มองทาง ไม่เห็นทาง
By u102, On 2007-09-22
ฉันเคยขาหัก และถูกแพทย์ที่รักษาบอกว่าจะต้องเป็นคนพิการไปตลอดชีวิต "มีใครดูแลหรือยัง อีกหน่อยก็จะเดินไม่
By u102, On 2007-09-08
ท่านคะ กรุณาสละเวลามาดูผลงานของท่านสักนิด ถ้าท่านไม่มีเวลา ก็ควรจะมีตัวแทนมาดูแลบ้างนะคะ ตัวแทนใกล้ที่สุดคือเจ้าหน้าที่ป่าไม้ใช่ไหมคะ
By u102, On 2007-09-01
11 มิถุนายน วันนี้สะยาดอไม่อยู่ ออกไปธุระข้างนอก ทีแรกแม่ชีเวียดนามมากระซิบขอให้ฉันบอกลาการสอบอ
By u102, On 2007-08-24
10 มิถุนายนตึ๊ง ตึง ตึ่ง ตึ้ง ๆ ๆ ๆ ดัง 4-5 ครั้ง ในตอนตีสามครึ่ง ฉันจึงงัดตัวเองออกจากที่นอน เสียงปลุกไพเราะเพราะพริ้งนี้ กังวานทุกเช้ามืดไม่เคยขาด แต่บางวันเวลาเพลไม่ยักดัง วันหน
By u102, On 2007-06-27
ถามตัวเองตั้งแต่ต้นจนจบ ว่าสมควรไหมกับการมีพฤติกรรมแบบนี้ คือ แอบมานั่งเขียน สติไม่ยอมสร้าง สมาธิไม่ต่อเนื่อง อีกประการหนึ่ง เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับสิ่งสูงส่ง ทั้งหลาย แม้แ
By u102, On 2007-06-06
บ่อยครั้ง ที่หยั่งเท้าลงสู่ผืนดินแปลกหน้าเช่นคนเดินทาง ประสาทสัมผัสจะทำงานเต็มที่ แต่ก็ยังคงความรู้สึกพร่าเบลอเลื่อนลอย เหมือนเดินอยู่ในห้วงฝัน ฉันจึงเคยชินกับการ
By u102, On 2007-05-18
เคลื่อนที่เร็วแบบไร้จุดหมาย แต่มีเป้าหมายชัดเจน นั่นคือมนุษย์แบบฉันเร็วขนาดที่ว่า ทันรถโดยสารคันไหนก็ขึ้นค
By u102, On 2007-05-10
เฝ้ารอฝนจนทนไม่ไหว เพราะอากาศร้อนเหลือทน ยิ่งอาศัยอยู่ในบ้านซีเมนต์ชั้นเดียวกลางลานโล่งไร้ร่มเงาด้วยแล้ว จึงต้องลุกขึ้นมาเก็บเสื้อผ้าหอบหิ้วของใช้จำเป็น เดินออกม
By u102, On 2007-05-02
สายลมหอบพาเม็ดทรายหนีหายไปด้วยกันต่อหน้าต่อตา บนแผ่นดินโล่งกว้างที่ถูกไถเตรียมเพาะปลูกใหม่อีกหน เมื่อไรหนอ เม็ดทรายน้อยๆ จะได้สงบนิ่งอยู่ภายใต้ร่มเงาไม้อย่างสุขใจเสียที<