Skip to main content

ความจริงหลังสังเวียน (ที่หลายคนเรียกว่า) ปาหี่

คอลัมน์/ชุมชน



24 1/6


 


ผมเคยเขียนถึง Eddie Guerrero-นักมวยปล้ำอาชีพฝีมือดีของค่าย WWE บนหน้าจอของเว็บไซต์ประชาไทมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่นึกไม่ถึงว่าจะต้องกลับมาเขียนถึงเขา (และเขียนถึงเรื่องราวเกี่ยวกับมวยปล้ำ) ในประชาไทอีกครั้ง...


 


 




 


(ภาพจาก http://www.wwe.com)


 


เพราะ Eddie Guerrero เพิ่งเสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วยอาการหัวใจวายเมื่อไม่กี่วันนี้ (๑๓ พ.ย.) ซึ่งในเวลาปัจจุบันที่ผมกำลังเขียนบทความชิ้นนี้ ก็ยังไม่มีใครทราบต้นเหตุของการเสียชีวิตของเขา แต่หลายๆ คนตั้งข้อสงสัยว่าอาจจะเป็นผลกระทบจากการใช้ยาเสพติดในอดีต (แม้ว่าตัว Eddie จะกลับตัวกลับใจ ถอยหลังจากสิ่งเหล่านี้มาหลายปีดีดักแล้วก็ตาม) บวกกับการที่ต้องตรากตรำตระเวนปล้ำในสถานที่ต่างๆ อย่างหนัก


 


ถึงตรงนี้ท่านผู้อ่านอาจจะสงสัยว่า  "ไอ้มวยปล้ำที่เป็นการแสดงเนี่ยนะ มันจะหนักหนาสาหัสขนาดไหนกันเชียว...สู้พวก Ultimate Fighting (การนำศิลปะการต่อสู้หลายๆ แบบมาแข่งขันอย่างเอาจริงเอาจัง บนเวทีที่มีลักษณะเป็นกรงเหล็ก) ก็ไม่ได้"  ซึ่งตรงนี้สามารถอธิบายได้ เพราะว่ามวยปล้ำอาชีพต่างกับการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ประเภทอื่นๆ ตรงที่มีตารางการแข่ง (หรือการโชว์) หนาแน่นกว่า (มวยปล้ำอาชีพของสังกัด WWE มีการโชว์ทางโทรทัศน์อย่างน้อยอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง บวกกับการทัวร์แข่งโชว์ตามที่ต่างๆ แบบไม่ถ่ายทอดทางโทรทัศน์ที่เรียกกันว่า House Show  รวมถึงการโชว์ตัวตามสถานที่ต่างๆ ในขณะที่ศิลปะการต่อสู้ประเภทอื่นๆ จะไม่ได้มีตารางการแข่งขันหนาแน่นขนาดนี้ ทำให้มีเวลาพักฟื้นร่างกายได้นานกว่า)


 


การแสดงที่บางคนมองว่าเป็น "ปาหี่" จึงเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสไม่น้อยเลยทีเดียว


 


เห็นการเสียชีวิตของ Eddie แล้วทำให้ผมคิดถึงนักมวยปล้ำอาชีพที่จากไปก่อนเวลาอันควรอีกคนหนึ่ง...เขาชื่อ Owen Hart ครับ



 



(ภาพจาก http://seandaeanglehelmsley.tripod.com/id10.html)


 


Owen เกิดมาในกระกูล Hart ซึ่งถือว่าเป็นตระกูลนักมวยปล้ำอย่างแท้จริง เพราะทั้งพ่อ (Stu Hart) และพี่ชาย ("Hit Man" Bret Hart) และคนอื่นๆ ในตระกูลต่างก็เป็นนักมวยปล้ำชื่อดัง สำหรับตัว Owen นั้นก็ขึ้นมามีชื่อเสียงในสังกัด WWF (ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น WWE เพราะชื่อไปซ้ำกับองค์กร WWF ที่ทำงานด้านการอนุรักษ์สัตว์และสภาพแวดล้อม) ในช่วงทศวรรษ ๑๙๙๐ และถือเป็นอนาคตอีกคนหนึ่งของวงการมวยปล้ำเลยทีเดียว


 


แต่เหตุที่ทำให้ Owen จากไปนั้นเกิดขึ้นเมื่อวันที่ ๒๓ พฤษภาคม ๑๙๙๙ (พ.ศ. ๒๕๔๒) ในรายการมวยปล้ำ Over The Edge ซึ่งในตอนนั้น Owen กำลังสวมบทบาทนักมวยปล้ำสวมหน้ากากชื่อ Blue Blazer และตามบทบาท เขาต้องโชว์ด้วยการใช้สลิงโหนตัวลงจากเพดานเวที   แต่ก็มีเหตุผิดพลาดตรงที่สลิงที่เขาใช้นั้นเกิดขาดลง ทำให้เขาตกลงมาจากความสูง ๕๐ เมตร ลงมากระแทกกับเวที และเสียชีวิตในเวลาต่อมา


 


ในแง่หนึ่ง คงพูดได้ว่าเป็นความผิดพลาดของทีมงาน ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น (หลังจากนั้น WWE ไม่มีการโชว์โดยใช้สลิงอีกเลย) บางคนอาจจะสงสัยว่าทำไมต้องทำอะไรเสี่ยงตายขนาดนั้น แต่ก็สะท้อนให้เห็นว่ากว่าที่จะเป็นความบันเทิงที่เราได้เห็น มีสิ่งมากมายเกิดขึ้นระหว่างนั้น อย่างมวยปล้ำนั่นแหละ ภาพการแสดงอันตื่นตาตื่นใจที่เราได้เห็นนั้นมันประกอบด้วยความเจ็บปวด ความเสี่ยงตาย และอะไรอีกมากมาย


 


คงเหมือนเรื่องหลายเรื่อง ที่เรามองจากมุมนอก อาจเห็นเป็นเรื่องงี่เง่า ไร้สาระ แต่ถ้าหากเราเดินเข้ามาใกล้มันอีกนิด มองอย่างพินิจพิเคราะห์ เราอาจเห็น "ความหมาย" ของการกระทำเหล่านั้นก็ได้


 


สูตรนี้ใช้ได้กับเรื่องเล็กๆ อย่างมวยปล้ำ ไปถึงเรื่องใหญ่ๆ อย่างเรื่องคณะกรรมการสมานฉันท์แห่งชาติได้เชียวนะ


 


เอ้า...ทำเป็นเล่นไป...