ศาลาสี่มุม

เคยสังเกตไหมครับว่า "เฟอร์นิเจอร์" ที่อยู่รอบๆ ตัวเรา แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าล้วนเป็นของนอกกาย ไม่ใช่ของเรา ไม่จีรังยั่งยืน ไม่ใช่ความหมายสำหรับ

แม้ว่าหุ้นของ บมจ.อสมท.จะตกลง หลังจากรักษาการผู้อำนวยการใหญ่ อสมท. พงษ์ศักดิ์ พยัฆวิเชียร แห่งเครือมติชน ประกาศจะทำให้ อสมท.เป็นสื่อของรัฐ ไม่ใช่ของรัฐบาล และเป็นสื่อเพื่อปร

ขอกล่าวถึงประเด็นฮอต ร่างพระราชบัญญัติควบคุมการโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ โดยสาระสำคัญหลักๆ ประกอบด้วย การกำหนดให้ผู้ผลิตหรือนำเข้าเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ ต้องพิมพ์ฉลา

ผู้เขียนรู้สึกสบายอกสบายใจมากขึ้น เมื่อ "ทั่นผู้นำ" และคณะพรรคถูก "กันตัว" ออกไปจากเวทีการเมือง

21 กันยายน สองวันหลังการปฏิรูปฯ นอกจากจะเป็นวันที่พ่อแม่หอบลูกจูงหลานออกจากบ้านมาถ่ายรูปคู่กับรถถัง ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่มีความสำคัญสำหรับคนอีกหลายคนที

 คราวที่แล้วได้กล่าวถึงการโฆษณากับเด็

เวลานักข่าวสัมภาษณ์ท่านผู้นำ หลายครั้งๆ ผมรู้สึกสงสัยว่าทำไมนักข่าว (ทั้งที่เป็นกลาง ไม่เป็นกลาง หรือไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันบ้าง) ถึงไม่ตั้งคำถามเจาะแบบเผชิญหน้าอย่างมีอารยะ

เราคุ้นเคยกับคำว่า "ช่องว่างระหว่างวัย" ใช้เวลาเปรียบเทียบการผสมที่ไม่ผสานระหว่างความคิดของผู้ใหญ่กับเด็กซึ่งมักพิจารณาสิ่งต่างๆ ไปในทิศ

หลายอาทิตย์ก่อนได้ค้นข้อมูลเรื่องเกี่ยวกับการโฆษณาขนมของเด็กๆ อย่างจริงจัง ได้พบข้อมูลที่น่าตกใจหลายอย่าง 

คงไม่น่าแปลกใจเท่าใดนักที่ประเทศลาวออกมาตำหนิไทยที่โยงเอาลาวไปเกี่ยวข้องกับการแพร่ระบาดของเชื้อไข้หวัดนกในที่นครพนม

ศาลาสี่มุมนัดนี้ขอเปิดพื้นที่ให้ว่าที่นักสังคมสงเคราะห์ในอนาคตแสดงความคิดเห็นในประเด็นที่สังคมไทยกำลังตั้งคำถาม เมื่อหลักป

สวัสดี เดียว เธอไม่รู้จักเราหรอก แต่เรารู้จักเธอดีมาก

เรียนท่านผู้อ่าน ไม่นานมานี้ มี

"หลังคาแดง" …. บ้านหลังเล็กของคนพิเศษที่สังคมเรียกว่า "คนบ้า" ที่ตั้งของสถานที่เดียวกันที่เรียกกันว่า "

เดี๋ยวนี้เห็นดาราหันมาเล่นการเมืองมากขึ้น ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ดาราน้อยคนนักที่จะผันตัวเองลงมาเล่นการเมือง อาจจะเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงบทบาทสมัยก่อนอาจจะไม่ง่ายเหมือน

ผมไปเที่ยวสงขลามาครับ ยังสะอาด สงบ เล็กๆ น่ารัก เหมือนเดิมระหว่างเดินทาง สังเกตเห

ในช่วงชีวิตของคนไทยหนึ่งคน ไม่ว่าจะเป็นเพศใดอายุใดย่อมมีความทรงจำเกี่ยวกับในหลวงของเราจารึกไว้ในหัวใจ

ได้เห็นโฆษณาของสบู่เหลวเฉพาะที่ยี่ห้อหนึ่ง ที่สาวสวยยืนอยู่ที่หน้าร้านขายดอกไม้ มีลมพัดกระโปรงเปิดวับๆ แวมๆ ให้ลุ้นว่าจะเปิดไปถึงไหน ต่อหน้าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ใกล้ๆ สื่อ

  ในที่สุดแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นใคร เราเกิดมาพร้อมด้วยเวลาที่ติดตัวมาเท่ากัน…ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อหนึ่งวัน