ไปเที่ยวม็อบกันไหม?

เรื่องที่จะเขียนสำหรับตอนนี้ ก็เพื่อจะชวนท่านผู้อ่านไปเที่ยว "ม็อบหน้าทำเนียบฯ" ครับ

เป็นม็อบที่อยากชวนให้ไปเที่ยวจริงๆ นะครับ เพราะนอกจากไปฟังปราศรัยมันๆ (และฮาๆ) แล้ว ยังมีกิจกรรมอื่นๆ ให้ทำมากมาย ซึ่งสามารถสร้างความเพลิดเพลินให้แก่ผู้คนหลากหลายวัยและหลากหลายรสนิยมจริงๆ

ถือเป็นเวทีแห่งการเรียนรู้ทางสังคมอีก "ด้านหนึ่ง" ได้เป็นอย่างดีครับ

ม็อบหน้าทำเนียบฯ มีทางเข้า ๓ ทางครับ

ทางแรกคือ เข้าทางสะพานชมัยมรุเชษ ถนนพิษณุโลก ตรงหน้าทำเนียบรัฐบาลนั่นเอง

ทางที่สองคือ เข้าทางสี่แยกสวนมิสกวัน ทางนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มาจากลานพระบรมรูปทรงม้า (มุ่งหน้าราชดำเนินกลาง) และมาจากทางเทเวศร์ (มุ่งหน้าลานพระรูปฯ)

ทางที่สามคือ เข้าทางสะพานมัฆวานรังสรรค์ เหมาะสำหรับผู้ที่มาจากเฉลิมไทย ผ่านเวทีมวยราชดำเนินมุ่งหน้าลานพระรูปฯ ครับ ทางเข้าทางนี้จะพบเวทีปราศรัยขวางอยู่ตีนสะพาน หันเวทีไปทางลานพระรูปฯ

ทางเข้าทุกทาง จะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจคอยตรวจกระเป๋าเพื่อค้นหาอาวุธอย่างเข้มงวด ดังนั้น ผู้ที่จะเข้าม็อบนี้ได้ต้องปราศจากอาวุธ จึงถือเป็นม็อบที่เข้าไปแล้วค่อนข้างสบายใจได้ว่าคนในนั้นไม่น่าจะยิงเปรี้ยงปร้างใส่กัน

แม้ทางเข้าจะมี ๓ ทาง แต่วันนี้จะพาเข้าทางสะพานมัฆวานรังสรรค์ เพื่อใช้เป็นจุดเริ่มต้นในการทัวร์ม็อบทั้งพื้นที่นี้เลยครับ

แต่ก่อนจะผ่านเข้าทางสะพานมัฆวานฯ ทางขวามือมีรถสุขาเรียงรายอยู่ ใครจะทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนก็ไม่ผิดกติกาอะไร

ที่ทางเข้า เมื่อตำรวจตรวจกระเป๋าแล้ว ก็ควรส่งยิ้มเป็นกำลังใจให้สักนิดหนึ่งก็ดีนะครับ ตำรวจจะได้มีกำลังใจทำงาน ผู้ไปร่วมชุมนุมเอาขนมข้าวต้มไปแจกคุณตำรวจก็มีไม่น้อย

จากสะพานมัฆวานฯ เดินผ่านเวทีปราศรัย ตรงเข้าไปเรื่อยๆ เลาะด้านข้างของกำแพงทำเนียบฯ (บนถนนราชดำเนินนอก) จะพบซุ้มของกลุ่มคัดค้านเอฟทีเอ ซึ่งนอกจากจะมีข้อมูลให้ประชาชนแล้ว ยังมีเสื้อยืด และเข็มกลัดจำหน่ายด้วย

เข็มกลัดอันเด็ดของกลุ่มนี้คือ การแปลงกายสิงห์โต "เมอร์ไลออน" แห่งเมืองลอดช่อง เป็น "แม้ว"ไลอ้อน... สิงห์โตอะไรไม่รู้ หน้าเลี้ยมเหลี่ยมครับ

เดินตรงต่อไปเลี้ยวขวาที่สี่แยกสวนมิสกวัน เข้าสู่ถนนพิษณุโลก จะพบโรงเรียนชาวบ้าน ซึ่งจะเป็นพื้นที่ให้คนจับกลุ่มสนทนาในประเด็นต่างๆ

ซุ้มถัดไปเป็นโรงหนังตะลุงโรงเล็กๆ มาจากทางใต้ คืนที่ผมแวะไป มีการแสดงเป็นเรื่องเกี่ยวกับพระราชาองค์น้อยถูกเสนาฯ เถื่อนยึดอำนาจ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ดูกันตรึมทีเดียว

