เรื่องรักใกล้ตัว...แต่ไกลใจ
คอลัมน์/ชุมชน
ยี่สิบสี่เศษหนึ่งส่วนหก
ผมมีเรื่องความรักสองเรื่องจะมาเล่าให้คุณฟัง
(ภาพจาก http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/newmovie/citizendog/dog.html)
เรื่องแรกเป็นเรื่องของป๊อด-หนุ่มบ้านนอกที่เริ่มต้นการทำงานในกรุงเทพฯ ด้วยการทำงานโรงงานทำปลากระป๋อง ก่อนที่จะย้ายมาเป็นรปภ. บริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งที่นั่นเอง ป๊อดได้พบกับจิน พนักงานความสะอาดที่มักจะพกหนังสือปกขาวที่ไม่มีใครอ่านออกอยู่กับตัว เธอเชื่อว่าหากเธออ่านหนังสือเล่มนี้ออกเมื่อไหร่ ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไป
ป๊อดรักจินตั้งแต่แรกพบ แต่จินกลับไม่ได้สนใจในตัวป๊อด จินยังคงหาทางที่จะอ่านหนังสือเล่มนั้นให้ได้ แม้ว่าป๊อดจะพยายามเอาใจจินด้วยการยอมออกจากการเป็น รปภ. เพื่อเป็นคนขับแท็กซี่ เพราะจะได้ขับรับ-ส่งจิน เพราะจินเป็นโรคแพ้รถเมล์
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ป๊อดก็ยังไม่เลิกรักจิน
จนมาวันหนึ่ง จินพบกับปีเตอร์ ฝรั่งที่มีหนังสือปกขาวเล่มเดียวกับที่จินมีอยู่ จินจึงผละจากป๊อดเพื่อตามหาปีเตอร์ จนจับพลัดจับผลูไปอยู่ในขบวนการประท้วง แต่ป๊อดก็ยังคงรักจินอยู่เหมือนเดิม
เมื่อจินพบกับปีเตอร์ และผิดหวังกับ "เนื้อใน" ของหนังสือปกขาวเล่มนั้น จินขอให้ป๊อดไปให้ไกลจากจิน ป๊อดยอมทำตาม ยอมเดินทางกลับบ้านนอก
แต่ป๊อดก็ยังคงรักจินอยู่นั่นแหละ
จนสุดท้าย ป๊อดทนคิดถึงจินไม่ได้ ตัดสินใจกลับมายังเมืองหลวง และเขาพบว่าตัวเองกลายเป็น "คนพิเศษ" กว่าคนเมืองทั่วๆ ไป แต่เขายินดีที่จะเป็นเหมือนคนอื่นๆ เพื่อที่จะรักจิน
@#@#@#@#@
(ภาพจาก http://en.wikipedia.org/wiki/Forrest_Gump)
อีกเรื่องนึงเป็นเรื่องของฟอร์เรสต์ เด็กชายไอคิวต่ำ ที่พระเจ้าทดแทนสิ่งที่เขาขาดด้วยหัวใจใสซื่อกับเจนนี่ เด็กหญิงที่มาจากครอบครัวอันแหว่งวิ่น
เรื่องของทั้งคู่เริ่มต้นเมื่อเจนนี่เป็นเด็กคนเดียวที่ยอมให้ฟอร์เรสต์นั่งบนรถนักเรียน หลังจากนั้นทั้งเขาและเธอต่างใช้เวลาในวัยเด็กอยู่ด้วยกันเหมือนปาท่องโก๋ และฟอร์เรสต์ก็รู้สึกในตอนนั้นว่า...เขารักเจนนี่
แต่เจนนี่กลับค่อยๆ ถอยห่างจากฟอร์เรสต์ เมื่อเธอเติบโตขึ้น และออกแสวงหาความรักที่เขาขาดหาย และความฝันที่เธอคิดไว้ ในขณะที่สมองของฟอร์เรสต์ไม่อนุญาตให้เขาคิดอะไรได้มาก เขาจึงมีหัวใจไว้คิดถึงเจนนี่ และปล่อยชีวิตให้ลมพาไปเหมือนขนนก เจ้าลมตัวดีก็พาฟอร์เรสต์ไปเป็นนักอเมริกันฟุตบอลทีมออลอเมริกัน ไปเป็นทหารในเวียตนาม ไปเป็นนักปิงปองทีมชาติ ไปเป็นกัปตันเรือจับกุ้ง ไปเป็นนักวิ่งรอบประเทศ แถมยังได้ใกล้ชิดกับประธานาธิบดีสหรัฐ แล้วยังได้เป็นแรงบันดาลใจในเพลง Imagine อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ในขณะเดียวกัน เจนนี่กลับหาสิ่งที่เขาหวังไม่เจอ ชีวิตของเธอลื่นไถลไปเกือบสุดปากเหวด้วยฤทธิ์ของเซ็กส์และยาเสพย์ติด ความรักที่พบก็เพียงความใคร่ที่ใช้ชื่อว่าความรักเท่านั้น
มีบางครั้งที่ชีวิตของทั้งคู่มาบรรจบกัน ฟอร์เรสต์พยายามบอกเจนนี่ว่าเขารักเธอ แต่สิ่งที่ได้รับคือคำปฏิเสธว่า "ฟอร์เรสต์...เธอไม่รู้หรอกว่าความรักคืออะไร"
"ถึงผมจะไม่ฉลาดนัก แต่ผมก็รู้ว่ารักคืออะไร" ฟอร์เรสต์ตอบเจนนี่
จนในที่สุด เมื่อเจนนี่รู้ว่าฟอร์เรสต์รักเธอจริงๆ เธอก็ยอมรับความรักด้วยหัวใจล้วนๆ ของฟอร์เรสต์...แม้ว่ามันเกือบจะสายเกินไปแล้วก็เถอะ
@#@#@#@#@
ผมเพิ่งได้ดู "หมานคร" เป็นครั้งแรก (ผมชอบหนังเรื่องนี้จนต้องขวนขวายหาหนังสือชื่อเดียวกันมาอ่าน ซึ่งต้องขอบอกกับคุณผู้อ่านที่รักทุกท่านว่าหนังสือสนุกไม่แพ้หนังเลยครับ) ในเวลาเดียวกันกับที่ผมหยิบ Forrest Gump กลับมาดูอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้ดูมาหลายปี
ผมเห็นบางอย่างระหว่างความรักในหนังทั้งสองเรื่อง นั่นคือความรักที่อยู่ใกล้ตัว แต่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งกลับวิ่งไล่ตามหาความรักจากสิ่งที่มองไม่เห็น
จนสุดท้าย เมื่อเวลาผ่านไปเนิ่นนาน จึงได้พบว่าสิ่งที่ดีที่สุดมันอยู่ใกล้ตัวเรานี่เอง...
การค้นหาสิ่งใหม่ๆ ไม่ใช่สิ่งที่ผิด แต่อย่าลืมที่จะมองดูสิ่งใกล้ตัว เพราะไม่แน่...บางทีสิ่งที่เราต้องการมากที่สุด เราอาจมีมันอยู่กับตัวแล้ว...แต่เราอาจหลงลืมมันไป
ซึ่งบางครั้ง...การหลงลืมอาจหมายถึงการลาจาก