Skip to main content

จดหมายถึง (น้อง) เดียว

คอลัมน์/ชุมชน

สวัสดี เดียว


 


เธอไม่รู้จักเราหรอก แต่เรารู้จักเธอดีมากเพระเราเห็นเธอทางทีวีบ่อยๆ


 


เราชื่อ เอิง เอิง เรียนอยู่อนุบาล 3 เหมือนเธอเลย เราชอบดูเธอในรายการเกมโชว์ ที่เธอเล่นเกมกับลุงปัญญามาก แต่แม่เราไม่ค่อยเปิดให้ดูเท่าไหร่ ไม่รู้ทำไม เราคิดว่าเธอเก่งมากๆ เลยนะ รู้อะไรตั้งหลายอย่าง (ยายเราก็ชอบเธอ) เก่งมากจริงๆ แถมเธอยังดังขนาดไปเล่นเป็นพระเอกในโฆษณาอีก ได้เห็นเธอทางทีวีทุกวันเลย...


 


โฆษณานม (เราไปซื้อกินมาแล้ว ขอแม่ให้ซื้อให้ แม่ซื้อให้แล้วบอกว่านานๆ ให้กินทีเพราะมีน้ำตาลเยอะ) โฆษณายากันยุงด้วย (เราบอกแม่ให้ไปซื้อยากันยุงที่เธอโฆษณามาใช้ แต่แม่ไม่ซื้อให้บอกว่าใช้ของเดิมดีอยู่แล้ว) เราว่าป้าๆ ลุงๆ ที่เขาทำโฆษณาคงอยากให้เธอไปเล่นโฆษณาของเขามากๆ เลย เธอเล่นโฆษณาอะไรสินค้าของลุงๆ ป้าๆ เขาก็คงขายดี เพราะเรากับเพื่อนๆ ก็อยากใช้เหมือนกับเธอในโฆษณานั่นแหละ ก็พวกเราอยากเก่งอยากดังเหมือนกับเธอนี่นา แต่เราแอบได้ยินแม่บอกว่า เอาเด็กมาใช้ประโยชน์ทางการค้าเกินควร อะไรแบบนี้นี่แหละ


 


แม่เราเขาเป็นครูสอนโฆษณา ตอนนี้เขากำลังอ่านหนังสือเกี่ยวกับเด็กและโฆษณาเยอะแยะไปหมด เขาบอกว่าอ่านไปเป็นความรู้ สร้างภูมิคุ้มกันให้กับลูก ลูกจะได้ฉลาดรู้เท่าทันโฆษณา ไม่อยากได้ทุกอย่างตามโฆษณาในทีวี


 


เราได้ยินแม่พูดกับป๊าว่า บางประเทศเขาห้ามเด็กๆ อย่างเธอไปเล่นเป็นพระเอกในโฆษณาเลยนะไม่ว่าเธอจะดังขนาดไหนก็ห้ามจ้างเธอเด็ดขาด โดยเฉพาะสินค้าที่ไม่ใช่สินค้าของพวกเรา อย่างโฆษณายากันยุงเนี่ย บางประเทศเขาห้ามเด็ดขาดเลยนะเพราะว่าไม่ใช่สินค้าที่เด็กใช้ เราว่าผู้ใหญ่คงกลัวว่าเราจะเอาไปเล่นล่ะมั้ง เห็นแม่บอกว่าเด็กๆ อย่างเราเนี่ย รับรู้และเข้าใจอะไรๆ ไม่เท่าผู้ใหญ่ เด็กเล็กๆ บางคนอาจคิดว่าเป็นของเล่นก็ได้


 


เราถามแม่ว่าแล้ว สินค้าอะไรที่เด็กดังๆ และเก่งๆ อย่างเธอไม่ควรรับเล่นโฆษณาบ้าง (จะได้เอามาบอกเธอไง) แม่เลยสาธยายใหญ่เลยว่าหลายๆ ประเทศเค้ามีกฎและข้อควรระวังเกี่ยวการโฆษณาสินค้าสำหรับเด็ก  เช่น พวกขนม ทอฟฟี่และเครื่องดื่มที่ไม่มีประโยชน์ เธอไม่ควรไปเล่นโฆษณาให้เขานะเดียว เพราะเธอรู้ไหมว่าเธอเป็น Role Model (แม่เขาเรียกแบบนี้) ของเด็กๆ ใครๆ ก็อยากเก่งแบบเธอ


 


ถ้าเธอไปเล่นโฆษณาขนมทอฟฟี่และเครื่องดื่มที่ไม่มีประโยชน์เด็กๆ อยากเราก็อยากจะเอาแบบเธอก็ต้องไปซื้อมากินบ้างน่ะซิ แม่เราบอกว่าขนมกับเครื่องดื่มที่ไม่มีประโยชน์เนี่ย ผู้ใหญ่เขาขายกันปีหนึ่งตั้งเกือบสองแสนล้านบาท (เฉพาะในประเทศไทยเท่านั้นนะเดียว.....มากกว่าที่ท่านนายกฯ ขายหุ้นได้อีก) คิดดูนะ เธอว่าเด็กๆ อย่างเราใช้เงินกันมากแค่ไหนกับของที่ไม่มีประโยชน์ เธอคงไม่อยากเป็นแบบอย่างในโฆษณาที่ทำให้เราต้องเสียเงินมากขนาดนี้ แถมยังไม่ดีต่อสุขภาพอีกนะเดียว


 


สินค้าอีกอย่างที่เธอไม่ควรรับเล่นโฆษณาก็คือยา เด็กเขาจะคิดว่ามันเป็นขนมได้ถ้าเห็นเธอในโฆษณานะเดียว เพราะฉะนั้นถ้าลุงๆ ป้าๆ เขาติดต่อมา เธอก็อย่ารับเล่นโฆษณาสินค้านี้เลยนะ เราไม่อยากเห็นพาดหัวข่าวหน้าหนึ่งว่ามีเด็กน้อยกินยาตามโฆษณาที่เธอเล่นเพราะนึกว่าเป็นขนม


 


จริงๆ แล้วแม่บอกเราเยอะกว่านี้อีกแต่เราต้องไปทำการบ้านแล้ว วันนี้คุณครูให้การบ้านระบายสี แล้วเรายังต้องไปเล่นกับปุยฝ้าย หมาของเราอีก ไปก่อนนะแล้วว่างๆ เราจะเขียนมาหาเดียวอีก


 


เอิง เอิง


 


ปล. วันนี้เราคงไม่ได้ดูรายการเกมของเดียวหรอกนะเพราะเรามีนัดกับแม่และป๊าว่าจะเล่นต่อจิ๊กซอว์กัน