ข้างโรงหนังตะลุง จะมีซุ้มของพี่น้องทางใต้ มีป้ายเล็กๆ แผ่นหนึ่งเขียนข้อความน่าสนใจว่า "คราวก่อนกูบังคับเมียให้เลือกมึงมา คราวนี้เมียบังคับกูให้ไล่มึงไป... ลงชื่อ สมุยกู้ชาติ"

เดินต่อไปอีกนิดแถวๆ หน้าทำเนียบฯ จะเป็นซุ้มของกองทัพธรรม มีพระพุทธรูปองค์ย่อมๆ ตั้งเอาไว้ให้คนกราบไหว้ นั่งไหว้พระให้ให้ใจเย็นๆ และดื่มนํ้าฟรีให้หายเหนื่อยก่อนก็ได้ครับ

นอกจากนํ้าฟรีแล้ว กองทัพธรรมยังมีกระดาษปูนั่งฟรี ใครนำไปใช้ในม็อบ กรุณานำกลับไปคืนให้ด้วย (หากซื้อจากพ่อค้าแม่ค้าทั่วไปราคาแผ่นละ ๑๐ บาท)

ข้างกองทัพธรรม มีบริการนวด นวดเท้าราคา ๑๐๐ บาทต่อ ๔๕ นาที นวดคอนวดไหล่ ๑๐๐ บาทต่อ ๓๐ นาที มีคนไปใช้บริการไม่ขาดสาย

ไฮไลต์ที่ไม่ควรพลาดคือ การเอากล้องไปถ่ายรูปคู่กับทำเนียบฯ ครับ เนื่องจากเราจะได้บันทึกภาพทำเนียบฯ ที่บรรยากาศต่างไปจากเดิมมาก เพราะทำเนียบฯ ตอนนี้ ถูกทำให้ "ขำๆ" ไปซะแร้ว เช่น เราจะเห็นป้าย มีข้อความว่า "ให้เช่าทำเนียบฯ เจ้าของเตรียมหนีไปนอก" หรือแม้แต่ป้ายให้ความหมายใหม่แก่ทำเนียบฯ อัน (เคย) ศักดิ์สิทธิ์ ว่า "สำนักงานขายทรัพย์สินของชาติ ดำเนินการโดยบริษัทไทยรักไทย"

จากทำเนียบฯ หากใครจะเข้าห้องนํ้า (อีกซักที) ก็เชิญเลี้ยวซ้ายเข้าถนนนครปฐม มีสุขาจาก กทม.อีกหลายคันตั้งอยู่ที่นี่

ทีนี้เดินย้อนกลับออกไปที่สี่แยกสวนมิสกวัน ถึงสี่แยกฯ แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าราชดำเนินนอก เดินเลาะรั้วกระทรวงศึกษาธิการ จะพบซุ้มต่างๆ เช่น ซุ้ม "ตูนกู้ชาติ" เป็นสถานที่ที่การ์ตูนนิสต์จะนั่งผลิตผลงานสดๆ เพื่อล้อคุณทักษิณและคณะให้ประชาชนได้ดู

ถัดไปเป็น "ค่ายศิลปินเด็ก" ที่จะเปิดโอกาสให้เด็กๆ ฝึกวาดรูปสี่เหล่ยม เอ๊ย...วาดรูปต่างๆ ตามความรู้สึกของตัวเอง น่าสนใจแวะไปชมอย่างยิ่งครับว่า เด็กๆ เขาตีความเหตุการณ์ครั้งนี้กันอย่างไรบ้าง

เขยิบไปอีกนิดเป็นซุ้ม "สันติอาสา" ซึ่งจะเป็นเวทีแลกเปลี่ยนให้ประชาชนได้เข้าใจหลักคิดและวิธีการแบบสันติ พร้อมด้วยข้อเสนอต่างๆ ในการตอบโต้คุณทักษิณในแนวทางสันติ ใครอยากแลกเปลี่ยนเรื่องนี้ เชิญแวะไปได้

ซุ้มติดกันเป็นซุ้มของสถานีวิทยุออนไลน์ชื่อ Voice of Thailand หรือวีโอที ที่นอกจากไปเปิดสตูดิโอถ่ายทอดสดการปราศรัยบนเวทีแล้ว ยังเปิดโอกาสให้ประชาชนทุกคนได้มีโอกาสพูดออกรายการได้สดๆ เลยด้วย มีคนไปต่อคิวขอพูด "สรรเสริญ" คุณทักษิณไม่น้อยทีเดียว

หลังจากเดินเที่ยวแล้ว ก็อยากจะเชิญชวนให้นั่งฟังเวทีปราศรัยบ้าง ซึ่งมีการถ่ายทอดวิทยุชุมชนไปในหลายๆ จังหวัด (ดูรายละเอียด www.manager.co.th)

