Skip to main content

เจ้าชายน้อย (3)

เจ้าชายน้อยมาถึงดาวโลกเหนือท้องทะเลทราย  ที่ซึ่งกองพันคนจุดโคมตามทวีปทั้งหก รวมกันทั้งสิ้น 462,511 คน


 


บนดาวโลก  ยังอุดมไปด้วย พระราชา นักภูมิศาสตร์  นักธุรกิจ คนขี้เมา คนหลงตน  เขามองเห็นกองพันจุดโคมเยี่ยงจังหวะการเต้นบัลเล่ต์ 


 


เจองู  ผู้พร้อมจะนำทางสู่ดินแดนไกลแสนไกล


"ต้องนั่งเครื่องบินไปใช่มั้ย"


"ใช่ แต่ไม่นั่งเครื่องบินก็ไปได้"


เงียบ


 


เจอดอกไม้หนึ่งดอก มีสามกลีบและแสนจะธรรมดา


"ทำไมต้องเจอดอกไม้ ไม่เจออุลตร้าแมนบ้างเหรอ"


"มนุษย์จอมพลังก็คือเจ้าชายน้อยไง"


เงียบ


 


เจอเจ้าหมาจิ้งจอก  เดินเงียบ ๆ คงเป็นวันหยุดของนายพราน  หมาจิ้งจอกบอกเจ้าชายน้อยว่า  หากจะเข้ามาใกล้ต้องสอนให้เชื่องเสียก่อน  เขาเรียกว่าสร้างความสัมพันธ์


"ไม่เห็นรู้เรื่องเลย ทำไมต้องเชื่อง ต้องสัมพันธ์"


เงียบ  


 


หมาจิ้งจอก  ใคร ๆ ก็พูดกันว่าเป็นจอมเจ้าเล่ห์ ขี้โกง ซ่อนตัวในเงามืด  กลับบอกเจ้าชายน้อยว่า "สิ่งสำคัญไม่อาจเห็นได้ด้วยดวงตา  เห็นแจ่มชัดด้วยหัวใจเท่านั้น"


"หมาจิ้งจอกเจ๋งอยู่แล้ว"


 


และแล้ว เจ้าชายน้อยก็เหยียดกายนอนบนพื้นหญ้า  แล้วร้องไห้


"ไม่ร้องไห้ได้ไหม  คุณครูบอกว่าต้องอดทนกับความเจ็บปวด"


"ทำไมลูกรู้ล่ะ"


"ครูของคุณพ่อไม่สอนเหรอ"


 


มีเสียงหัวเราะดังผ่านแจกันดอกกุหลาบ


"เจ้าชายน้อยคิดถึงดอกกุหลาบแหละลูก" (เสียงแม่)


"แต่ทำไมต้องร้องไห้"


"เขาจากดอกกุหลาบมาไกลไง" (เสียงแม่)


 


มีเรื่องให้ตอบคำถามทุกครั้งที่อ่านเจ้าชายน้อย  เจ้าชายน้อยของผมไม่ชอบน้ำตา แม้จะเสียน้ำตาบ่อย ๆ  ไม่ชอบความรุนแรง แม้จะเล่นกับคนอื่นแรง ๆ  ไม่รู้จักคำว่าเจ้าเล่ห์กลโกง  แม้จะบอกพ่อว่าหิวน้ำยามผ่านร้านสะดวกซื้อ  แล้วมุ่งไปมุมของเล่น  เจรจากันนานสองนานกว่าจะยอมความกันได้  ไม่เห็นความสำคัญของการนับเงิน  แม้เห็นเหรียญเมื่อไหร่แล้วรีบหยิบใส่กระปุกออมสิน  ชอบตัวตลกแต่ไม่กล้าเข้าใกล้คนแต่งตัวเป็นจอมตลก เที่ยวออกเดินเป่าลูกโป่ง  ขอความเห็นใจจากเหล่าเด็ก ๆ แถว ๆ ศูนย์การค้า  ทาแป้งหน้าขาว  เสริมปากกว้างแดงเข้ม  ตาแดง คิ้วดกหนาทาสีดำ  แขนขาใส่เสื้อใหญ่เทอะทะ


 


ลูกโป่งหนึ่งลูก  ตัวตลกพูดคำเดียวว่า กี่บาทก็ได้ครับ  เจ้าชายน้อยของผมยื่นแบงค์ละ 20  บาท  เจ้าตัวตลกโค้งคารวะ  เจ้าชายน้อยของผมรีบเก็บปลายนิ้ว  กลัวมือตัวตลกจะโดนมือ  ลูกโป่งของตัวตลกมีอายุยืนนานถึง 3 ชั่วโมงกว่า ๆ 


 


"ทำไมเจ้าชายน้อยต้องจากดวงดาวมาด้วย" คำถามข้อนี้เรื่องใหญ่ 


"แล้วลูกมาจากดาวดวงไหน" ผมสวมบทรุกไล่ถามบ้าง


"ก็ดาวที่มีคุณพ่ออยู่ไง ไม่รู้เหรอ" …


 


เขาเหยาะคำ "ไม่รู้เหรอ"  ให้ด้วยแหละ  ประมาณว่าไปทำอะไรอยู่ที่ไหนนาน 


"บนดาวเจ้าชายน้อยมีปล่องภูเขาไฟด้วยนะ" ผมเปิดกลับมายังหน้าแรก ๆ


"ไหน ๆ อยู่ไหน"


"นี่ไง"


"น้องธันว์ก็วาดได้  อยากดูมั้ย"


นี่คือรูปปล่องภูเขาไฟที่เจ้าชายน้อยของผมวาด