ถุงยางฯ รำพึง
คอลัมน์/ชุมชน
๑. ท้องฟ้าแสนงาม ฟ้าครามสดใส มองเห็นเรือใบ แล่นในทะเล หาดงามเห็นปู มองดูหมู่ปลา กุ้งหอยนานา อยู่ในทะเล ตะวันตกดิน นกบินผ่านไป มวลเมฆลอยไกล พลิ้วไหวสายลม ยามเช้ายามค่ำ ชื่นช่ำลมหวาน ลมเย็นระราน สำราญดวงใจ ๒. คู่รักคู่หนึ่ง นั่งซึ้งริมจันทร์ ดวงตาสร้างฝัน ร่วมสรรค์สร้างใจ ชายถามหญิงตอบ มอบรักเล็กเล็ก อยากขอมีเซ็กส์ เพื่อเช็คสายใย ฝ่ายหญิงตอบกลับ ขอหลับนอนคิด ด้วยไมตรีมิตร ไม่คิดขอมี สังคมสอนสั่ง ว่าต้องอดไว้ หากมีรักได้ กันไว้ก่อนแต่ง ๓. คู่รักคู่หนึ่ง นั่งซึ้งริมจันทร์ มองจ้องตาหวาน สำราญดวงใจ ชายบอกหญิงนาง ถุงยางฯไว้เคียง มีเซ็กส์ไม่เสี่ยง หลีกเลี่ยงตั้งครรภ์ เอชไอวีนั้น ยังป้องกันได้ หากถุงยางฯใช้ ไม่มีตุงแน่ แต่หากไม่แก้ เป็นแม่ไม่พร้อม ออกเรียนก่อนจบ ประสบความทุกข์ อยู่ไม่เป็นสุข ทุกคนเล่าขวัญ จึงต้องจักคิด รักต้องป้องกัน ด้วยความผูกพันธ์ ร่วมกันปลอดภัย ๔. อารมณ์ความรัก มีมากมายนัก เรื่องเซ็กส์เรื่องรัก ห้ามกั๊กถุงยางฯ อารมณ์ความรัก อาจต่างจากเซ็กส์ ไม่ใช่เรื่องเล็ก ต้องเช็คถุงยางฯ อารมณ์ความรัก มากนักหลายวัย ทั้งเด็กผู้ใหญ่ เช็คไว้ถุงยางฯ ท้องฟ้าแสนงาม ฟ้าครามสดใส คิดดีคิดได้ พกไว้ถุงยางฯ ๕. ถุงยางฯรำพึง คิดถึงป้องกัน ตัวเธอตัวฉัน ร่วมกันปลอดภัย ถุงยางฯรำพึง คิดถึงทุกงาน ทุกเทศกาล ร่วมกันปลอดภัย ถุงยางฯรำพึง คิดถึงทุกวัย ทั้งหญิงทั้งชาย พกไว้ไม่ผิด ถุงยางฯรำพึง คิดถึงสักนิด คือเพื่อนสนิท ของคนวัย Oop! ๖. บทนี้ผมเขียนขึ้นระหว่างค่ำคืนกลางดึกที่ท้องสนามหลวง เพื่อลงในคอลัมน์ "กวีเที่ยงคืน" ในหนังสือพิมพ์ "เสียงเยาวชน" สื่อกลางในการสื่อสารข้อมูลข่าวสารกิจกรรมเยาวชน ระหว่างมหกรรมเอดส์ภาคประชาชน ๒๓ ๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๔๘ ณ พื้นที่ประวัติศาสตร์ที่ชื่อ "สนามหลวง" |
