เธอ

หากชีวิตฉันเป็นบทเพลง

เธอคือผู้บรรเลงทำนองหลัก

และมีโน้ตตัวหนึ่งซึ่งเพราะนัก

ทดแทนค่าความรักอันลึกซึ้ง

 

หากชีวิตฉันเป็นบทกวี

เธอคือถ้อยพจีจากก้นบึ้ง

หวานหอมเสน่หา  ตราตรึง

ขาดคำหนึ่ง - คำนี้ – กวีตาย!

 

หากชีวิตฉันเป็นภาพวาด

เธอป้ายปาดฝีแปรงแต่งความหมาย

แต้มสีสด  ลบสีเศร้า  เหงาเดียวดาย

เติมรุ้งฉาย  สวยพิสุทธิ์  เป็นจุดสนใจ

 

หากชีวิตฉันเป็นนวนิยาย

ตอนสุดท้ายเท่านั้น  ฉันสงสัย

เธอจะจบเรื่องราว  ลงอย่างไร

จะหัวเราะ หรือร้องไห้  ฉันไม่รู้

 

                        พิบูลศักดิ์  ละครพล

                        ๘ / ๘ / ๔๘

                        บ้านทุ่งดาว  แม่ใจ  เจียงฮาย

                        คือบทกวีชิ้นล่าสุดของเขา  ที่อ่านในงานหนังสือมหกรรมหนังสือทำมือฯ

                        ที่ร้านเล่า เชียงใหม่  เมื่อ ๑๓ พ.ย.๔๘