วันธรรมดา

ทอดสายตาไร้ความหมาย

ไปยังชายคนหนึ่ง

แต่กลับได้รับมา

เป็นรอยยิ้ม

ชนกับใครอย่างจัง

ในวันรีบเร่ง

รอยย่นของเธอเห็นชัด

เวลาขมวดคิ้ว

ก๋วยเตี๋ยวในชามกำลังร้อน

เส้นเหนียวนุ่มรอการตัก

ลูกชิ้นสีขาวหมด

แม่ค้าสัญญาว่าพรุ่งนี้จะให้พิเศษ

อินเตอร์เน็ตออนไลน์ไม่ได้

จดหมายเลยไม่ได้อ่าน

ไม่รู้ว่าใครหลายคน

อวยพรวันเกิดเป็นอีการ์ด

กลิ่นหอมจากกระทะตั้งไฟ

เมนูมื้อนี้คือไข่เจียวหอยนางรม

ทำให้บางวันมีความหมาย

คงยอมตายถ้าไม่ได้กิน

ฝนตกไม่ลืมตา

ฟ้าแลบแปลบปลาบจนไม่อยากกลับบ้าน

คิดถึงใครมากกว่าเคยคิดถึง

ฝนตกก็ต้องร้องไห้กันบ้าง

สมุดบันทึกเหลืออีกสองหน้าสุดท้าย

รอการขีดตัวหนังสือลงไป

บันทึกวันธรรมดา

ที่ผ่านมาอีกหนึ่งวัน

บันทึกสิ่งที่ล้วนธรรมดา

ที่ผ่านมาแต่ละวัน