Skip to main content

หลุด(10) หลุดเข้าไปหาเด็กหญิงต้นข้าว

เราเบียดเสียดฝูงรถออกมาได้แบบหืดขึ้นคอ ปลายทางสว่างละมุนอยู่ในใจ  ว่าเรากำลังมุ่งหน้าไปป่าแม่น้ำเงา  ชวนลูกชายกับแม่ไปหาเด็กหญิงต้นข้าว  ทิ้งถนนทุกสายของเชียงใหม่ ที่ส่งเสียงฮึ่ม ๆ ทำนองเดิม จอแจเบียดเสียด  ขอพื้นที่บนถนนให้ฉันหน่อยๆ  น่าเห็นใจสำหรับผู้คนดั้นด้นมาหาสิ่งบันเทิงเริงใจในชีวิต  ยามนี้--ทั้งลอยกระทง พืชสวนโลก  เชียงใหม่ไม่ได้กว้างขวางอย่างใครคิดจริงๆ  ไปกันเถอะลูก .. เข้าป่า


 



 



 


สำหรับลูกชาย  นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะไปถึงที่อยู่ของต้นข้าว


 


เด็กสองคนเคยพบกันครั้งสุดท้ายเมื่อ 2 ปีก่อน  ขณะรายการทีวีคนค้นคน  เข้าไปถ่ายทำครอบครัวน้องต้นข้าว  แต่นั่นเป็นการพบกันกลางเมืองเชียงใหม่


 


บุกป่าฝ่าดงคราวนี้ เราเตรียมเต็นท์กันไปพร้อมกันเชื้อมาลาเรีย  และอยากฟังเสียงฟืนปะทุกลางดึกในความหนาวเย็นเยือก 


 


เราไปถึงมืดแล้ว  ต้นข้าวหลับไปแล้ว  เต็นท์กางกันในความมืด  ตรงท้ายไร่ในเงาของต้นข้าว  ท่ามกลางเสียงจิ้งหรีด  แมลงป่าหลากเสียง  เสียงน้ำตกน้ำไหลจากรางน้ำไม้ไผ่ดังอยู่ตลอดเวลา 


 


เต็นท์ตั้งเสร็จ  ลูกชายเข้าจับจองก่อนใครอื่น เป็นการนอนเต็นท์กลางป่าแม่น้ำเงา--บนไร่ในเงาครั้งแรกของเขา


 


ผมอยากเห็นสวนโลกชานเมืองเชียงใหม่  สัมผัสได้ง่าย เข้าถึงง่ายเช่นนี้บ้างจังเลย   พื้นที่ 470 ไร่  ทำให้พื้นที่เหมาะสมกลมกลืนกับพืชพันธ์พื้นที่ท้องถิ่น  จะเอาป่าเขตร้อนมาวางก็ดี  ให้เวลาต้นไม้เติบโต  อย่ารีบๆ ลวกๆ สะดวกซื้อ 


 


ลองคิดดูสิ  หากเชียงใหม่จะมีความคิดนำร่องเรื่องเมืองพืชสวน  ให้คนมีโอกาสเลือกมากกว่านี้  ไม่ง่ายเหมือนมาเดินชมนิทรรศการ  ใครมาที่นี่  ต้องมีฟืน  ต้องหุงข้าวกินกัน  ให้ใกล้ชิดกับธรรมชาติดั้งเดิมมากที่สุด  เป็นสวนของชาติที่มีระบบเอื้อเฟื้อให้ทั้งคนและพืชอยู่กันได้จริง   มีทางเดิน  มีสัดส่วนต้นไม้ป่าธรรมชาติ ไม้สวน ไม้ผล ไม้เมืองอื่น  สวนประเทศอื่นก็ตามแต่  และมีที่พักค้างแรมแบบใกล้ชิดธรรมชาติ


 


กระทำทุกอย่างบนพื้นฐานให้โอกาสประชาชนทุกกลุ่มได้เข้าถึงง่าย 


เข้ามาใช้ได้โดยไม่เริ่มต้นที่เงิน 


หากคนไหนกลุ่มไหนไม่ชอบกลางแจ้งก็ไปนอนพักที่โรงแรม รีสอร์ทที่มีอยู่เยอะแยะ  เมืองเชียงใหม่ยังอุดมไปด้วยเสียงเพลง  ศิลปะเต็มเมือง  ทั้งศิลปิน  นักดนตรีมีฝีมือ มีชีวิตจิตใจมีอยู่มากมาก  ผลัดเปลี่ยนกันมาสร้างบรรยากาศ  กำหนดหนึ่งปีมีบรรยากาศเมืองเช่นนี้สักครั้ง   หนึ่งเดือน สองเดือน หรือสามเดือนก็แล้วแต่ 


