Skip to main content

มองหา "ความไม่มี" ที่เมืองลาว

คอลัมน์/ชุมชน

เคยสังเกตไหมครับว่า "เฟอร์นิเจอร์" ที่อยู่รอบๆ ตัวเรา แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าล้วนเป็นของนอกกาย ไม่ใช่ของเรา ไม่จีรังยั่งยืน ไม่ใช่ความหมายสำหรับ "ศิษย์ตถาคต"


 


แต่พอเผลอๆ ทีไร เราก็อาจจะรู้สึกว่าเฟอร์นิเจอร์เหล่านั้นเป็นของของเรา เป็นของจำเป็น  และขาดหายไปไม่ได้


 


ผมก็รู้สึกแบบนี้บ่อยๆ จนต้องหาสิ่งแวดล้อมเป็น "ตัวช่วย" ให้เราค่อยๆ หวนระลึกได้ และเริ่มละวางลง (เสียบ้าง) ...


 


ผมข้ามไปลาวมาครับ จุดหมายปลายทางคือบ้านปาโก้ www.banpako.com เป็นรีสอร์ตเล็กๆ ริมแม่น้ำงึม ห่างจากนครหลวงเวียงจันทน์ไปทางตะวันออกราวๆ ๕๐ กิโล


 


บ้านปาโก้รีสอร์ต มีกระท่อมน้อยเพียงแค่ ๖ หลัง รายล้อมไปด้วยป่า เขา และลำน้ำงึม


ตัวกระท่อมมีเพียงห้องนอน ห้องน้ำ (สะอาดมาก) และเปลญวนแขวนหน้าระเบียงริมน้ำ


ไม่มีแอร์ ไม่มีโทรทัศน์ ไม่มีวิทยุ ไม่มีคอมพิวเตอร์ มีเพียงหลอดไฟในกระท่อมแค่ ๒ ดวง    


 


รีสอร์ตใช้เซลแสงอาทิตย์ จะจ่ายไฟเฉพาะตอนหัวค่ำเท่านั้น กิจกรรมบันเทิงที่ต้องใช้ไฟฟ้าจึงถูกจำกัดไปโดยปริยาย ดังนั้น จึงเป็นรีสอร์ตที่เงียบ เงียบ และเงียบ


 


กิจกรรมที่ทำได้ในรีสอร์ตคือ เอกเขนกอ่านหนังสือ ลงเล่นน้ำงึม ดูนก เดินป่า หรือลงเรือไปเที่ยวหมู่บ้านอื่นๆ รีสอร์ตมีแม่ครัวแค่ ๒ คน ช่วยกันทำอาหารเลี้ยงแขกตั้งแต่เช้ายันค่ำ ฝีไม้ลายมืออยู่ในเกณฑ์ฝันถึง โดยเฉพาะเนื้อแห้งทอด (คนลาวเรียก "ซิ้นหลอด") ทานกับแกงหน่อไม้ ส้มตำ และข้าวเหนียว


 


บ้านปาโก้ไม่มีรถประจำทางไปถึงโดยตรง จากคิวรถตลาดเช้า เวียงจันทน์ ให้ใช้รถประจำทางสายเวียงจันทน์-บ้านปากซาบ มีวันละ ๓ เที่ยวคือ ๑๐ โมง บ่ายสองโมง และหกโมงเย็น ให้นั่งรถสายดังกล่าวไปลงที่บ้านสมสมัย ค่ารถ ๖,๐๐๐ กีบ (๒๕๐ กีบ เท่ากับ ๑ บาท) ใช้เวลาประมาณ ๑ ชั่วโมง


 


จากนั้นเช่าเรือหางยาวจากบ้านสมสมัยไปบ้านปาโก้ คนละ ๑๕,๐๐๐ กีบ ใช้เวลาประมาณ ๔๕ นาที


ส่วนขากลับให้ขึ้นรถสายเดิม จะผ่านที่บ้านสมสมัยเวลา ๗ โมง เที่ยงครึ่ง และ ๔ โมงเย็น


 


ส่วนวิธีไปเวียงจันทน์ที่สะดวกก็คือ มีรถทัวร์ของบขส.จากสถานีขนส่งหนองคาย ข้ามสะพานมิตรภาพไปถึงคิวรถตลาดเช้า เวียงจันทน์ ราคาเพียง ๕๕ บาท วันละ ๖ เที่ยว คือ ๗.๓๐ น. ๙.๓๐ น. ๑๒.๔๐ น. ๑๔.๓๐ น. ๑๕.๓๐ น. และ ๑๘.๐๐ น. ใช้เวลา ๙๐ นาทีเท่านั้น


 


ผู้โดยสารที่จะข้ามไปลาว ต้องแสดงหนังสือเดินทางหรือบัตรผ่านแดนตอนซื้อตั๋วรถด้วย


 


ไปพักที่บ้านปาโก้แล้ว ทำให้ผมหวนระลึกได้ว่า  "ความไม่มี" นั้นเป็นความเหลือเฟือจริงๆ ครับ



 



เปลญวนและเก้าอี้บนระเบียงบ้านริมน้ำ เป็นจุดยุทธศาสตร์ที่ควรยึดเอาไว้ตลอดวัน


 


 


 




ลำน้ำงึมมองจากหน้าระเบียงกระท่อมยามเช้า


 




กระท่อมน้อยริมนํ้ามีแค่ ๖ หลังเท่านั้น


 


 




ร้านอาหารบริการตั้งแต่ ๘ โมงเช้าถึง ๒ ทุ่ม


 


 




"ห้องนั่งเล่น" ของบ้านปาโก้