นอกจากคำปราศรัยดุเด็ดเผ็ดมันจากนักบวช นักพูด นักคิด กวี นักแสดง นักเรียน ทนายความ นักการทูต ตำรวจ นักวิชาการ เอ็นจีโอ สื่อมวลชน ฯลฯ แล้ว ยังมีรายการบันเทิงมาคั่นทุกระยะ เช่น การแสดงเพลงเพื่อชีวิต เพลงแจ๊ซ เพลงร็อค และการเปิดแผ่นรีมิกซ์ที่ทำเอาวัยรุ่นแด๊นซ์กันกระจาย ฯลฯ

หรือแม้แต่การรับฟังรายนามผู้บริจาคเงินหรือสิ่งของให้แก่พันธมิตรฯ ยังสนุกเลยครับ เช่น "แม่ค้าย่านประตูนํ้าบริจาค ๕๐๑ บาท เศษ ๑ บาทนั้นเอาไว้ใส่ปากผู้นำ" หรือ "มอเตอร์ไซค์รับจ้าง แม้จะหากินมาด้วยความเหนื่อยยาก แต่ก็ขอบริจาคเป็นครั้งที่ ๓ จำนวน ๑ พันบาท" หรือแม้แต่เด็กๆ ก็บริจาคเงิน โดยฝากประกาศว่า "ให้ลุงทักษิณช่วยลาออกไปด้วย" ฯลฯ

การไปนั่งฟังปราศรัยนั้น ได้เกิดธรรมเนียมปฏิบัติร่วมกันคือการตะโกน "ท้ากกกษิณ...ออกไป" แต่มาระยะหลังๆ เริ่มมีลูกเล่นมากขึ้น เช่น "ท้ากกกษิณ...ตายแน่" ซึ่งไม่ได้เป็นการแช่งชักหักกระดูกใคร เพียงแต่เป็นการให้มรณานุสติเผื่อ (ใคร?) จะมีสำนึกขึ้นมาได้บ้าง

อีกกิจกรรมหนึ่งที่น่าสนใจคือ การเดินซื้อของ ภายในม็อบจะมีสินค้าจำหน่ายมากมาย โดยเฉพาะสินค้าที่ใช้ในการรณรงค์ เช่น เสื้อยืด เข็มกลัด หรือแม้แต่ "กางเกงในกู้ชาติ" ที่มีการสกรีนภาพ "คนหน้าเหลี่ยม" เอาไว้ที่ก้น ราคาตัวละ ๕๐ บาท

โปสเตอร์หนังก็มีขายครับ แต่ภาพดาราบนโปสเตอร์ถูกเปลี่ยนเป็นหน้าของทั่นผู้นำ คุณหญิง และลิ่วล้อ ฯลฯ ขายดิบขายดีแผ่นละ ๑๐ บาท โปสเตอร์หนังที่นำมาขาย มีอาทิ "แดกจังมึง" "แดกทะลุเวลา" "Lord of the เลว" และ "อีแม้วคนเริงเมือง" ฯลฯ

นอกจากนี้ยังมีบริการรับสกรีนข้อความลงบนผ้าโพกหัว หรือเสื้อ ด้วยข้อความต่างๆ เช่น "กู้ชาติ" "มาด้วยใจ ไม่มีใครจ้าง" หรือ "เหลี่ยมรอบจัด เบอร์ ๕๐๐"

ใครเข้าม็อบนานๆ จนแบตมือถือหมด ก็มีบริการชาร์ตแบตด้วย ทันสมัยจริงๆ

สำหรับอาหารการกินในม็อบก็ไม่มีอดอยากครับ ใครสนใจอาหารฟรีก็มีแจกตามซุ้ม หรือมีอาสาสมัครเดินแจกให้ถึงที่ ใครอยากจะซื้อกินเองก็มีให้เลือกตั้งแต่ไข่เจียว กระเพาะปลา ยันข้าวจี่ และที่ขายดีคือ "กาแฟร้อนไล่ทักษิณ" ถ้วยละ ๑๐ บาทเอาไว้ดื่มแก้เพลียครับ

ส่วนใครเจ็บป่วยกะทันหัน มีซุ้มปฐมพยาบาลอยู่รอบๆ งาน เช่น จากสภากาชาด มหิดล กระทรวงสาธารณสุข และ กทม. หากป่วยหนักๆ มีรถพยาบาลพาส่งโรงหมออีกด้วย

โดยสรุปแล้ว ม็อบแห่งนี้เป็นเวทีแห่งการเรียนรู้ทางสังคม เช่น เรื่องประชาธิปไตย ธรรมภิบาล จริยธรรม สันติธรรม สุนทรียศาสตร์ ฯลฯ ให้แก่ผู้คนได้เป็นอย่างดี

แม้ใครกลัวๆ กล้าๆ ที่จะไป แต่หากลองไปสักครั้ง เชื่อแน่ว่าจะติดใจครับ