 


ต่อจากนั้นก็ปล่อยให้ต้นไม้พักผ่อน  สร้างรสนิยมสวยๆ งามๆ ให้กับเมือง  โอย  คิดทำอะไรที่มันสร้างสรรค์ได้อีกเยอะแยะน่ะ 470 ไร่ 3,000 ล้านบาท


 


แล้วจังหวัดอื่นก็นำไปเป็นแบบอย่างได้  พลิกฟื้นปัญญาเมือง  เราจะได้ไม่ด่าเด็กแรงๆ ว่าไม่รู้จักหวัน(ตะวัน) ไปเป็นโคโยตี้ เข้าร้านสุมหัวอยู่แต่ร้านเหล้า  ผู้ใหญ่เดินห้างเที่ยวศูนย์การค้า  เย็นนั่งร้านเหล้าตอง  เมาแล้วขับเจ็บตาย 


 


คุณภาพชีวิตไทยดำเนินไปในแนวทางนี้  และไม่มีวันลดน้อยลงเลย  ต่อให้ห้ามโฆษณาขายเหล้าตามสื่อก็ตาม  รสนิยมคนในชาติเดินตามแสงไฟเช่นนี้จนเคยชิน   และผู้ใหญ่ในบ้านเมืองก็คิดแต่แผนการกอบโกย  ไม่ได้ริเริ่มโครงการประเทืองปลูกฝังปัญญา  ให้พื้นที่ใหม่สร้างพื้นที่ใหม่  ปลูกฝังความละเมียดละไมในใจคนกันเสียบ้าง  เคาะกะโหลกกันเสียบ้าง ยอมรับความจริงกันบ้าง


 


และอย่าพอเพียงแต่พูด  พอเพียงแต่การโฆษณา  ต้องพอเพียงลงสู่วิถีชีวิต  การใช้ชีวิต  การคิดตั้งแต่เรื่องใหญ่ยันเรื่องเล็ก   


 


แต่ที่เป็นอยู่เราส่งมอบให้มือนักออกแบบจัดสวน  ประมูลต้นไม้  ประมูลสิ่งก่อสร้างมาสร้างทำกันอึกทึกครึกโครม  ทุกอย่างเริ่มด้วยการจัดซื้อจัดจ้าง  ผลลัพธ์จึงอยู่ที่การจัดหาจัดขาย  ขายกันอุตลุด 


 


หลุดวาระนี้  ต้องเรียกว่าเสียดายเงิน 3,000 ล้านอย่างที่สุด (ภาษีของเราที่มีคนฉลาดเอาไปหมุนให้เราหัวหมุนตามไปด้วย) ตั้งแต่รู้ว่าเกิดอุบัติการณ์โครงการพืชสวนโลกแล้ว  ทุกอย่างไม่เกินจริงดังคาด   จะเว้นที่สักที่หนึ่งในประเทศนี้  เป็นสถานริเริ่มให้เด็กเยาวชน ผู้ใหญ่ หวนคืนมาสู่การใช้ชีวิตใกล้ชิดธรรมชาติ  รู้จักรากเหง้า  อย่าพอเพียงอยู่บนแบบแผนลวงตา   และมีรสนิยมไม่รีบร้อน ลวกๆ รนๆ กันได้มั้ย


 


??!! ฤ ฤา รึ ฤา  สัมภเวสี !! ??


 


โอย  ไปไม่ถึงไหน  ยังไม่หลุดออกไปจากนิทรรศการสวนโลกเสียที  ไปไม่ถึงป่าแม่เงาแล้วแหละ  ดูรูปไปพลางก่อนแล้วกัน  เขียนไปเหมือนบ่นไป  บ่นแทนใคร? ไม่รู้แล้ว   คงมีคนเห็นด้วยกับผมบ้างโดยเฉพาะเหล่าชนกลุ่มน้อยทั้งหลาย


 



 



 


อย่าว่าแต่ 3,000 ล้าน สิบบาทยี่สิบบาทสำหรับประชาไทยอีกมากมาย หายากมากเลยครับ  


 


เอาน่า  ถึงป่าแม่เงาต้องใช้เวลา  ขอเป็นคราวหน้า  มีหลายภาพหลุดมาให้เห็นครับ  รออ่านนะครับ