มองต่ำมองสูง

ฉันบอกน้องช่างภาพไปว่า ภาพของคุณนิธิมองต่ำไปนะ มีภาพอื่นอีกไหม อยากให้เขาเชิดหน้าสักหน่อย เป็นการมองถึงอนาคตและดูมุ่งมั่น สมกับเป็นผู้บริหารระดับสูง ยิ่งยืนข้างตัวอักษร A 49 อย่างนี้ ถ้าเขาเงยหน้าขึ้นอีกหน่อยจะดีมากเลย 

แต่ช่างภาพบอกว่าไม่มีแล้ว ภาพอื่นมีข้อตำหนิอย่างละนิดละหน่อย ซึ่งสุดท้ายฉันก็จำต้องเลือกภาพนั้น

ฉันปล่อยเขาแก้ไขไปอีกสองสามวัน วันนี้ได้มีโอกาสปรู๊ฟงานอย่างละเอียด อ่านสิ่งที่คุณนิธิให้สัมภาษณ์อีกครั้งจึงคิดได้ว่า ภาพนั้นน่ะ ถูกแล้วล่ะ เหมาะสมที่สุดแล้ว คุณนิธิสนใจธรรมะ และเคยบวชมาแล้วตอนอายุสี่สิบ

ตอนหนึ่งท่านให้สัมภาษณ์ว่า ทรัพย์สิน เงินทอง ชื่อเสียง ไม่ใช่สิ่งสำคัญ แต่สิ่งสำคัญที่คนเราควรหา คือ ความสุขของตัวเอง จงหาให้เจอ หลักการของสถาปนิกคือความพอดี ซึ่งเป็นหลักการเดียวกับศาสนา ชีวิตคนเราก็เหมือนกัน หาความพอดีให้เจอแล้วเราจะมีความสุข   

พระพุทธรูปของพุทธศาสนิกชนที่เราเห็นมักจะหลุบตามองต่ำ หลายครั้งเราไม่ค่อยได้สนใจ ใส่ใจ ว่าทำไมท่านถึงมองต่ำ

อันที่จริงผู้รู้แจ้งแล้ว ย่อมไม่เชิดหน้าผยอง ประกาศว่าข้าเชื่อมั่น ข้ารู้ทุกอย่าง ข้าจะขับเคลื่อนโลกใบนี้ อันที่จริงผู้รู้แจ้งแล้วย่อมเข้าใจสิ่งที่เห็นอยู่เบื้องหน้าหรือที่ปรากฏอยู่ในโลกล้วนว่างเปล่า ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ ความสำเร็จ ชื่อเสียง นั้นเป็นมายาภาพ  การงานที่เรากำลังทำอยู่เป็นเพียงหน้าที่มนุษย์เท่านั้นเอง

คนที่เข้าถึงสัจธรรมจึงย่อมมองต่ำและมีรอยยิ้มน้อยๆ ของดวงใจที่ตื่นแล้ว

พินิจภาพคุณนิธิ ฉันก็เลยเดินไปบอกน้องช่างภาพใหม่ว่า รูปนี้แหละ สวยและเหมาะสมแล้ว