เจ้าชายน้อย (1)
คอลัมน์/ชุมชน
คุณอ่าน เจ้าชายน้อย ครั้งที่เท่าไหร่?
เรื่องของผม คุณจะรู้ไปแบกหามไว้ทำไม คุณอาจมีสีหน้าหงุดหงิด แบบวัยรุ่นใจเปรี้ยว ผมอ่านครั้งที่ 999
คุณอาจส่งเสียงหลง โห .. คุณเอาเวลาไหนไปอ่าน คุณมีเวลาว่างนักเหรอ คุณกินดีอยู่ดี มีทัศนะคติที่ดีต่อรัฐบาลทุกยุคสมัยสิ
คุณอาจคิดไปไกล เพราะคุณจบปริญญาตรีสาขารัฐศาสตร์ (แม้จะเป็นวิชาเอกในคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์) มีสักเสี้ยวสมองหรอก คุณจะคิดถึงเรื่องของอำนาจ ปกครอง หน้าที่ ผลประโยชน์ เล่ห์ กลโกง สารพัดเกม
และกิ๊กก็อก (แต่ดูไม่ธรรมดา)
หากคุณชอบร้อยเล่ห์กลโกง คุณก็น่าจะชอบเจ้าชายน้อย หากยังเข้าไปถึงก็อ่านให้ถึงรอบที่ 1,000 ไปเลย แล้วคุณจะจำขึ้นใจว่า เวลาพบบ้านสักหลังหนึ่งนะ มีคนบอกว่ามันเป็นบ้านไม้อยู่ในสวน มีเถาไม้เลื้อยปีนป่าย คุณอาจเฉยเมย
แต่ทว่าเกิดมีคำทิ่มตำหูคุณบอกว่า บ้านหลังนี้หนา สร้างด้วยเงินจำนวน 1,054,258 ล้านบาท คุณอาจจะส่งเสียงโซ้ยเส้นบะหมี่น้ำ โห - เป็นเช่นนี้จริง ๆ เหรอ
เรื่องของเรื่องที่พาลพามาพบ เจ้าชายน้อย ก็คืองานสัปดาห์หนังสือที่จัดขึ้นโดยหอสมุด มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เพิ่งปิดวันสุดท้ายในศุกร์ 2 ธันวาคม ที่ผ่านมา ผมพบเจ้าชายน้อยอีกครั้ง คราวนี้เป็นกระดาษอาร์ตอย่างดี !! เนี๊ยบ 150 บาทลดลงเหลือ 125 บาท
ชวนคิดถึงหัวคอไก่ทอดอีก 31 หัวคอไก่ นำไปให้เจ้าหมาข้างบ้าน ที่มันเห็นหน้าแล้วประจบด้วยยกสองตีนขึ้นข่มต้นขาเสมอ (หัวคอไก่ในตลาดพยอมราหัวคอละ 4 บาท) 125 บาท เพียงพอจะร่ายยาวถึงมวลมนุษย์ในโลก
ใครเป็นดอกกุหลาบ ใครเป็นคนจุดคบไฟ ใครเป็นงู หมาจิ้งจอก บ่อน้ำร้าง กษัตริย์ นักเล่นกล ขี้เมา (นักดื่มเพื่อลืมเธอ) นักคิดตัวเลข นักสำรวจดวงดาว ต้นไทร ภูเขาไฟ ทะเลทราย
ความจริงอยู่ ณ แห่งหนใด
ความงามนั่นเหรอ?
ความลวงให้สาระอื่นใดหรือไม่
สาระในชีวิต อยู่บนดาวดวงใด ซึ่งภูเขาชราภาพไปแล้ว?
หัวเราะผ่านลมเย็นเวลา 4:03 น. ยังไม่นอน ก็โอบเจ้าชายน้อยมาถามไถ่
ความจริงจากปากคำเจ้าชายน้อยแสนเศร้า รักร้าวด้วยดอกไม้ ความเข้าใจผิดหรือความคลาดเคลื่อนตั้งใจใฝ่ฝัน หรือดาวแต่ละดวงที่ผ่านเลยไปนั้นแทนคำตอบ
หนีออกไปจากหนามดอกไม้
แกะฝูงใดกินดอกไม้
โลกไม่เคยเปลี่ยนไปไกลเลย ยังอุดมด้วย นักดื่ม นักเล่นกล นักคิดตัวเลข คนจุดโคมไฟ งู หมาจิ้งจอก ณ เวิ้งว้างทะเลทราย..
น่าแปลกผมชอบบ่อน้ำร้าง
ไม่ชอบงู แม้ผมจะเกิดปีงูใหญ่ก็ตาม
LE PETIT PRINCE เจ้าชายน้อย เขียนโดย อองตวน เดอ แซงเตก-ซูเปรี แปลโดยอำพรรณ โอตระกูล หากใครไม่เคยหยิบ หยิบมาสักครั้งเถอะครับ ก่อนออกเดินไปร่วมม็อบ สนธิ ม็อบครูใส่เสื้อเหลือง ม็อบบาดาลไนท์ซาฟารี
อย่างน้อย ความจริงชีวิตบางด้าน ซึ่งดอกไม้เบ่งบานบนเม็ดทราย พอจะขับไสไล่ส่งให้ดวงใจอันไม่เสถียร เหลือซอกมุมใจใฝ่ฝันไว้กำหนดความว้าเหว่า บนแผ่นดินที่ยากจนลงทุกวัน
อย่าให้น้ำตามีพิษ ละลายดาวดวงที่หมดอายุไปแล้ว