กวีประชาไท

"เครือออน ฟ้อนฟ้า" เป็นกวีอีกนามหนึ่ง ที่พาชีวิตวิถีอยู่กับโลกของการเรียนรู้ การต่อสู้อยู่เคียงข้างพี่น้องชาวนาชาวไร่ที่ทุกข์ทน บนผืนแผ่นดินที่เหือดแห้ง บนความแล้งน้ำใจของนักปกครองแห่งยุคสมัย เข

" ศรีบูรพา" จารึก ตำนานหมึกแห่งสามัญ เปลวเทียนแห่งเปลวธรรม์ ณ เบื้องทิศ บูรพา ศานติ และ เสรี แสวงนำเป็นศรัทธา มหาบุรุษ กุหลาบกล้า ท้ามหา อำนาจใด ? ปากกาสัจธรรม ดำรงนำล้ำสมัย ปากกาประ

ผู้ชายที่ชื่อ แสงดาวจอกไม้ไผ่ในมือเรียวเล็ก แบ่งปันบทกวีแห่งความหวังแด่ผู้พเนจรไม่เลือกหน้าดุจดวงดาวพรายแสงพริบพราวจุดพลังใจหนุ่มสาวกี่ยุคสมัย"การรังสรรค์ความดีง

อนาคตประชาธิปไตยมีเด็กน้อยกลุ่มหนึ่งนั่งริมฝั่งน้ำ คุยขบขำยิ้มร่ามองฟ้าใส ด้วยมือน้อยจะรังสรรค์กันต่อไป รอผลัดใบเพื่อเติบแน่นเต็มแผ่นดิน... นกน้อยเริ่

ค ว า ม ห วั งอย่าเบือนหนีคนดีแม้ความรักเลือนเหือดหายด้วยไฟเผาผลาญกันดารลมหายใจฉันยังแว่วเสียงน้ำพุแห่งความหวังรินเรื่อยไหลอาบมือเด็กน้อยยามร้องโหยหิวอกอุ่นจ

โอ.อันดามันภู เชียงดาวโอ. อันดามัน ดินแดนสวรรค์ของคนทั้งหล้ามาบัดนี้…แปรเปลี่ยนผันกลายเปลี่ยนความงาม กลายเป็นความเศร้าท้องฟ้ากลายเป็นสีเลือดอากาศอ้า

ตากใบ…เหตุการณ์ไม่เปลี่ยนแปลงสนธา ศารทูลที่ตากใบ ที่ใจใคร ตกหล่นหายที่ตา

รอยหนาวณรงค์ยุทธ โคตรคำรอยหนาวลมห่มแล้งเวียนหนนึกฝากสารสื่อยลเยี่ยมให้

เขียนถึงเธอ…"รอยีมะ"อัครชัย อาสาฯ 4 ภาค    นึกถึงเพื่อน "รอยีมะ" เพลงสุดท้าย                    ยินข่าวร้ายลาร้าง กลางวสันต์    อยากให้เ

เธอคือความหวังของแผ่นดินแสงดาว ศรัทธามั่นคนหนุ่มสาว......เธอย่างก้าวเข้ามา ณ แห่งนี้พร้อมดวงใจสดใสแจ่มรุจีด้วยชีวีมุ่งมั่นมิหวั่นใดม