันว่าเป็นเพลงแบบ "เพื่อชีวิต" แล้วหาความเป็น "เพื่อชีวิต" ในเพลงเหล่านั้น แล้วก็นำมาเล่าให้คุณๆ ฟังกันตลอดช่วงเดือนตุลาคม...หรือไม่ก็จนกว่าอีตาเด็กใหม่ฯ จะหมดมุขซะเอง J

และสำหรับวงดนตรีวงแรกที่ผมจะนำมาพูดถึงก็คือ... "อพาร์ตเมนต์คุณป้า" นั่นเองครับ

@#@#@#@#@

อพาร์ตเมนต์คุณป้าเป็นวงดนตรีที่เกิดขึ้นจากอดีตสมาชิก ๒ คนของวงดนตรี "อะไรจ๊ะ" นั่นคือตุล ไวฑูลเกียรติ (นักร้องนำ – มือแต่งเพลง) และปิยนาท โชติกเสถียร (มือกีตาร์ ซึ่งถ้านับย้อนไปในช่วงสมัยยุคอินดี้รุ่งเรืองนั้น เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกของวง Siam Secret Service มาก่อน) โดยมีสมาชิกสมทบอีก ๓ คน คือกันต์ รุจิณรงค์ (กีตาร์) พู่กัน สันสุริยะ (เบส) และทรรศน์ฤกษ์ ลิ่มศิลา (กลอง) พวกเขามีอัลบั้มออกมาด้วยกัน ๒ ชุด นั่นคือ Bangkok Love Story ในปี ๒๕๔๖ และ Your First Kiss ในปีถัดมา

สำหรับลีลาดนตรีของวงนี้ พวกเขานำเพลงแบบร็อก-โซล-ฟั๊งค์-แจส คลุกเคล้ารวมเข้าไปในวงๆ เดียว เมื่อรวมเข้ากับการร้องผสมแร็ป ทำให้วงดนตรีวงนี้โดดเด่นกว่าวงรุ่นเดียวกัน

แต่สิ่งที่น่าสนใจที่สุดของวงนี้ อยู่ที่ "สาร" ที่ส่งผ่านเนื้อเพลงที่ในบางครั้งดูฟังไม่รู้เรื่องเพราะถูกวิธีร้องกลบเนื้อหาเสียเกือบมิด

ในขณะที่วงดนตรีรุ่นเดียวกันส่วนใหญ่ยังเล่าเรื่องความรักผ่านดนตรี แต่อพาร์ตเมนต์ฯ กลับพูดถึงสังคมรอบตัวด้วยมุมมองเฉพาะ อย่างเพลง "กำแพง" ที่เป็นเพลงที่คนรู้จักมากที่สุดของพวกเขา ก็พูดถึงความหวังต่อวงการดนตรีที่ "กำแพง" ของค่ายเพลงยังคงเป็นอุปสรรค

"จะไม่มีกำแพงขวางกั้นคนดนตรี

จะหลับตานอนฝันถึงวันพรุ่งนี้ที่ดี

จะไม่มีอาร์เอส หัวลำโพง หรือแกรมมี่

จะไม่มีสมอลล์รูม เบเกอรี่ หรือโซนี่"

ในเพลง "Let it go" พวกเขายังตั้งคำถามกับวิถีการใช้ชีวิตแบบสังคมเมืองที่ถูกบังคับโดยมือที่มองไม่เห็นให้ดำเนินชีวิตในรูปแบบเพียงรูปแบบเดียว (เรียนให้ดี หางานทำอย่างมั่นคง คิดคำนึงหาทางเพิ่มเงินในกระเป๋าตัวเองเป็นหลัก)

"ชีวิตที่ดีมันคืออะไร เราไปมองหามันทำไม

ชีวิตที่ดีคือปัจจุบัน จะตามให้ทันได้ไหม

ชีวิตที่ดีมีการศึกษา ตามหลักสูตรมหา’ลัย

ชีวิตที่ดีคือชีวิตคุณ ชีวิตผม หรือชีวิตใคร

ชีวิตที่ดี ชีวิตที่งาม คือชีวิตที่รู้ว่าพอ

ชีวิตที่ถูก ชีวิตที่ควร คือชีวิตที่ไม่ต้องรอ

ชีวิตที่เราจะใช้ชีวิต ตามทางที่เราเลือกเดิน

ชีวิตที่เราจะมองชีวิตทุกแง่ด้วยความเพลิดเพลิน"

แต่เพลงที่ผมชอบที่สุดคือเพลง "ทัก" ที่อยู่ในอัลบั้ม Your First Kiss อันเป็นเพลงที่สามารถส่งถ้อยคำประชด "พี่หน้าเหลี่ยม" คนนั้นได้อย่างสนุก

"ทัก ทายกันไปตามประสา ยกมือไหว้ขึ้นหน้าเราเกิดมาเป็นคนไทย

สิน ทรัพย์รับเป็นน้ำใจ บอกว่าไม่เป็นไรเรามันคนกันเอง

ชิน ชาไปกับความทุกข์ ถูกหมัดอัดกระแทกเหมือนตุ๊กตาล้มลุก

วัฒ นธรรมใหม่ จัดให้เป็นระเบียบเหมือนกับรัตนตรัย

ทัก ท้วง คงไม่อยากฟัง เพราะเสียงนกเสียงกาเสียงไก่จะทำให้ชาติพัง

สิน เชื่อ ปล่อยกันเข้าไป ถ้ามันอยู่ในระบบก็คงไม่ทำให้ชาติบรรลัย

ชิณ ณะ เก่าคร่ำครึ เลยต้องเปิดเสรีใช้โอกาสให้คุ้มค่า

วัด กัน วัดที่ดัชนี ว่ากันตามประชานิยม ผมคงจะต้องเลือกคุณอยู่ดี"

(สามารถลองฟังเพลงต่างๆ ได้ที่ http://www.doo-dd.com/music/search.php?keyword=%CD%BE%D2%C3%EC%B5%E0%C1%B9%B5%EC%A4%D8%B3%BB%E9%D2&type=2 ครับ)

@#@#@#@#@

ในตอนต่อไป ผมจะหยิบวงดนตรี "เฉพาะกิจ" วงหนึ่งที่มีความเกี่ยวเนื่องกับอพาร์ตเมนต์คุณป้า ที่มีผลงานออกสู่หูผู้ฟังเพียงเพลงเดียว แต่เนื้อเพลงน่าสนใจจนต้องนำมาพูดถึงกัน

ส่วนจะวงอะไรนั้น...เจอกันอาทิตย์หน้าครับ