กลับมาจากร่วมงานคอนเสิร์ต Music from Hubkrow 1 :หุบเขาฝนโปรยไพร

(2) คนเลว

หลับตาเถิดหลับฝัน   ให้ฝันนั้นลอยไป  ลอยไปสู่กองฝัน

ขอฝันถึงความดี  แค่นี้แล้วแค่นั้น  ชีวิตฉันทุกวัน  แค่ฝันที่มี

หมุนไปเถิดโลกเอ๋ย  หมุนเลยหมุนผ่านไป  ทิ้งไว้เถิดคนนี้  คนดีเป็นไม่ได้

ฝันใฝ่เอาเท่านี้  เท่านี้แหละคนดี  ที่ฉันเป็น

อย่าหวังจากฉันเลย  คนดี  ก็ฉันมันเท่านี้  ที่ฉันมี  ความเลว

ชีวิตอันห่าเหว  สังคมแห่งคนเลว  ที่ฉันเป็น

หลับตาเถิดหลับฝัน  หลับฝันถึงความดี ..

คำร้อง  กนกพงศ์  สงสมพันธุ์

ทำนอง  พืชพงศ์  วงสะพาน

ผมนั่งมองบนเวที  ว่าจะมีใครร้องเพลงนี้  ผ่านไปหลายวง  จนถึงวงมาลีฮวนน่า  กระโจนเข้าใส่เพลงนี้อย่างไม่ยั้งมือ  เป็นเพลงหนึ่งที่พูดออกมาอย่างมีพลังเหลือเกิน

ผมรู้ที่มาเพลงนี้น้อยมาก  รู้เพียงคร่าวๆ ว่ากนกพงศ์เขียนขึ้นตอนเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัย  และพืช(สมาชิกวงสะพานในเวลาต่อมา) เพื่อนกนกพงศ์เป็นผู้ใส่ทำนอง  ร้องเล่นอยู่ตามมหาวิทยาลัย

หลายปีต่อมา  ผมได้ยินดังอยู่ทุกคืนตามผับในเมืองหลวง  ย่านสยามสแควร์  จัตุรัสผับแถวๆหลักสี่  บรรเลงโดยวงแม่น้ำ  ร้องนำโดยนิยุติ  พี่ชายของกนกพงศ์  ใต้แสงไฟกลางคืน  มันปลุกเร้าชีวิตกลางคืน  ให้ตื่นขึ้นมานั่งงงกับบทเพลงคนเลว

วงแม่น้ำ บันทึกเสียงในเวลาต่อมา

วงมาลีฮวนน่า เอามาร้องอีกครั้ง  และร้องในคืนนั้นด้วย …

คนเลว  ฉบับใครก็ของใคร  ร้องดังขึ้นที่ใด  ร้องหาความดี คนดี และคนเลว

การเดินทางของเพลง เพลงหนึ่ง  กับความหมาย  .. อย่าหวังจากฉันเลย  คนดี  ก็ฉันมันเท่านี้  ที่ฉันมี  ความเลว  ชีวิตอันห่าเหว  สังคมแห่งคนเลว  ที่ฉันเป็น …

*ภาพจากทีมงานสำนักพิมพ์นาคร  ขอบคุณมากครับ